Οἱ Ἅγιοι Κοσμᾶς καὶ Δαμιανὸς οἱ Ἀνάργυροι

Ημ. Εορτής: 1 Ιουλίου Ημ. Γέννησης: Ημ. Κοιμήσεως: Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων: Πολιούχος: Λοιπές πληροφορίες: Εορταζόμενο όνομα: Κοσμᾶς, Δαμιανός, Ἀργύριος, Ἀνάργυρος, Ἀργυρώ

Οἱ Ἅγιοι Ἀνάργυροι Κοσμᾶς καὶ Δαμιανός, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν τὴν ἐποχὴ ποὺ αὐτοκράτορας τῶν Ρωμαίων ἦταν ὁ Κάρυνος, ἦταν γιατροὶ στὸ ἐπάγγελμα καὶ παρεῖχαν ἰάσεις σὲ ὅλους ὅσους εἶχαν ἀνάγκη, καὶ γιὰ ἀντάλλαγμα δὲν ἔπαιρναν χρήματα, ἀλλὰ τὸ μόνο ποὺ ζητοῦσαν ἦταν νὰ πιστέψουν στὸν Χριστό. Κάποιοι ὅμως καλοθελητὲς διέβαλαν τοὺς ἁγίους στὸν αὐτοκράτορα καὶ τοῦ εἶπαν ὅτι οἱ θεραπεῖες καὶ τὰ θαύματα ποὺ ἐπιτελοῦσαν τὰ ἔκαναν μὲ μαγικὲς τέχνες.

29 Ἰ­ου­νί­ου 2014 - Τῶν Ἁ­γί­ων Ἀ­πο­στό­λων Πέ­τρου καὶ Παύ­λου

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ἀ­ριθ­μὸς 26

Τῶν Ἁ­γί­ων Ἀ­πο­στό­λων Πέ­τρου καὶ Παύ­λου

29 Ἰ­ου­νί­ου 2014

Ματ­θαί­ου ι­στ΄ 13 – 19

Σή­με­ρα, ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί, ἡ Ἐκ­κλη­σί­α μας ἑ­ορ­τά­ζει τὴ μνή­μη τῶν Ἁ­γί­ων Πρω­το­κο­ρυ­φαί­ων Ἀ­πο­στό­λων Πέ­τρου καὶ Παύ­λου. Οἱ δύ­ο αὐ­τοὶ Ἀ­πό­στο­λοι ὑ­πῆρ­ξαν οἱ πρῶ­τοι με­τα­ξὺ τῶν ἄλ­λων Ἁ­γί­ων Ἀ­πο­στό­λων καὶ οἱ με­γά­λοι κή­ρυ­κες τοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου. Αὐ­τοὶ οἱ δύ­ο κα­θὼς καὶ οἱ ἄλ­λοι ἕν­δε­κα ἀ­πό­στο­λοι, τοὺς ὁ­ποί­ους τι­μοῦ­με ὅ­λους μα­ζὶ αὔ­ριο, εἶ­ναι οἱ στῦ­λοι τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας. Θε­με­λί­ω­σαν ὅ­λο τὸ οἰ­κο­δό­μη­μα τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας πά­νω στὴν ἀ­σά­λευ­τη πέ­τρα τοῦ Χρι­στοῦ, ἡ ὁ­ποί­α δὲν πρό­κει­ται νὰ με­τα­κι­νη­θεῖ πο­τέ, δι­ό­τι σύμ­φω­να μὲ τοὺς λό­γους τοῦ Κυ­ρί­ου, «πύ­λαι ᾅ­δου οὐ κα­τι­σχύ­σου­σιν αὐ­τῆς». Γι’ αὐ­τὸ ἡ Ἐκ­κλη­σί­α μᾶς λέ­γε­ται καὶ Ἀ­πο­στο­λι­κή.

