|
|
||||||||||||||
Μορφὴ
βιβλική. Φυσιογνωμία προνομιοῦχος καὶ διαλεχτή. Πρῶτος ἀπ’ ὅλους τοὺς
ἀποστόλους γνώρισε τὸν Ἰησοῦ, ἀλλὰ καὶ πρῶτος κλήθηκε νὰ τὸν
ἀκολουθήσει, γι’ αὐτὸ καὶ Πρωτόκλητος. Τὸ ὄνομά του τὸ ἱερὸ κατέχει
ἰδιαίτερη θέση στὴν ψυχὴ τῶν Ἑλλήνων.
Αὐτὸς εἶναι ὁ Ἀνδρέας ὁ Πρωτόκλητος μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁ ἕνας ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους τοῦ Ἔθνους μας.
Ὁ
Ἀνδρέας καταγόταν ἀπὸ τὴν Βηθσαϊδᾶ τῆς Γαλιλαῖας καὶ ἦταν γιὸς τοῦ Ἰωνᾶ
καὶ ἀδελφὸς τοῦ πρωτοκορυφαίου Ἀποστόλου Πέτρου. Τὸ ἐπάγγελμά του ἦταν
ψαράς.
Ἦταν
ὅμως ἀπὸ τὶς εὐγενικὲς ἐκεῖνες ψυχές, ποὺ μελετοῦσαν τοὺς προφῆτες καὶ
περίμεναν μὲ λαχτάρα τὴν ἐκπλήρωση τῶν ὑποσχέσεων τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν
σωτηρία τοῦ κόσμου.
|
Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Ἀπόστολος ὁ Πρωτόκλητος
Ὁ Ἅγιος Παράμονος ὁ Μάρτυρας καὶ οἱ 370 σὺν αὐτῷ Μάρτυρες
|
|
||||||||||||||
Μαρτύρησε μαζὶ μὲ ἄλλους 370 χριστιανοὺς στὰ μέσα του 3ου μ.Χ. αἰώνα, ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Δέκιος, ποὺ εἶχε κάνει πολλοὺς φόνους χριστιανῶν.
Τότε
λοιπόν, κοντὰ στὸν ποταμὸ Τίγρη ὑπῆρχαν ἰαματικὰ λουτρά. Στὰ λουτρὰ
αὐτὰ εἶχε πάει καὶ ἕνας φανατικὸς λάτρης τῶν εἰδώλων, ὁ ἄρχων Ἀκυλίνος.
Ὅταν ἔκανε θυσίες στὸ ναὸ τῆς Ἴσιδος, ἔδωσε διαταγὴ νὰ συμμετέχουν σ’
αὐτὲς ὁ Παράμονος καὶ ἄλλοι 370 χριστιανοί, ποὺ εἶχαν συλληφθεῖ καὶ τοὺς
κρατοῦσαν φυλακισμένους. Ὅλοι ὅμως ἀρνήθηκαν. Καὶ ἐνῶ γίνονταν οἱ
εἰδωλολατρικὲς θυσίες, οἱ πιστοί του Χριστοῦ ἔψαλλαν «ψαλμοὶς καὶ ὕμνοις
καὶ ὠδαὶ πνευματικαί», στὸν Σωτήρα τους.
|
Ὁ Ὅσιος Στέφανος ὁ Ὁμολογητής ὁ Νέος
|
|
||||||||||||||
Γεννήθηκε
στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς του, Ἰωάννης καὶ Ἄννα, τὸν
ἀνέθρεψαν κατὰ τὸν καλύτερο χριστιανικὸ τρόπο. Ὅταν μεγάλωσε, μορφώθηκε
ἀρκετὰ καὶ ἀργότερα ἀναδείχθηκε ἡγούμενος στὸ περίφημο ὄρος τοῦ Ἁγίου
Αὐξεντίου.
