Ἡ Ἁγία Μαρίνα ἡ Μεγαλομάρτυς
![]() |
|
||||||||||||||
Ἡ Ἁγία Μεγαλομάρτυς Μαρίνα καταγόταν ἀπό τήν Ἀντιόχεια τῆς Πισιδίας, ἦταν θυγατέρα τοῦ ἱερέως τῶν εἰδώλων Αἰδεσίου καί ἄθλησε κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Κλαυδίου Β’ (268 – 270 μ.Χ.). Μετά τόν θάνατο τῆς μητέρας της, σέ ἡλικία δώδεκα ἐτῶν, παραδόθηκε ἀπό τόν πατέρα της σέ γυναίκα, ἡ ὁποία κατοικοῦσε στήν ἀγροτική περιοχή τῆς Πισιδίας. Μετά ἀπό λίγο, ἡ γυναίκα αὐτή προσῆλθε στόν Χριστιανισμό καί ἀπό τή νεοφώτιστη πίστεψε στόν Χριστό καί ἡ Μαρίνα, ἡ ὁποία καί ἔλαβε τό θεῖο Βάπτισμα. Δέν πέρασαν παρά μόνο τρία ἔτη ἀπό τό βάπτισμά της, κατά τά ὁποῖα διδάχθηκε διά τοῦ κηρύγματος στήν Ἐκκλησία καί μέσα ἀπό τίς κατ’ οἶκον κατηχήσεις, κατά τό ἀποστολικό σύστημα, κατέστη τέλεια γνώστης τῶν χριστιανικῶν δογμάτων καί τῶν ἐντολῶν τοῦ Εὐαγγελίου. |
ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΝ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ
Τό Σάββατον 19 Ἰουλίου θά τελεσθῇ εἰς τόν Ἱ.Ν. Ἁγ. Ἰσιδώρου Βροντάδου Θ. Λειτουργία καί Ἀρχιερατικόν Μνημόσυνον ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κυροῦ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ καί ἐν συνεχείᾳ ἐπίσκεψις εἰς τό παρακείμενον ΚΕΙΜΗΛΙΑΡΧΙΟΝ τοῦ ἀοιδίμου Ἱεράρχου.
Παρακαλούνται οἱ εὐλαβεῖς πιστοί εἰς συμπροσευχήν.
Οἱ Ἅγιοι Κήρυκος καί Ἰουλίττα ἡ μητέρα του
![]() |
|
||||||||||||||
Οἱ Ἅγιοι Κήρυκος καί Ἰουλίττα μαρτύρησαν κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Ἡ Ἁγία Ίουλίττα καταγόταν ἀπό τό Ἰκόνιο τῆς Λυκαονίας τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί διακρινόταν γιά τήν πίστη καί τήν εὐσέβειά της. Μετά τόν θάνατο τοῦ συζύγου της ἀφιερώθηκε στήν ανατροφή τοῦ βρέφους της, τό ὁποῖο βάπτισε μέ τό ὄνομα Κήρυκος. Μέχρι τήν ἡλικία τῶν τριῶν ἐτῶν ἡ Ἁγία ἀνέτρεφε τόν υἱό της μέ παιδεία καί νουθεσία Κυρίου καί τό εὐσεβές παράδειγμά της. |
Ὁ Ἅγιος Ἀκύλας ὁ Ἀπόστολος
![]() |
|
||||||||||||||
Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι Ἀκύλας καί Πρίσκιλλα ἦσαν Ἰουδαῖοι οἱ ὁποῖοι ἐκδιώχθηκαν ἐπί αὐτοκράτορος Κλαυδίου (41 – 54 μ.Χ.) καί κατέφυγαν στήν Κόρινθο. Κατάγονταν ἀπό τόν Πόντο, ὁ δέ Ἀκύλας ἐξασκοῦσε τό ἐπάγγελμα τοῦ σκηνοποιοῦ. Ἦσαν δέ ἄνθρωποι ἐνάρετοι καί εὐσεβεῖς. Ὅταν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐπισκέφθηκε τήν Κόρινθο, γιά νά διδάξει τήν Ὀρθόδοξη πίστη, τό ζεῦγος τοῦ προσέφερε θερμή φιλοξενία, καθώς εἶχε ἐντυπωσιασθεῖ μέ τό κήρυγμά του, Τόσο τούς ἄγγιξε ὁ φλογερός καί σωτήριος λόγος τοῦ Ἀποστόλου, , ὥστε ἀφοῦ κατηχήθηκαν καί βαπτίσθηκαν ἀπό αὐτόν, ἀποφάσισαν νά τόν ἀκολουθήσουν στίς περιοδεῖες του ὡς βοηθοί του. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τούς ἀγάπησε τόσο πολύ γιά τήν ἀρετή τους καί γιά τήν θερμουργό πίστη τους στόν Χριστό, ὥστε τούς μνημονεύει καί στίς Ἐπιστολές του. |
ΑΠΟ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΧΙΟΥ
Θαῦμα Ἁγίας Εὐφημίας τῆς Μεγαλομάρτυρος
![]() |
|
||||||||||||||