Μόνο εν Χριστώ ο άνθρωπος μπορεί να είναι ο εαυτός τος

Μόνο στην ένωσή του με τον Χριστό ο άνθρωπος βρίσκει την πληρότητα της ύπαρξής του.
Βρίσκει την ακεραιότητα και την ολοκλήρωση της φύσης του.
Βρίσκει το αληθινό νόημα του προορισμού του.
Την τελειότητα της δράσης του και της όλης ζωής του.
Μόνο εν Χριστώ ο άνθρωπος μπορεί να είναι ο εαυτός του.*1
Μπορεί να είναι πλήρως άνθρωπος.
Μπορεί να πραγματώνει την αληθινή του φύση σε όλες της τις διαστάσεις.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός λέγει ότι δια του Χριστού ανακαινίζεται η φύση μας στο σύνολό της,
Δεδομένου ότι εκ φύσεως ο άνθρωπος είναι θεοκεντρική ύπαρξη μόνο στρεφόμενος προς τον Θεό γίνεται πραγματικά άνθρωπος.
Μόνο με την πλήρη ένωσή του με τον Χριστό ο άνθρωπος μπορεί να είναι “όντως άνθρωπος”…..φυσιολογικός άνθρωπος και να βρίσκεται σε κατάσταση πλήρους υγείας.*2
Όπως γράφει ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς: [Η] προς [τον Χριστόν] αφομοίωσι ταυτόν (εστίν) ειπείν υγιεία ψυχής και τελείωσι”

Ἡ Ἁγία Φεβρωνία ἡ Ὁσιομάρτυς ἡ πολύαθλος

	Ημ. Εορτής: 25 Ιουνίου Ημ. Γέννησης: Ημ. Κοιμήσεως: 304 μ.Χ. Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων: Πολιούχος: Λοιπές πληροφορίες: Εορταζόμενο όνομα:
Ἡ Ὁσιομάρτυς Φεβρωνία ἐμόναζε σὲ κάποιο μοναστήρι τῆς πόλεως Νισίβεως τῆς Μεσοποταμίας μαζὶ μὲ τὴ θεία της Βρυαίνη καὶ τὴν ἀδελφὴ Θωμαΐδα, διότι ὅλες οἱ ἄλλες μοναχές, ἀφοῦ ἐπληροφορήθηκαν ὅτι ἔρχονταν στὴ μονὴ πρὸς σύλληψή τους στρατιῶτες τοῦ ἡγεμόνος Σελήνου (288 μ.Χ.), κατὰ τοὺς διωγμοὺς τοῦ Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.), ἐζήτησαν σωτηρία διὰ τῆς φυγῆς.

22 Ἰ­ου­νί­ου 2014 - Κυ­ρια­κὴ Β΄ Ματ­θαί­ου

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ἀ­ριθ­μὸς 25

Κυ­ρια­κὴ Β΄ Ματ­θαί­ου

22 Ἰ­ου­νί­ου 2014

Ματ­θαί­ου δ΄ 18 – 23

Με­τὰ ἀ­πὸ τὸν κύ­κλο τῶν ἑ­ορ­τῶν τοῦ Πεν­τη­κο­στα­ρί­ου, βλέ­που­με ὅ­τι τὸ ἔρ­γο τοῦ Κυ­ρί­ου γιὰ τὴ σω­τη­ρί­α τοῦ ἀν­θρώ­που, προσ­λαμ­βά­νει δυ­να­μι­κὲς πλέ­ον δι­α­στά­σεις, ὅ­πως αὐ­τέ­ς  ἀ­πο­κα­λύ­πτον­ται αὐ­θεν­τι­κὰ μέ­σα στὸ χῶ­ρο τοῦ ἰ­δί­ου τοῦ Σώ­μα­τός Του, ποὺ εἶ­ναι ἡ Ἐκ­κλη­σί­α. Ἡ πρό­σκλη­ση ποὺ ἀ­πηύ­θυ­νε πρὸς τοὺς πρώ­τους μα­θη­τές Του, ση­μα­το­δο­τεῖ τὴ νέ­α πε­ρί­ο­δο σὲ πο­λὺ δι­ευ­ρυ­μέ­νους ὁ­ρί­ζον­τες, μὲ φόν­το τὴν πραγ­μα­τι­κό­τη­τα τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, τὰ βή­μα­τα τῆς ὁ­ποί­ας κα­τευ­θύ­νει ἀ­δι­ά­λει­πτα εἰς «πᾶ­σαν τὴν ἀ­λή­θεια», ἡ συ­νε­χὴς πα­ρου­σί­α τοῦ Ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος.