Ὅταν
ξέσπασε ὁ πόλεμος ἐναντίον τῶν ἁγίων εἰκόνων, ὄχι μόνο δὲ συμμορφώθηκε
μὲ τὶς αὐτοκρατορικὲς διαταγές, ἀλλὰ καὶ χαρακτήρισε αἱρετικοὺς τοὺς
εἰκονομάχους βασιλεῖς.
|
Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Πέρσης
|
|
||||||||||||||
Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος, ἔζησε τὸν 4ο
μ.Χ. αἰ. ἐπὶ βασιλέως Ἀρκαδίου. Ζοῦσε στὴν Βηθλαδὰ τῆς Περσίας καὶ
καταγόταν ἀπὸ ἐπίσημο γένος. Ἦταν φίλος μὲ τὸν βασιλιὰ τῶν Περσῶν,
Ἰσδιγέρδη.
Παρασυρμένος
ἀπὸ αὐτὴ τὴ φιλία του, ὁ Ἰάκωβος ἀπαρνήθηκε τὴν πίστη του στὸν Χριστό.
Γιὰ νὰ εὐχαριστήσει τὸν Ἰσδιγέρδη, ἄφησε τὸν ἑαυτό του νὰ χαθεῖ μέσα
στὴν ψευδαίσθηση τοῦ πλούτου τῶν ἀνακτόρων.
|
Ὁ Ὅσιος Στυλιανὸς ὁ Παφλαγόνας
|
|
||||||||||||||
Γιὸς πλουσίων γονέων (ποὺ γεννήθηκε στὴν Ἀδριανούπολη τὸν 7ο
αἰῶνα, καὶ ὀνομάστηκε Παφλαγόνας γιατὶ εκεῖ φυλασσόταν τὸ τίμιο λείψανό
του), διδάχτηκε νωρὶς ἀπ’ αὐτοὺς νὰ εἶναι ἐγκρατὴς καὶ νὰ θεωρεῖ τὸ
χρῆμα μέσο γιὰ τὴν ἀνακούφιση καὶ περίθαλψη τῶν φτωχῶν καὶ τῶν ἀρρώστων.
Ἀφοῦ
ἔτσι ἀνατράφηκε, καὶ οἱ γονεῖς του πέθαναν, διαμοίρασε ὅλη τὴν
κληρονομιά του καὶ πῆγε σὰν ἀσκητὴς στὴν ἔρημο, χωρὶς νὰ ἀποκόψει τὸν
ἑαυτό του ἀπὸ τὸν κόσμο. Εἰσερχόταν στὴν κοινωνία γιὰ νὰ βοηθήσει ὄποτε
καὶ ὅπως μποροῦσε καὶ κατέφευγε στὴν σπηλιά του γιὰ νὰ ἀνανεωθεῖ
Πνευματικά.
|
Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2018. Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Μητροπολιτικό Ναό Χίου. Με την συμπλήρωση 100 χρόνων από την Ιδρυση του Φιλοτεχνικού Ομίλου Χίου τελέσθηκε Ιερό Μνημόσυνο εις μνήμην των απελθόντων Προέδρων του Φιλοτεχνικού. Επίσης ακολούθησε Ιερό Τρισάγιο εις μνήμην των πεσόντων της Εθνικής Αντίστασης.
Ὁ Ἅγιος Κλήμης ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Ρώμης
|
|
||||||||||||||
Ἦταν
Ρωμαῖος ἀριστοκράτης ἀπὸ βασιλικὸ γένος, γιὸς τοῦ Φαύστου καὶ τῆς
Ματθιδίας. Ὁ Κλήμης σπούδασε ὅλες τὶς ἐπιστῆμες τῆς ἑλληνικῆς παιδείας,
ἀντάμωσε τὸν Ἀπόστολο Πέτρο καὶ διδάχθηκε ἀπ’ αὐτὸν τὴν ἀληθινὴ πίστη
καὶ θεογνωσία, ὁπότε ἔγινε θερμὸς κήρυκας τοῦ Εὐαγγελίου καὶ συνέγραψε ἀρκετὰ συγγράμματα.
