Η ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝIKOΛΑΟΥ ΒΡΟΝΤΑΔΟΥ

Τό πρωΐ τῆς Κυρακῆς 6ης Δεκεμβρίου 2015 ἑορτάσθη μέ κάθε ἐκκλησιαστική λαμπρότητα ἡ Ἱερή Μνήμη τοῦ Ἁγίου Νικολάου Ἀρχιεπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας, τοῦ Προστάτου τῶν Ναυτικῶν, τοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ καί τοῦ Λιμενικοῦ Σώματος, στόν Ἱερό Ναό Ἁγ. Νικολάου Βροντάδου, πού ἀποτελεῖ τό λίκνο, μαζί μέ τά Καρδάμυλα καί τίς Οἰνοῦσσες, τῆς παγκόσμιας ναυτιλίας.

Ἡ Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία ἐτελέσθη ἀπό τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μᾶρκον, υἱόν ναυτικοῦ, μέ τήν συμμετοχήν δύο Ἱερέων, υἱῶν ναυτικῶν καί τοῦ Ἀρχιδιακόνου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, υἱοῦ ναυτικοῦ. Στήν Ἱερή Πανήγυρη προσῆλθε πλῆθος πιστῶν, οἱ Ἀρχές τοῦ Νομοῦ καί τῆς Νήσου, μαθητές καί ἐκπρόσωποι ἁλιέων, ναυτιλιακῶν Συλλόγων καί ναυτιλιακῶν Ἑταιρειῶν. 

Κατά τό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἐξῇρε τήν διαχρονική συνέχεια, ἀξία καί σημασία τοῦ κράτους τῆς θαλάσσης ἀπό τῶν ἀρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερον, μέ τάς ἀρχαίας τριήρεις, τούς βυζαντινούς δρόμωνας καί τά πυρπολικά τῆς ἐπαναστάσεως τοῦ 1821. Ἀναφερόμενος στήν πολιτιστική καί οἰκονομική σημασία πού διαδραματίζει ἡ θάλασσα στή ζωή τοῦ Ἔθνους μας ἐχρησιμοποίησε τά λόγια τοῦ Ψαριανοῦ πυρπολητῆ Κωνσταντῆ Κανάρη, ὅτι «τίποτα ἄλλο δέν φελᾶ (ὠφελεῖ) μονάχα τό καράβι».

Ἐτόνισε τόν πρωταγωνιστικό ρόλο τοῦ ναυτικοῦ κατά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1821 καί τήν ἁγνή θυσία καί ὁλοκληρωτική προσφορά τῶν ναυμάχων χάριν τῆς ἐθνικῆς παλιγγενεσίας, πού  τόσο χαρακτηριστικά διαγράφονται στό ποίημα «Ο ΜΑΤΡΟΖΟΣ» μέ τήν συγκλονιστική συνομιλία κάτω ἀπό τό Γραφεῖο τοῦ Κανάρη: «Ἄν οἱ ζητιᾶνοι σάν κι ἐμέ δέν ἔχυναν τό αἷμα, οἱ καπετάνιοι σάν καί σέ δέν θά φοροῦσαν στέμμα».

Προέτρεψε δέ, διαβλέποντας τήν ναυτιλία ὡς καθοριστικό παράγοντα στήν ἀντιμετώπιση τῆς οἰκονομικῆς κρίσης, νά συμβάλλουν ὅλοι στήν στήριξη καί ἐνίσχυσή της.

Ἀκολούθησε «Τρισάγιον» στόν διαμορφωμένο κάτω ἀπό τό αἴθριο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ χῶρο, ἀκριβῶς δίπλα στή θάλασσα, «ὑπέρ μακαρίας μνήμης τῶν ἐν θαλάσσῃ ἀπωλεσθέντων καί τῶν κεκοιμημένων ναυτικῶν» σκορπίζοντας ρίγη συγκινήσεως, καί ρίψη στεφάνων στή θάλασσα ἀπό τίς Ἀρχές καί τούς Φορεῖς, ὡς καί ἀπό τόν Σεβασμιώτατον «γιά τόν ἀπωλεσθέντα ναυτικό».