Ὁ Ἅγιος Νικήτας ὁ Γότθος

Ἦταν ἀπὸ τὸ ἔθνος τῶν Γότθων, ποὺ εἶχαν ἐγκατασταθεῖ πέραν τοῦ Ἴστρου ποταμοῦ, στὰ χρόνια του Μ. Κωνσταντίνου. Ἀπὸ παιδὶ ὁ Νικήτας διδάχθηκε τὴν ἁγία πίστη ἀπὸ τὸ Γότθο ἐπίσκοπο Θεόφιλο, ὁ ὁποῖος συχνὰ ὑπενθύμιζε στὸ Νικήτα τὰ λόγια του Ἀπ. Παύλου: ‘Μένε ἐν οἲς ἔμαθες... ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενα σὲ σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ». Δηλαδή, μένε ἀκλόνητος σ’ ἐκεῖνα ποὺ ἔμαθες. Ἀπὸ μικρὸ παιδὶ γνωρίζεις τὶς Ἅγιες Γραφές, ποὺ μποροῦν νὰ σοῦ μεταδώσουν τὴν ἀληθινὴ σοφία, ποὺ ὁδηγεῖ στὴ σωτηρία διὰ μέσου τῆς πίστεως στὸν Ἰησοῦ Χριστό.

ΜΕ ΘΕΟΔΩΡΟ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΟΙ ΑΓΙΑΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΧΙΟ

Μέ τήν ὁμιλία τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη στούς μαθητές τοῦ Βασιλικοῦ Γυμνασίου Ἀθηνῶν (8 Ὀκτωβρίου 1838) ἐτέλεσε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μᾶρκος τόν ἁγιασμό τῆς ἐνάρξεως τοῦ νέου σχολικοῦ ἔτους στό Γυμνάσιο καί Λύκειο Καλλιμασιᾶς καί στό ἰδιωτικό Ναυτικό Λύκειο ΤΕΕΝΣ (τοῦ ἱδρύματος Τσάκου).

ΣΕΛΙΔΕΣ ΔΟΞΗΣ (ΕΚΠΟΜΠΗ ΛΖ')

 

Ὕψωσις τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ

Τὸ 326 ἡ Ἁγία Ἑλένη πῆγε στοὺς Ἁγίους Τόπους νὰ προσκυνήσει, καὶ νὰ εὐχαριστήσει τὸν Κύριο γιὰ τοὺς θριάμβους τοῦ γιοῦ της. Πηγαίνοντας ἐκεῖ ἡ Ἁγία Ἑλένη ἀρχίζει νὰ ἀναζητᾶ τὸν Τίμιο Σταυρό. Φτάνοντας στὸ Γολγοθὰ διατάζει νὰ γκρεμιστεῖ ὁ ναὸς τῆς Θεᾶς Ἀφροδίτης. Ἐκεῖ βρίσκουν τρεῖς σταυρούς. Καὶ μὴν ξέροντας ποιὸς ἀπὸ τοὺς τρεῖς εἶναι ὁ Τίμιος Σταυρὸς, ὁ Ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων, ἀκούμπησε κάποιας εὐσεβέστατης νεκρῆς γυναίκας τὸ σῶμα της διαδοχικὰ καὶ στοὺς τρεῖς σταυρούς. Μόλις ἀκούμπησε ἡ γυναίκα στὸν Τίμιο Σταυρὸ ἀναστήθηκε. Μαθεύτηκε γρήγορα τὸ νέο καὶ πλῆθος κόσμου ἄρχισε νὰ ἔρχεται γιὰ νὰ προσκυνήσουν. Ὕψωσαν τὸν Τίμιο Σταυρὸ μέσα στὸ ναὸ καὶ σὲ μέρος ψηλὸ γιὰ νὰ μπορέσουν νὰ τὸν δοῦν καὶ νὰ τὸν προσκυνήσουν ὅλοι. Ὁ Σταυρὸς εἶναι τὸ ὅπλο ὅλων τῶν χριστιανῶν κατὰ τοῦ διαβόλου.

Ἐγκαίνια Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Ἀναστάσεως

Πρόκειται γιὰ τὸν Ναὸ τοῦ Παναγίου Τάφου, ποὺ ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος ἀνήγειρε στὸν τόπο τοῦ Γολγοθᾶ καὶ τὸ Ναὸ αὐτὸ ἐγκαινίασε κατὰ τὸ ἔτος 330. Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ὡς τοῦ ἄνω στερεώματος τὴν εὐπρέπειαν, καὶ τὴν κάτω συναπέδειξας ὡραιότητα, τοῦ ἁγίου σκηνώματος τῆς δόξης σου, Κύριε. Στερέωσον αὐτὸ εἰς αἰῶνα αἰῶνος, καὶ πρόσδεξαι ἡμῶν, τὰς ἐν αὐτῷ ἀπαύστως, προσαγομένας σοι δεήσεις, διὰ τῆς Θεοτόκου, ἡ πάντων ζωὴ καὶ ἀνάστασις.