Ὁ
Κλήμης ὑπῆρξε τρίτος ἐπίσκοπος Ρώμης, ἀφοῦ διαδέχθηκε τὸν Ἀνέγκλητο,
περίπου τὸ ἔτος 92 μ.Χ. Ποίμανε μὲ ὑπέρμετρο ζῆλο τὴν Ἐκκλησία τῆς
Ρώμης, στὰ βαρεία ἐκεῖνα χρόνια τῶν διωγμῶν. Συνελήφθη ἀπὸ τὸ Δομετιανὸ
καὶ ἐξορίστηκε σὲ πόλη ἔρημο κοντὰ στὴ Χερσώνα.
|
Όταν μια μάνα κλαίει, λυγίζει ακόμη κι ο Θεός
της Αλεξίας Βούλγαρη
Πόσες φορές είδες τη μητέρα σου να κλαίει μπροστά σου; Ελάχιστες, έτσι δεν είναι; Και όταν μιλάω για δάκρια δεν εννοώ αυτά της συγκίνησης και της ικανοποίησης, αλλά εκείνα που αν τα γευτείς θα σου αφήσουν μια γεύση στυφή και έντονη. Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί μια μάνα κρατάει τόσο πόνο μέσα της και τι τον κάνει; Για σένα το κάνει και για όσους αγαπάει.
Πόσες φορές είδες τη μητέρα σου να κλαίει μπροστά σου; Ελάχιστες, έτσι δεν είναι; Και όταν μιλάω για δάκρια δεν εννοώ αυτά της συγκίνησης και της ικανοποίησης, αλλά εκείνα που αν τα γευτείς θα σου αφήσουν μια γεύση στυφή και έντονη. Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί μια μάνα κρατάει τόσο πόνο μέσα της και τι τον κάνει; Για σένα το κάνει και για όσους αγαπάει.
Προεόρτια Εἰσοδίων Ὑπεραγίας Θεοτόκου
|
|
||||||||||||||
Παραμονὴ τῆς μεγάλης Ἑορτῆς.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Χαρὰν προμνηστεύεται, πᾶσιν ἡ Ἄννα νυνί, τῆς λύπης ἀντίθετον, καρπὸν βλαστήσασα, τὴν μόνην Ἀειπάρθενον· ἥνπερ δὴ καὶ προσάγει, τὰς εὐχὰς ἐκπληροῦσα, σήμερον γηθομένη, ἐν Ναῷ τοῦ Κυρίου, ὡς ὄντως ναὸν τοῦ Θεοῦ Λόγον, καὶ Μητέρα Ἁγνήν. |
Ὁ Προφήτης Ἀβδίας ἢ Ὀβδιοὺ ἢ Ἀβδιού
|
|
||||||||||||||
Τὸ ὄνομά του σημαίνει «δοῦλος Κυρίου». Ἔζησε στὸ δεύτερο μισό του 6ου αἰώνα π.Χ., (κατ’ ἄλλη ἐκδοχὴ τὸ 800 π.Χ.), καὶ εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα μικροὺς λεγόμενους προφῆτες.