Ὁ Ἅγιος Λεόντιος ὁ Μάρτυρας καὶ οἱ σὺν αὐτῷ Ὕπατος καὶ Θεόδουλος μαρτυρήσαντες

Ημ. Εορτής: 18 Ιουνίου Ημ. Γέννησης: Ημ. Κοιμήσεως: Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων: Πολιούχος: Λοιπές πληροφορίες: Εορταζόμενο όνομα:

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Λεόντιος καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα καὶ ἄθλησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Βεσπασιανοῦ (69 – 79 π.Χ.). Καταταγεὶς στὸ στράτευμα, διακρινόταν γιὰ τὸρ ρωμαλέο καὶ μεγαλοπρεπὲς παράστημα, τὴ γεναιότητα καὶ ἀνδρεία του. Ἕνεκα τῶν ἀρετῶν του ἀνῆλθε ταχέως τὶς στρατιωτικὲς βαθμίδες, γενόμενος στρατηγός. Διορισθεὶς στὴν Ἀφρική, διένεμε ἄφθονα ἀπὸ τὰ στρατιωτικὰ σιτηρέσια στοὺς φτωχοὺς Χριστιανούς, μεταξὺ τῶν ὁποίων συγκαταλέγετο καὶ ὁ ἴδιος, λατρεύων τὸν ἕνα καὶ ἀληθινὸ Θεό. Τὸ γεγονὸς τοῦτο πληροφορηθεὶς ὁ ἡγεμόνας τῆς Φοινίκης Ἀδριανός, ἀπέστειλε τὸν τριβοῦνο Ὕπατο μὲ δύο στρατιῶτες γιὰ νὰ συλλάβουν τὸν Λεόντιο καὶ τὸν ὁδηγήσουν ἐνώπιόν του.

15 Ἰουνίου 2014 - Κυριακὴ Α΄ Ματθαίου (τῶν Ἁγίων Πάντων)

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ἀ­ριθ­μὸς 24

Κυ­ρια­κὴ Α΄ Ματ­θαί­ου (τῶν Ἁ­γί­ων Πάν­των)