Ο ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ ΕΠΙΤΙΜΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ «ΑΓ. ΑΓΑΠΗΤΟΣ»

 

Τήν Τετάρτη  8 Σεπτεμβρίου ἐ.ἔ. μετά τήν Θ. Λειτουργία ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς κ. Ἐλπιδοφόρος ἐπεσκέφθη τήν Βιβλιοθήκη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν «ΑΓ. ΑΓΑΠΗΤΟΣ». Τόν ὑπεδέχθη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χίου κ. Μᾶρκος, ὁ ὁποῖος τόν ἐξενάγησε τόσο στήν ἔκθεση βιβλίου γιά τό 1821, ὅσο καί στά βιβλία θεολογικοῦ, φιλολογικοῦ, ἱστορικοῦ, λαογραφικοῦ, ἀρχαιολογικοῦ περιεχομένου τῆς Βιβλιοθήκης. Ἐπίσης ἡ Βιβλιοθηκονόμος κ. Ἀργυρώ Σουρέλα καί ἡ ἐπιβλέπουσα τήν ἀνακαίνισιν Ἀρχιτέκτων κ. Αἰκατερίνη Μανωλιάδη - Βουρνοῦ τόν ἐνημέρωσαν γιά τήν λειτουργία καί γιά τό ἔργο ἀνακαινίσεως τοῦ κτιρίου, πού ἔγινε, ὡς γνωστόν, μέ τήν ἡγεμονική χορηγία τῆς Μεγάλης Εὐεργέτιδος κ. Ἀλεξάνδρας Μαμαλίγκα - Προκοπίου. Παρόντες μεταξύ ἄλλων ἦταν Χῖοι Ὁμογενεῖς, Συνεργάτες τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ὁ Ἀντιδήμαρχος κ. Ἰσίδωρος Ντομάτας, ὁ Ἀρχιτέκτων κ. Ἐμμανουήλ Βουρνοῦς, ἡ Πρόεδρος τῆς Τ. Κ. Βροντάδου κ. Μαριάννα Πελαντῆ, παιδιά τῆς Κατασκηνώσεως τῆς Ἱ. Μητροπόλεως «ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ» καί κάτοικοι τῆς περιοχῆς.

          Στό τέλος τῆς ἐπισκέψεως ὁ Πρόεδρος τοῦ Δ.Σ. τῆς Βιβλιοθήκης Σεβασμιώτατος Χίου κ. Μᾶρκος ἀνεκήρυξε τόν Σεβασμιώτατον Ἀμερικῆς κ. Ἐλπιδοφόρο Ἐπίτιμο Πρόεδρο τοῦ Δ.Σ. τῆς Βιβλιοθήκης «ΑΓ. ΑΓΑΠΗΤΟΣ».      

Ιερά Μητρόπολις Χίου, Ψαρών και Οινουσσών

Ἐπιμνημόσυνος Δέησις διά τά θύματα τῶν διδύμων πύργων Νέας Ὑόρκης Ἀμερικῆς

Ἐπιμνημόσυνος Δέησις

διά τά θύματα τῶν διδύμων πύργων

Νέας Ὑόρκης Ἀμερικῆς

 

          Φέρεται εἰς γνῶσιν τῶν εὐσεβῶν χριστιανῶν ὅτι, ἐπί τῇ συμπληρώσει 20 ἐτῶν ἀπό τῆς γενομένης ἐπιθέσεως εἰς τούς διδύμους πύργους τῆς Νέας Ὑόρκης Ἀμερικῆς, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μᾶρκος θά τελέσῃ εἰς τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Χίου τό Σάββατον 11ην Σεπτεμβρίου 2021 καί ὥραν 11ην πρωϊνήν, ἐπιμνημόσυνον δέησιν ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν πάντων τῶν θυμάτων αὐτῆς.

 

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

 