Καταγόταν
ἀπὸ τὴν Συχὲμ (ἐκ τοῦ ἀγροῦ Βηθοχαρὰμ ἢ Βαθαχαράμ), καὶ μὲ τὴν σύντομη
προφητεία του αὐστηρὰ παρατηρεῖ μὲ ἰσχυρὲς ποιητικὲς ἐκφράσεις τὴν
ὑπερηφάνεια καὶ τὴν πτώση τοῦ Ἰσραήλ. Νὰ τί λέει χαρακτηριστικὰ γιὰ τὴν
ὑπερηφάνεια: «Ὑπερηφανία τῆς
καρδίας σου ἐπῆρέ σε κατασκηνοῦντα ἐν ταῖς ὀπαῖς τῶν πετρῶν, ὑψῶν
κατοικίαν αὐτοῦ, λέγων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ, τὶς κατάξει μὲ ἐπὶ τὴν γῆν; ἐὰν
μετεωρισθῆς ὡς ἀετὸς καὶ ἐὰν ἀνὰ μέσον τῶν ἄστρων θῆς νοσσιᾶν σου,
ἐκεῖθεν κατάξω σε, λέγει Κύριος» Δηλαδή:
|
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ἐλεήμονας Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλεξανδρείας
|
|
||||||||||||||
«Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται» λέει ὁ Κύριος στὴν ἐπὶ τοῦ Ὄρους ὁμιλία.
Καὶ
τὰ λόγια του αὐτὰ βρίσκουν πλήρη τὴν ἐφαρμογή τους στὸ ὑπεράξιο τέκνο
τῆς Κύπρου μας, τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Ἐλεήμονα, τὸν Ἀρχιεπίσκοπο τῆς
μεγάλης πόλεως Ἀλεξανδρείας.
Φυσικὰ ἡ φιλανθρωπία εἶναι χαρακτηριστικὸ γνώρισμα ὅλων τῶν ἁγίων.
Γιατί,
ἡ ἀρετὴ αὐτή, ἡ ἀγάπη πρὸς τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους εἶναι καὶ ἡ πιὸ τρανὴ
πιστοποίηση τῆς ἀγάπης μας πρὸς τὸν μεγάλο μας Πατέρα, τὸν Θεό, ὅπως
ξεκάθαρα τονίζει καὶ ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστής.
|
'Υποδοχή τῆς ἱερῆς Εἰκόνας τῆς Παναγίας τῆς «Ἁγιογαλούσαινας» στὸν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Χίου
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ
Ἡ
Ἱερά Μητρόπολις Χίου, Ψαρῶν καὶ Οἰνουσσῶν, μὲ τὴν ποιμαντική μέριμνα
καὶ καθοδήγηση τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. ΜΑΡΚΟΥ, κατά τὸν
ἐφετινό ἑορτασμό τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς Χίου καὶ τὴν ἱερή μνήμη τῶν
Πολιούχων ἁγίων μας Μηνᾶ, Βίκτωρος καὶ Βικεντίου, θὰ προσφέρει στὸ
εὐσεβή λαό μας τὴν εὐλογημένη εὐκαιρία νὰ προσκυνήσει τὴν ἱερή Εἰκόνα
τῆς Παναγίας τῆς «Ἁγιογαλούσαινας».
Ἡ
ὑποδοχή τῆς ἱερῆς Εἰκόνας θὰ πραγματοποιηθεῖ τὸ Σάββατο 10 Νοεμβρίου
2018, κατά τὶς 11 τὸ πρωί στὸν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Χίου, ὅπου θὰ
τελεσθεῖ Δέηση, κατὰ τὴν ὁποία θὰ συμμετάσχουν ὁ Σεβασμιώτατος
Μητροπολίτης Χίου, Ψαρῶν καὶ Οἰνουσσῶν κ. ΜΑΡΚΟΣ καὶ ὁ Σεβασμιώτατος
Μητροπολίτης Μάνης κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ.
Σᾶς
καλοῦμε ὅλους νά ὑποδεχθοῦμε καὶ νὰ προσκυνήσουμε τήν θαυματουργό
Εἰκόνα τῆς Παναγίας μας, νά ἀποδώσουμε τήν τιμή καί τόν σεβασμό πού
ἁρμόζουν στήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ καί προστασία πάντων τῶν Χριστιανῶν.