Ἡ ἱερά μνήνη τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Εὐφημίας τελεῖται στίς 16 Σεπτεμβρίου, ἐνῶ σήμερα ἑορτάζουμε τό θαῦμα πού ἐπιτέλεσε ἡ Ἁγία κατά την Δ’ Οἰκουμενική Σύνοδο, τό ἔτος 451 μ.Χ., δύο περίπου αἰῶνες μετά τήν κοίμησή της δίδοντας καί πάλι ὁμολογία πίστεως. Ἡ Δ’ Οἰκουμενική Σύνοδος, ἡ ὁποία συγκλήθηκε στή Χαλκηδόνα, ἐπί βασιλέων Μαρκιανοῦ καί Πουλχερίας, καταδίκασε τήν αἵρεση τῶν Μονοφυσιτῶν καί τόν αἱρετικό Εὐτυχῆ, οἱ ὁποῖοι δίδασκαν ὅτι στόν Χριστό, μετά τήν ἕνωση τῶν δύο φύσεων, θείς καί ἀνθρώπινης, ἡ ἀνθρώπινη φύση ἀπορροφήθηκε ἀπό τήν θεία φύση. Οἱ 630 Ὅσιοι θεοφόροι Πατέρες, πού συγκρότησαν τήν Σύνοδο, ἐδογμάτισαν τήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας, ὅτι ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός ἔχει δύο τέλειες φύσεις, θελήσεις καί ἐνέργειες, τήν θεία καί τήν ἀνθρώπινη, σέ μία ὑπόσταση. Εἶναι δέ ἑνωμένες οἱ δύο φύσεις «ἀτρέπτως, ἀσυγχύτως, ἀναλλοιώτως καί ἀδιαιρέτως». |
Οἱ Ἅγιοι 45 Μάρτυρες ἐν Νικόπολῃ μετά τῶν προκρίτων Ἀντωνίου, Δανιήλ, Λεντίου, Μαυρικίου, Ἀλεξάνδρου, Ἀνικήτου, Σισινίου, Μενέου καί Βελεράδου
![]() |
|
||||||||||||||
Οἱ Ἅγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες κατάγονταν ἀπό τή Νικόπολη τῆς Ἀρμενίας καί ἄθλησαν στά χρόνια τοῦ αὐτοκράτορος Λικινίου (308 – 323 μ.Χ.). Κατά τόν διωγμό πού κινήθηκε κατά τῶν Χριστιανῶν ἀπό τόν αὐτοκράτορα, ὁ ἡγεμόνας τῆς Νικοπόλεως Λυσίας διέταξε τήν ἀναζήτηση καί τήν σύλληψη ὅλων τῶν Χριστιανῶν πού διαβιοῦσαν στήν περιοχή του. Ἔτσι συνελήφθησαν σαράντα πέντε Χριστιανοί, μεταξύ τῶν ὁποίων συγκαταλέγονταν καί οἱ διάσημοι γιά τήν καταγωγή καί τήν παιδεία τους Λεόντιος, Μαυρίκιος, Δανιήλ καί Ἀντώνιος. Αὐτοί, ἀφοῦ οδηγήθηκαν ἐνώπιον τοῦ Λυσίου, διά στόματος τοῦ Λεοντίου, ὁμολόγησαν τήν πίστη πρός τόν Χριστό καί κατέκριναν μέ δριμύτητα τήν εἰδωλολατρεία. |
Ὁ Ἅγιος Παγκράτιος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Ταυρομενίας
![]() |
|
||||||||||||||
Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Παγκράτιος καταγόταν ἀπό τήν Ἀντιόχεια καί ἄθλησε στά ἀποστολικά χρόνια. Σέ νεαρή ἡλικία ἐπισκέφθηκε μέ τούς γονεῖς του τά Ἱεροσόλυμα ὅπου ἔλαβε καί τό θεῖο Βάπτισμα. Ἀφοῦ γνωρίσθηκε μέ τόν Ἀπόστολο Πέτρο, μετά τόν θάνατο τῶν γονέων του, ἀκολούθησε αὐτόν ὡς βοηθός στήν Ἀντιόχεια καί στήν Κιλικία, ὅπου συνάντησε τόν Ἀπόστολο Παῦλο, ἀπό τόν ὁποῖο καί χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος τῆς Ταυρομενίας στήν Σικελία. Κατά τήν μετάβαση στήν ἐπισκοπή του προσείλκυσε στήν χριστιανική πίστη τούς ναύκληρους τοῦ πλοίου ἐπάνω στό ὁποῖο ἐπέβαινε, τόν Λυκαονίδη καί τόν Ρωμύλο. Ἡ Ἀποστολική του δράση στήν Ταυρομενία, ὑπῆρξε ἰδιαίτερα καρποφόρος. Ἔτσι, μετά τά φωτισμένα κηρύγματα καί τά θαύματά τους προσείλκυσε στόν Χριστό πλῆθος εἰδωλολατρῶν, ὅπως καί τόν ἴδιο τόν ἡγεμόνα τῆς περιοχῆς Βονιφάτιο, ὁ ὁποῖος καί βοήθησε τόν Παγκράτιο στήν διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου. |