15 Ἰ­ου­νί­ου 2014

Ματ­θαί­ου ι΄ 32 – 33, 37 – 38, ιθ΄ 27 – 30

Οἱ Ἅ­γιοι Ἀ­πό­στο­λοι, ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί, ἔ­γι­ναν με­τὰ τὴν Πεν­τη­κο­στὴ Μάρ­τυ­ρε­ς  τῆς ἀ­λή­θειας καὶ τῆς σω­τη­ρί­ας ποὺ προ­σφέ­ρει ὁ Χρι­στὸς «ἕ­ως ἐ­σχά­του τῆς γῆς». Τὶς δι­ό­δους τῆς φω­τει­νῆς τους πο­ρεί­ας ἀ­κο­λού­θη­σαν καὶ ὅ­λοι οἱ ἅ­γιοι ποὺ κο­σμοῦν τὸ στε­ρέ­ω­μα τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας καὶ τὴ λαμ­πρύ­νουν μὲ τὴ μαρ­τυ­ρί­α τους. Σή­με­ρα, Κυ­ρια­κὴ τῶν Ἁ­γί­ων Πάν­των, ἡ Ἐκ­κλη­σί­α μας τι­μᾶ τὴν ἱ­ε­ρή μνή­μη ὅ­λων «τῶν ἀ­π’ αἰ­ῶ­νος εὐ­α­ρε­στη­σάν­των ἁ­γί­ων». Ἐ­πει­δὴ ὑ­πάρ­χουν καὶ πρό­σω­πα τὰ ὁ­ποί­α δὲν ἔ­γι­ναν γνω­στὰ καὶ δὲν συμ­πε­ρι­λή­φθη­καν τὰ ὀ­νό­μα­τά τους στὸ ἁ­γι­ο­λό­γιο, μὲ τὴ ση­με­ρι­νὴ ἑ­ορ­τὴ τῶν Ἁ­γί­ων Πάν­των, ὅ­λες οἱ μορ­φὲς ποὺ κα­τα­ξι­ώ­θη­καν ν’ ἁ­γιά­σουν ἀ­πο­λαμ­βά­νουν τῆς τι­μῆς ποὺ προ­σφέ­ρει ἡ Ἐκ­κλη­σί­α.

Λόγοι του Ισαάκ του Σύρου: Πως ενεργεί η πραγματική αγάπη;

Πώς ενεργεί ή αληθινή αγάπη
1. Όποιος έχει μνήμη Θεού και τιμά κάθε άνθρωπο, αυτός βρίσκει βοήθεια από κάθε άνθρωπο, πού δέχεται μυστικά μέσα του την εντολή του Θεού να βοηθήσει.
Όποιος πάλι απολογείται για να σώσει τον αδικούμενο, βρίσκει το Θεό να τον υπερασπίζεται. Όποιος δίνει το χέρι του να βοηθήσει τον πλησίον του, λαμβάνει τη βοήθεια του από το χέρι του Θεού. Όποιος κατηγορεί τον αδελφό του κινούμενος από κακία, βρίσκει το Θεό κατήγορο του. Όποιος διορθώνει τον αδελφό του κρυφά από τους άλλους, γιατρεύει την κακία του και οποίος κατηγορεί κάποιον μπροστά στους άλλους, κάνει πιο οδυνηρά τα τραύματα του.
Όποιος θεραπεύει κρυφά από τους άλλους τον αδελφό του, κάνει φανερή τη δύναμη της αγάπης του ενώ αυτός πού τον ντροπιάζει μπροστά στους φίλους του, αποδεικνύει τη δύναμη του φθόνου πού φωλιάζει μέσα του. Ό φίλος πού ελέγχει κρυφά, είναι σοφός γιατρός ενώ αυτός πού γιατρεύει μπροστά στα μάτια των άλλων, στην πραγματικότητα εξευτελίζει τον άρρωστο. Συμπάθεια θα πει να συγχωρείς κάθε σφάλμα του άλλου. Το πονηρό φρόνημα φαίνεται όταν αντιμιλάς στον αμαρτήσαντα. Αυτός πού διορθώνει τον άλλον αποβλέποντας πραγματικά στην -ψυχική του υγεία, τον διορθώνει με αγάπη, ενώ αυτός πού ζητάει να εκδικηθεί, είναι κούφιος από αγάπη.

Οἱ Ἅγιοι Βαρθολομαῖος καὶ Βαρνάβας οἱ Ἀπόστολοι

Ημ. Εορτής: 11 Ιουνίου Ημ. Γέννησης: Ημ. Κοιμήσεως: Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων: Πολιούχος: Λοιπές πληροφορίες: Εορταζόμενο όνομα: Βαρθολομαῖος, Βαρνάβας