Ἐπί
δύο ἡμέρες, 10 καὶ 11 Νοεμβρίου, ἡ εἰκών τῆς Ἁγιογαλούσαινας, πηγή τῆς
συμπαθείας καί τῆς ἀγάπης θά παραμείνει στὸν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Χίου
καὶ θὰ ἀναβλύζει ποταμιδόν τά χαριτόβρυτα νάματα, τά ὁποῖα θά
ἀναζωογονήσουν τή ζωή μας καί θά δροσίσουν τήν ψυχή μάλιστα κατ΄ αὐτή
τήν παράφρονα περίοδο τῶν ποικίλων δεινῶν καί θλίψεων.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος Μητροπολίτης Πενταπόλεως Αἰγύπτου
|
|
||||||||||||||
Γεννήθηκε τὴν 1η
Ὀκτωβρίου τοῦ 1846 στὴ Σηλυβρία τῆς Θράκης ἀπὸ τὸν Δῆμο καὶ τὴν
Βασιλικὴ Κεφάλα καὶ ἦταν τὸ πέμπτο ἀπὸ τὰ ἕξι παιδιά τους. Τὸ κοσμικό
του ὄνομα ἦταν Ἀναστάσιος.
Μικρός,
14 ἐτῶν, πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου ἐργάστηκε ὡς ὑπάλληλος καὶ
κατόπιν ὡς παιδονόμος στὸ σχολεῖο τοῦ Μετοχίου τοῦ Παναγίου Τάφου.
Κατόπιν πῆγε στὴν Χίο, ὅπου, ἀπὸ τὸ 1866 μέχρι τὸ 1876 χρημάτισε
δημοδιδάσκαλος στὸ χωριὸ Λίθειο. Τὸ 1876 ἐκάρη μοναχὸς στὴ Νέα Μονὴ Χίου
μὲ τὸ ὄνομα Λάζαρος καὶ στὶς 15 Ἰανουαρίου 1877 χειροτονήθηκε διάκονος,
ὀνομασθεῖς Νεκτάριος, ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Χίου, Γρηγόριο (1860 – 1877),
καὶ ἀνέλαβε τὴν Γραμματεία τῆς Μητροπόλεως.
|
Σύναξις Ἀρχαγγέλων Μιχαὴλ καὶ Γαβριὴλ καὶ πασῶν τῶν Ἀσωμάτων καὶ Οὐράνιων Δυνάμεων
|
|
||||||||||||||
Ἡ
Ἐκκλησία μας σήμερα γιορτάζει τὴν Σύναξη τῶν Ἀρχαγγέλων Μιχαὴλ καὶ
Γαβριήλ, καθὼς καὶ τῶν ὑπολοίπων Ἀσωμάτων καὶ Οὐρανίων Ἀγγελικῶν
Ταγμάτων. Ἡ Ἁγία Γραφή, ἀναφέρει σὲ πολλὰ σημεῖα τὴν ἐπικοινωνία τῶν
ἀνθρώπων μὲ τοὺς ἀγγέλους καὶ ἰδιαίτερα μὲ τοὺς ἐπικεφαλεῖς τῶν
ἀγγελικῶν ταγμάτων Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ.
Συγκεκριμένα,
ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ ἐμφανίσθηκε στὸν Ἀβραὰμ γιὰ νὰ σώσει τὸν Ἰσαάκ, τὸν
ὁποῖο ἦταν ἕτοιμος νὰ θυσιάσει κατ’ ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, ποὺ θέλησε νὰ
δοκιμάσει ἔτσι τὴν πίστη τοῦ δούλου του Ἀβραάμ, στὸν Λῶτ, γιὰ νὰ τὸν
σώσει ὅταν ὁ Θεὸς ἀποφάσισε νὰ καταστρέψει τὰ Γόμορα, στὸν Πατριάρχη
Ἰακώβ, στὸν μάντη Βαρλαάμ, στὸν Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ. Ἐπίσης ὁ Μιχαήλ, ἦταν
αὐτὸς ποὺ ὁδήγησε τὸν λαὸ τοῦ Ἰσραὴλ στὴ φυγὴ ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο. Οἱ ἅγιες
Γραφὲς ἀναφέρουν ἀκόμη πολλὰ θαύματα, τὰ ὁποία ἐπιτέλεσε ὁ ἀρχιστράτηγος
Μιχαήλ.
