Ρ/Σ ΣΗΜΑΝΤΡΟ ΤΗΣ ΧΙΑΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ: Φεβρουαρίου 2018

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ


Πατήστε στην εικόνα για απευθεία μετάδοση

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ

.. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΙΟΥ κ. ΜΑΡΚΟΥ Σάββατον 05.10.2024 Ἱερός Μητροπολιτικός Ναός Ἁγίας Τριάδος Πειραιῶς (Θεία Λειτουργία). Κυριακή 06.10.2024 Ἱερός Ναός Ἁγίου Δημητρίου Νέου Φαλήρου (Θεία Λειτουργία). Τετάρτη 16.10.2024 Ἱερός Μητροπολιτικός Ναός Χίου (Ἑσπερινός - Θ. Κήρυγμα, ὥρα 18.00). Πέμπτη 17.10.2024 Ἱερός Ναός Ἁγίου Λουκᾶ Καρδαμύλων (Μ.Ἑσπερινός, ὣρα 18.30). Παρασκευή 18.10.2024 Ἱερός Ναός Ἁγίου Λουκᾶ Λειβαδίων (Θεία Λειτουργία). Παρασκευή 18.10.2024 Ἱερός Ναός Ἁγίου Λουκᾶ Βαρβασίου (Μεθ. Ἑσπερινός, ὣρα 18.30). Σάββατον 19.10.2024 Ἱερός Ναός Ἁγίας Ματρώνης Καταβάσεως (Μ.Ἑσπερινός, ὣρα 18.15). Κυριακή 20.10.2024 Ἱερός Ναός Ἁγίου Ἀρτεμίου Χίου (Θεία Λειτουργία). Τετάρτη 23.10.2024 Ἱερός Ναός Ἁγίου Ἰακώβου πόλεως Χίου (Θεία Λειτουργία). Τετάρτη 23.10.2024 Ἱερός Μητροπολιτικός Ναός Χίου (Ἑσπερινός - Θ. Κήρυγμα, ὥρα 18.00). Παρασκευή 25.10.2024 Ἱερός Ναός Ἁγίου Δημητρίου Τσαγκαράδων (Μ.Ἑσπερινός, ὣρα 18.30). Σάββατον 26.10.2024 Ἱερός Ναός Ἁγίου Δημητρίου Ἀρμολίων (Θεία Λειτουργία). .

Ὁ Ὅσιος Βασίλειος ὁ Ὁμολογητής

Ημ. Εορτής: 28 Φεβρουαρίου
Ημ. Γέννησης:
Ημ. Κοιμήσεως:
Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων:
Πολιούχος:
Λοιπές πληροφορίες:
Εορταζόμενο όνομα:

Ὁ Ὅσιος Βασίλειος ὁ Ὁμολογητὴς ἔζησε καὶ ἔδρασε ἐπὶ τοῦ εἰκονομάχου αὐτοκράτορα Λέοντος Γ’ τοῦ Ἰσαύρου (717 – 741 μ.Χ.). Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ὁ Ὅσιος ἀφιερώθηκε στὸν ἀσκητικὸ βίο καὶ ἐκάρη μοναχός. Ἔγινε μαθητὴς καὶ ὑποτακτικὸς τοῦ Ὁσίου Προκοπίου τοῦ Δεκαπολίτου ( 27 Φεβρουαρίου). Ἀρχικὰ ζοῦσε σὲ κάποιο ἐρημητήριο καὶ ἀφοῦ προηγουμένως καλλιέργησε μὲ ἐπιμέλεια τὴν ἀσκητικὴ ζωή, ἀργότερα, ὅταν ἀνέκυψε ἡ αἵρεση κατὰ τῶν ἱερῶν εἰκόνων, ἀντιστάθηκε μὲ πνευματικὴ ἀνδρεία στοὺς εἰκονομάχους.

Εκδήλωση της Ιεράς Μητροπόλεως Χίου με θέμα «Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»


Ὁ Ἅγιος Πορφύριος Ἐπίσκοπος Γάζης

Ημ. Εορτής: 26 Φεβρουαρίου
Ημ. Γέννησης:
Ημ. Κοιμήσεως: 420
Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων:
Πολιούχος:
Λοιπές πληροφορίες:
Εορταζόμενο όνομα:  Πορφύριος, Πορφυρία

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος γεννήθηκε στὴ Θεσσαλονίκη ἀπὸ πλούσιους καὶ εὐσεβεῖς γονεῖς. Ἀφοῦ ἐγκατέλειψε καὶ γονεῖς καὶ πλούτη, στὰ χρόνια τῆς βασιλείας τοῦ Ἀρκαδίου καὶ Ὀνωρίου, ἀναχώρησε γιὰ τὴν Αἴγυπτο ποὺ ἦταν τότε μεγάλο μοναστικὸ κέντρο καὶ ἔγινε μοναχὸς σὲ σκήτη. Μετὰ πενταετὴ διαμονὴ ἦλθε στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ κήρυσσε στοὺς Ἰουδαίους καὶ τοὺς Ἕλληνες τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖ ἀσθένησε σοβαρὰ ἀπὸ κίρρωση τοῦ ἥπατος, ἀλλὰ παρὰ τὴν ἀσθένειά του δὲν παρέλειπε καθημερινὰ νὰ ἐπισκέπτεται τὸ Ναὸ τῆς Ἀναστάσεως καὶ τὰ ἄλλα ἱερὰ προσκυνήματα, προκαλώντας τὸν θαυμασμὸ τῶν ἄλλων προσκυνητῶν.