Τὸ ὄνομα ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ σημαίνει «υἱὸς τοῦ Θολομαίου». Οἱ πληροφορίες γιὰ τὸν Ἀπόστολο Βαρθολομαῖο στὴν Καινὴ Διαθήκη καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ παράδοση εἶναι ἐλάχιστες. Τὸ ὄνομά του ἀναγράφεται μόνον στὴν ἀναφορὰ τῶν ὀνομάτων τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων. Ἡ Ἐκκλησία τὸν ἐταύτισε μὲ τὸν Ναθαναήλ, τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα ἀναφέρεται πάντοτε μὲ αὐτὸ τοῦ Φιλίππου. Καταγόταν ἀπὸ τὴν Κανὰ τῆς Γαλιλαίας. Προφανῶς τὸ ὄνομα Βαρθολομαῖος χαρακτηρίζει τὸ πατρώνυμο τοῦ Ναθαναήλ. Οἱ λόγοι τῆς ταυτίσεως αὐτῆς εἶναι: α) ὅτι στοὺς καταλόγους τῶν Μαθητῶν στὰ Συνοπτικὰ Εὐαγγέλια καὶ στὶς Πράξεις ὀνομάζεται μόνο ὡς Βαρθολομαῖος, ἐνῶ στὸ κατὰ Ἰωάννην Εὐαγγέλιον μόνο ὡς Ναθαναήλ. β) Ὅτι στοὺς καταλόγους αὐτοὺς συγκαταριθμεῖται μόνο μὲ τὸν Φίλιππο καὶ αὐτὸ εἶναι σὐμφωνο πρὸς τὴν πληροφορία τοῦ Ἰωάννου, ὅτι ὁ Φίλιππος προσκαλεῖ τὸ Ναθαναήλ, γιὰ νὰ δεῖ τὸν Μεσσία Ἰησοῦ. Ὁ ἱερὸς Αὐγουστίνος ὑπεστήριζε ὅτι ὁ Ἰησοῦς δὲν ἐπέλεξε τὸν Ναθαναὴλ ὡς μαθητή Του, διότι ἐγνώριζε τὸ Νόμο, ἐνῶ οἱ Μαθητὲς ὅλοι ἦσαν ἀγράμματοι, ἀλλὰ στὸν Ἰωάννη ὁ Ναθαναὴλ ἐμφανίζεται ὡς Μαθητὴς τοῦ Κυρίου. Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, δοθέντος τοῦ ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι εἶχαν συνήθως δύο ὀνόματα, προετίμησε, φαίνεται, τὸ ὄνομα Ναθαναὴλ ὡς ἐκφραστικώτερο (σημαίνει ὁ Θεὸς δίδει) ἀντὶ τοῦ πατρωνυμικοῦ ὀνόματος Βαρθολομαῖος.

Κυ­ρια­κὴ Η΄ τῆς Πεν­τη­κο­στῆς 8 Ἰ­ου­νί­ου 2014

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ἀ­ριθ­μὸς 23

Κυ­ρια­κὴ Η΄ τῆς Πεν­τη­κο­στῆς

8 Ἰ­ου­νί­ου 2014

Ἰ­ω­άν­νου ζ΄, 37-52, η΄12

Ἡ ση­με­ρι­νὴ Κυ­ρια­κή της Πεν­τη­κο­στῆς, ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί, εἶ­ναι ἡ γε­νέ­θλιος ἡ­μέ­ρα τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας.

Ἡ οἰ­κο­νο­μί­α τοῦ μυ­στη­ρί­ου τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας εἶ­ναι «ἀ­πο­κε­κρυμ­μέ­νη ἀ­πὸ τῶν αἰ­ώ­νων ἐν τῷ Θε­ῷ τῷ τὰ πάν­τα κτί­σαν­τι διὰ Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ, ἵ­να γνω­ρι­σθῇ νῦν ταῖς ἀρ­χαῖς καὶ ταῖς ἐ­ξου­σί­αις ἐν τοῖς ἐ­που­ρα­νί­οις διὰ τῆς ἐκ­κλη­σί­ας ἡ πο­λυ­ποί­κι­λος σο­φί­α τοῦ Θε­οῦ».