|
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΧΙΟΥ, ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ
ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ
ΙΕΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ
ΧΙΟΥ
ΑΓΙΩΝ ΜΗΝΑ,
ΒΙΚΤΩΡΟΣ ΚΑΙ ΒΙΚΕΝΤΙΟΥ
Ὁ Ἱερός Μητροπολιτικός Ναός Χίου θὰ ἑορτάσῃ
τὴν Ἱεράν μνήμην τοῦ
ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ,
Ἐπισκόπου Πενταπόλεως, ὁ ὁποῖος ἐχειροτονήθη
Διάκονος εἰς τὸν Ἱερόν αὐτόν Ναόν.
Τὴν Πέμπτην 8 Νοεμβρίου 2018 καὶ ὥραν 5 μ.μ.
θὰ τελεσθῇ Μέγας Πανηγυρικός Ἑσπερινός,
τὴν δὲ Παρασκευήν ἀπό ὥρας 7.00 π.μ. ὁ Ὄρθρος
καὶ ἐν συνεχείᾳ ἡ Θεία Λειτουργία.
Τὸ ἑσπέρας καὶ ὥραν 5 μ.μ. θὰ τελεσθῇ Μεθεόρτιος Ἑσπερινός καὶ ἡ Ἱερά Παρἀκλησις
τοῦ ἁγίου.
Κατά τὰς Ἱεράς
Ἀκολουθίας καὶ καθ’ ὅλην τὴν κυριώνυμον ἡμέραν θὰ τίθενται πρὸς προσκύνησιν
εἰς τὸ μέσον
τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ
τὰ Ἱερά Ἄμφια
τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου.
Παρακαλοῦνται
οἱ εὐσεβεῖς χριστιανοί
νὰ
προσέλθουν καὶ νὰ συμπροσευχηθοῦν.
ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ
Ὁ Ἅγιος Παῦλος ὁ Ὁμολογητής καὶ Ἱερομάρτυρας
|
|
||||||||||||||
Ὁ
Ἅγιος Παῦλος, ὁ Ὁμολογητὴς καταγόταν ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη. Ὑπῆρξε
γραμματέας τοῦ ἁγιοτάτου Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ἀλεξάνδρου. Ὅταν
ἀπεβίωσε ὁ Ἀλέξανδρος, ὁ Παῦλος ἐξελέγχθηκε Πατριάρχης.
Ὁ
αὐτοκράτορας Κωνστάντιος, ὅταν τὸ πληροφορήθηκε δυσανασχέτησε, γιατὶ
ἦταν ὀπαδὸς τῆς αἵρεσης τῶν Ἀρειανῶν. Ὅταν ὁ Κωνστάντιος ἐπέστρεψε ἀπὸ
τὴν Ἀντιόχεια στὴν Κωνσταντινούπολη, ἀπομάκρυνε ἀπὸ τὸν πατριαρχικὸ
θρόνο τὸν Παῦλο καὶ ἀνακήρυξε αὐθαίρετα Πατριάρχη, τὸν ἀρειανόφρονα
Νικομηδείας Εὐσέβιο. Τότε ὁ Ἅγιος Παῦλος πῆγε στὴν Ρώμη.
|
Οἱ Ἅγιοι Γαλακτίων καὶ Ἐπιστήμη
|
|
||||||||||||||
Ἔζησαν τὸν 3ο
αἰῶνα μ.Χ., ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Δέκιος. Οἱ γονεῖς τοῦ Γαλακτίωνα,
Κλειτοφῶν καὶ Λευκίππη, ἦταν πρῶτα εἰδωλολάτρες. Κάποιος, ὅμως,
ἱερομόναχος, ποὺ ὀνομαζόταν Οὐνούφριος, τοὺς προσείλκυσε στὴν
χριστιανικὴ πίστη. Ἀπὸ τότε διέθεταν τὰ πλούτη τους σὲ κάθε ἀγαθοεργία.