Ἡ Ὁσία Θεοδώρα ἡ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ

Καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια στὰ χρόνια τοῦ βασιλιὰ Ζήνωνος (474 – 490) καὶ ἦταν συνεζευγμένη μὲ εὐσεβὰ ἄνδρα, τὸν Παφνούτιο. Ἡ ζωὴ τῆς Θεοδώρας ἦταν τίμια, ἐνάρετη καὶ ἀφοσιωμένη στὸν σύζυγό της. Ὅμως, ὁ μισόκαλος διάβολος, σὲ κάποια στιγμὴ ἀδυναμίας τῆς Θεοδώρας, τὴν ἔσπρωξε κρυφὰ στὴν μοιχεία. Κανεὶς δὲν τὴν εἶδε. Κανεὶς δὲν τὸ ἔμαθε. Μποροῦσε, ἑπομένως, νὰ συνεχίσει ἁρμονικὰ τὴν ζωή της μὲ τὸν σύζυγό της. Ὅταν, ὅμως, ἄκουσε τὰ λόγια του Εὐαγγελίου, μὲ τὰ ὁποία ὁ Κύριος διδάσκει ὅτι «οὐκ ἐστὶ κρυπτόν, ὁ οὐ φανερὸν γενήσεται», δὲν ὑπάρχει, δηλαδή, κρυφό, τὸ ὁποῖο δὲν θὰ γίνει φανερὸ στὸ μέλλον, σκέφθηκε τὸ βάθος τῆς ἁμαρτίας της καὶ ἔκλαψε πικρά.

Οἱ Ἅγιοι Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα οἱ Θεοπάτορες

Ἡ σύναξη τῶν δικαίων γονέων τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, σύμφωνα μὲ τὴν ἀρχαία ἐκκλησιαστικὴ παράδοση ὁρίστηκε τὴν ἑπομένη τοῦ γεννεσίου τῆς Θεοτόκου, γιὰ τὸν λόγο ὅτι αὐτοὶ ἔγιναν πρόξενοι τῆς παγκόσμιας σωτηρίας μὲ τὴν γέννηση τῆς ἁγίας θυγατέρας της. «Τελεῖται δὲ ἡ σύναξις αὐτῶν ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῆς Θεοτόκου, πλησίον τῆς μεγάλης ἐκκλησίας ἐν τοὶς Χαλκοπρατείοις». Νὰ ἀναφέρουμε λοιπόν, ὅτι ὁ Ἰωακεὶμ ἦταν γιὸς τοῦ Ἐλιακεὶμ ἀπὸ τὴν φυλὴ τοῦ Ἰούδα καὶ ἀπόγονός του Δαβίδ. Ἔκπτωτος τοῦ θρόνου, ἰδιώτευε στὴν Ἰουδαία καὶ τὸ περισσότερο χρονικὸ διάστημα στὴν Ἱερουσαλήμ, ὅπου εἶχε μέγαρο μὲ βασιλικὸ κῆπο. Παντρεύτηκε τὴν Ἄννα, θυγατέρα τοῦ Ματθᾶν, ἱερέως, ἀπὸ τὴν φυλὴ τοῦ Λευΐκαι τῆς Μαρίας, γυναικὸς αὐτοῦ, ἀπὸ τὴν φυλὴ τοῦ Ἰούδα. Ἐπειδὴ οἱ φυλές, Βασιλικὴ καὶ Ἱερατική, συγγένευαν μεταξύ τους, διότι ἡ Βασιλεία ἐθεωρεῖτο ἴση μὲ τὴν Ἱεροσύνη, δὲν ἔδιναν οὔτε ἔπαιρναν θυγατέρες ἀπὸ τῆς φυλὲς ποὺ θεωροῦνταν κοινές.

Ἡ Γέννησις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

«Ἀποκάλυψαν πρὸς Κύριον τὴν ὁδόν σου καὶ ἔλπισον ἐπ’ αὐτόν, καὶ αὐτός ποιήσει». Φανέρωσε στὸν Κύριο μὲ ἐμπιστοσύνη τὸν δρόμο καὶ τὶς ἐπιδιώξεις καὶ τὶς ἀνάγκες τῆς ζωῆς σου καὶ ἔλπισε σ’ Αὐτὸν καὶ θὰ κάνει ἐκεῖνα ποὺ ζητᾶς καὶ χρειάζεσαι. Μ’ αὐτὴ τὴν ἐμπιστοσύνη καὶ ἐλπίδα, ὁ Ἰωακεὶμ καὶ ἡ Ἄννα ἱκέτευαν προσευχόμενοι τὸν Θεὸ νὰ τοὺς χαρίσει παιδί, νὰ τὸ ἔχουν γλυκειὰ παρηγοριὰ στὰ γεράματά τους. Καὶ τὴν ἐλπίδα τους, ὁ Θεὸς, τὴν ἔκανε πραγματικότητα. Τοὺς χάρισε τὴν Παρθένο Μαριάμ, ποὺ ἦταν ὁρισμένη νὰ γεννήσει τὸν Σωτῆρα τοῦ κόσμου καὶ νὰ λάμψει σὰν ἡ πιὸ εὐλογημένη μεταξὺ τῶν γυναικών. Ἦταν ἐκείνη, ἀπὸ τὴν ὁποία ἔμελλε νὰ προέλθει Αὐτὸς ποὺ θὰ συνέτριβε τὴν κεφαλὴ τοῦ νοητοῦ ὄφεως.