Ἐ­δῶ βλέ­που­με νὰ ἀ­πο­κα­λύ­πτον­ται πο­λὺ βα­σι­κὲς ἀ­λή­θει­ες: α) Ἡ Ἐκ­κλη­σί­α ὑ­πάρ­χει «πρὸ πάν­των τῶν αἰ­ώ­νων» στὸ Πρό­σω­πο τοῦ Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ, β) εἶ­ναι ἀ­πο­κε­κρυμ­μέ­νη, για­τί ἀ­κό­μα δὲν εἶ­χε δη­μι­ουρ­γη­θεῖ ὁ κό­σμος καὶ ἔ­πρε­πε ὁ Θε­ὸς Λό­γος νὰ σαρ­κω­θεῖ ἐν χρό­νῳ, γ) τὰ πάν­τα ἐ­κτί­σθη­σαν διὰ Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ, ποὺ εἴ­ναι  «εἰ­κὼν τοῦ Θε­οῦ τοῦ ἀ­ο­ρά­του» καὶ ὁ τε­λι­κὸς προ­ο­ρι­σμὸς τῆς ὕ­παρ­ξής μας καὶ δ) ἐ­γνω­ρί­σθη διὰ τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας ἡ πο­λυ­ποί­κι­λος σο­φί­α τοῦ Θε­οῦ.

Ὁ Ἅγιος Δωρόθεος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Τύρου

Ημ. Εορτής: 5 Ιουνίου Ημ. Γέννησης: 255 μ.Χ. Ημ. Κοιμήσεως: 362 μ.Χ. Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων: Πολιούχος: Λοιπές πληροφορίες: Εορταζόμενο όνομα: Δωρόθεος, Δωροθέα

Εἶναι ἄγνωστο ἀπὸ ποῦ καταγόταν ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Δωρόθεος. Ἄθλησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου (360 – 362 μ.Χ.). Σοφώτατος καὶ ἐγκρατέστατος Ἱεράρχης, διακρινόταν γιὰ τὴ βαθιὰ θεολογικὴ του μόρφωση καὶ τὴν πλήρη γνώση τῶν Γραφῶν. Κατὰ τοὺς ἐπὶ Μαξιμιανοῦ καὶ Λικινίου (286 – 323 μ.Χ.) ἐναντίων τῶν Χριστιανῶν κινηθέντες διωγμούς, μετὰ ἀπὸ παράκληση τοῦ ποιμνίου του, ἀναγκάσθηκε νὰ καταφύγει στὴ Δυσσόπολη τῆς Θράκης, ὅπου παρέμεινε ἰδιωτεύων μέχρι τοῦ θανάτου αὐτῶν.

Άγιος Νεκτάριος – Η καθαρή καρδιά είναι θρόνος Θεού

Τίποτε δεν είναι μεγαλύτερο από την καθαρή καρδιά, γιατί μια τέτοια καρδιά γίνεται θρόνος του Θεού. Και τι είναι ενδοξότερο από τον θρόνο του Θεού; Ασφαλώς τίποτα. Λέει ο Θεός γι’ αυτούς που έχουν καθαρή καρδιά: «θα κατοικήσω ανάμεσά τους και θα πορεύομαι μαζί τους. Θα είμαι Θεός τους, κι αυτοί θα είναι λαός μου» ( Β’ Κορ. 6, 16 )…
Ποιοί λοιπόν είναι ευτυχέστεροι απ’ αυτούς τους ανθρώπους;
Και από ποιό αγαθό μπορεί να μείνουν στερημένοι;
Δεν βρίσκονται όλα τ’ αγαθά και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος στις μακάριες ψυχές τους; Τι περισσότερο χρειάζονται; Τίποτα, στ’ αλήθεια, τίποτα! Γιατί έχουν στην καρδιά τους το μεγαλύτερο αγαθό: τον ίδιο τον Θεό!