Τὸν δὲ γιό τους Γαλακτίωνα ἀνέθρεψαν «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου».
Δηλαδή, μὲ παιδαγωγία καὶ νουθεσία, σύμφωνη μὲ τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου.
Καὶ ἡ παιδαγωγία αὐτὴ δὲν ἄργησε νὰ φέρει τοὺς θαυμαστοὺς καρπούς της.
|
Οἱ Ἅγιοι Ἀκίνδυνος, Ἀφθόνιος, Πηγάσιος, Ἐλπιδοφόρος (ἢ Ἐλπιδηφόρος) καὶ Ἀνεμπόδιστος
|
|
||||||||||||||
Ἦταν
ἀξιωματοῦχοι τοῦ Πέρσου βασιλιὰ Σαπὼρ τοῦ Β’. Ἐπειδή, ὅμως, ὁμολόγησαν
ὅτι εἶναι χριστιανοί, συνελήφθησαν καὶ μαστιγώθηκαν σκληρά. Ἔπειτα, τοὺς
ἔριξαν στὶς φλόγες μιᾶς μεγάλης φωτιᾶς. Ἀλλὰ οἱ θερμὲς δεήσεις τους
πρὸς τὸν Θεὸ προκάλεσαν φοβερὴ θύελλα μὲ βροχή, ποὺ ἔσβησε τὴν φωτιά.
Αὐτὸ προκάλεσε φόβο στοὺς Πέρσες , καὶ τὸν ἴδιο τὸ Σαπώρ, μὲ ἀποτέλεσμα
να’ ἀναβάλει, τὸν θάνατο τῶν γενναίων χριστιανῶν.
|
Οἱ Ἅγιοι Κοσμᾶς καὶ Δαμιανός οἱ Ἀνάργυροι καὶ Θαυματουργοί
|
|
||||||||||||||
Οἱ
Ἅγιοι αὐτοὶ κατάγονταν ἀπὸ τὴν Ἀσία. Οἱ γονεῖς τους ἦταν ἄριστο πρότυπο
χριστιανῶν συζύγων. Ὅταν ἡ μητέρα τους Θεοδότη ἔμεινε χήρα, ἀφιέρωσε
κάθε προσπάθειά της στὴν χριστιανικὴ ἀνατροφὴ τῶν δύο παιδιῶν της, Κοσμᾶ
καὶ Δαμιανοῦ.
Τοὺς
δύο ἀδελφοὺς διέκρινε μεγάλη εὐφυΐα καὶ ἐπιμέλεια, γι’ αὐτὸ καὶ
σπούδασαν πολλὲς ἐπιστῆμες. Ἰδιαίτερα ὅμως, ἐπιδόθηκαν στὴν ἰατρικὴ
ἐπιστήμη, τὴν ὁποία ἐξασκοῦσαν σὰν διακονία φιλανθρωπίας πρὸς τὸν
πλησίον. Θεράπευαν τὶς ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἰδιαίτερα τῶν φτωχῶν,
χωρὶς νὰ παίρνουν χρήματα, γι’ αὐτὸ καὶ ὀνομάστηκαν Ἀνάργυροι. Πολλοὶ
ἀσθενεῖς ποὺ θεραπεύθηκαν ἤθελαν νὰ τοὺς εὐχαριστήσουν. Ἀλλὰ αὐτοί, δὲν
δέχονταν τὶς εὐχαριστίες καὶ ἀπαντοῦσαν μὲ τὸν ὀρθὸ λόγο τῆς Ἁγίας
Γραφῆς:
|
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)