Οἱ Ἁγίες Μάρθα καὶ Μαρία ἀδελφὲς τοῦ Ἁγίου Λαζάρου

Ημ. Εορτής: 4 Ιουνίου Ημ. Γέννησης: Ημ. Κοιμήσεως: Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων: Πολιούχος: Λοιπές πληροφορίες: Εορταζόμενο όνομα: Μάρθα

Οἱ Ἁγίες Μάρθα καὶ Μαρία, μετὰ τοῦ ἀδελφοῦ τους Λαζάρου, ἀποτελοῦσαν τὴν πλέον ἀγαπητὴ στὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ οἰκογένεια τῆς Βηθανίας. Στὴν οἰκία τους φιλοξενούμενος ὁ Χριστὸς εἶπε τὸ διδακτικώτατο: «Μάρθα, Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά, ἑνὸς δὲ ἔστι χρεία· Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ’ αὐτῆς», ὅταν ἡ Μάρθα, ὡς μεγαλύτερη, ἠσχολεῖτο μὲ τὴν περιποίηση Αὐτοῦ, ἐνῷ ἡ ἀδελφή της Μαρία ἦταν ἀφοσιωμένη στὴ διδασκαλία Του καὶ δὲν τὴν ἐβοηθοῦσε στὶς ἐργασίες.

Η άγνοια της Αγίας Γραφής

«Η άγνοια της Αγίας Γραφής ομοιάζει μ' ένα μεγάλο κρημνό και μια βαθιά χαράδρα, που εάν πέσει κάνεις μέσα παθαίνει πολλά και μεγάλα κακά.
1. Η άγνοια των Γραφών οδηγεί στην περιφρόνηση και αδιαφορία της σωτηρίας μας, σε τέτοιο βαθμό που είναι σαν να προδίδουμε αυτή.
2.Η άγνοια των Γραφών δημιουργεί και γεννά αρέσεις.

3.Η άγνοια των Γραφών οδηγεί σε διεφθαρμένη και αμαρτωλή ζωή.
4.Η άγνοια των Γραφών ανατρέπει τα πάντα κάνοντας τα πάνω κάτω και τα κάτω
πάνω»

Πηγή: Αγ. Ιωάννη Χρυσοστόμου 

Ὁ Ἅγιος Νικηφόρος ὁ Ὁμολογητής Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Ημ. Εορτής: 2 Ιουνίου Ημ. Γέννησης: 758 μ.Χ. Ημ. Κοιμήσεως: 829 μ.Χ. Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων: 13 / 3 Πολιούχος: Λοιπές πληροφορίες: Εορταζόμενο όνομα: Νικηφόρος

Ὁ Ἅγιος Νικηφόρος, ὁ Ὁμολογητής, γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη, τὸ 758 μ.Χ., ἀπὸ περιφανεῖς καὶ εὐσεβεῖς γονεῖς, τὸ βασιλικὸ γραμματέα καὶ νοτάριο Θεόδωρο καὶ τὴν Εἰρήνη. Ὁ πατέρας του ἐξορίσθηκε ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Κωνσταντίνο Ε’ τὸν Κοπρώνυμο (741 – 775 μ.Χ.) στὰ Μύλασσα τῆς Καρίας καὶ μετὰ στὴ Νίκαια, ὅπου μετὰ ἑξαετία ἀπέθανε, διότι ἦταν ὑπέρμαχος τῶν ἱερῶν εἰκόνων. Ὁ Νικηφόρος εἶχε καλὴ ἐκπαίδευση καὶ ἐχρημάτισε βασιλικὸς γραμματέας, ἀλλὰ ἐπειδὴ εἶχε κλίση στὴ μοναχικὴ πολιτεία, ἐκάρη μοναχὸς καὶ ἀποσύρθηκε σὲ κάποιο λόφο ἀπέναντι τοῦ Θρακικοῦ Βοσπόρου, ὅπου μαζὶ μὲ ἄλλους μοναχοὺς διήνυε τὴν ὁδὸ τῆς ἀσκήσεως.