Εὕρεσις Τιμίας κεφαλῆς τοῦ Ἁγίου Προφήτου, προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννη


Ημ. Εορτής: 24 Φεβρουαρίου
Ημ. Γέννησης:
Ημ. Κοιμήσεως:
Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων:
Πολιούχος:
Λοιπές πληροφορίες:
Εορταζόμενο όνομα:

Ὅταν ἀποκεφαλίσθηκε ἀπὸ τὸν Ἡρώδη, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ἡ τίμια κεφαλὴ αὐτοῦ τοποθετήθηκε μέσα σὲ ἀγγεῖο ἀπὸ ὄστρακο καὶ κρύφθηκε στὴν οἰκία τοῦ Ἡρώδη. Μετὰ ἀπὸ πολλὰ χρόνια, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης φανερώθηκε στὸ ὄνειρο δύο μοναχῶν, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀναχωρήσει γιὰ τὰ Ἱεροσόλυμα μὲ σκοπὸ νὰ προσκυνήσουν τὸν τάφο τοῦ Κυρίου, ἀγγέλλοντας σὲ αὐτούς, ποῦ βρίσκεται ἡ τίμια κεφαλή του. Καὶ ἐκεῖνοι, ἀφοῦ τὴν βρῆκαν, τὴν εἶχαν μὲ τιμές. Ἀπὸ αὐτοὺς τὴν παρέλαβε κάποιος κεραμεὺς καὶ τὴν μετέφερε στὴν πόλη τῶν Ἐμεσηνῶν.

Ὁ Ἅγιος Πολύκαρπος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Σμύρνης

Ημ. Εορτής: 23 Φεβρουαρίου
Ημ. Γέννησης: 80 μ.Χ.
Ημ. Κοιμήσεως: 167
Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων:
Πολιούχος:
Λοιπές πληροφορίες:
Εορταζόμενο όνομα: Πολύκαρπος

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Πολύκαρπος γεννήθηκε περὶ τὸ 80 μ.Χ. ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ φιλόθεους γονεῖς, τὸν Παγκράτιο καὶ τὴ Θεοδώρα, ποὺ εἶχαν ἐγκλειστεῖ στὴ φυλακὴ γιὰ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ, καὶ βαπτίσθηκε Χριστιανὸς σὲ νεαρὴ ἡλικία. Ὑπῆρξε μαζὶ μὲ τὸν Ἅγιο Ἰγνάτιο τὸν Θεοφόρο, μαθητὴ τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννη. Λίγο πρὶν ἀναχωρήσει ἀπὸ τὸν πρόσκαιρο αὐτὸ βίο ὁ Ἅγιος Βουκόλος, Ἐπίσκοπος Σμύρνης ( 6 Φεβρουαρίου), χειροτόνησε μετὰ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ὡς διάδοχό του, τὸν Ἅγιο Πολύκαρπο καὶ μετὰ κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.

Ὁ Ὅσιος Τιμόθεος ὁ ἐν Συμβόλοις


Ημ. Εορτής: 21 Φεβρουαρίου
Ημ. Γέννησης:
Ημ. Κοιμήσεως:
Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων:
Πολιούχος:
Λοιπές πληροφορίες:
Εορταζόμενο όνομα:

Ὁ Ὅσιος Τιμόθεος, ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὴ σῳζόμενη Ἀκολουθία αὐτοῦ, ἔζησε κατὰ τὴν περίοδο τῆς εἰκονομαχίας καὶ καταδιώχθηκε ἀπὸ τοὺς εἰκονομάχους. Ἀκολούθησε τὸ μοναχικὸ βίο καὶ ἐκάρη μοναχὸς σὲ πολὺ νεαρὴ ἡλικία. Ἀσκήτεψε θεοφιλῶς καὶ διέπρεψε στὴ σωφροσύνη καὶ παρθενία γενόμενος δοχεῖο τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Διακρίθηκε δὲ στὴν φιλανθρωπία καὶ ὑπῆρξε τροφὴ τῶν πεινώντων καὶ προστάτης τῶν ὀρφανῶν.

Ὁ Ἅγιος Λέων ὁ Θαυματουργός Ἐπίσκοπος Κατάνης

Ημ. Εορτής: 20 Φεβρουαρίου
Ημ. Γέννησης:
Ημ. Κοιμήσεως: 785
Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων:
Πολιούχος:
Λοιπές πληροφορίες:
Εορταζόμενο όνομα:

Ὁ Ἅγιος Λέων γεννήθηκε στὴ Ραβέννα τῆς Ἰταλίας ἀπὸ γονεῖς εὐλαβεῖς καὶ εὐγενεῖς. Ἀφοῦ σπούδασε, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στὴ Ραβέννα καὶ ἀργότερα ἐξελέγη γιὰ τὴν καθαρότητα καὶ πνευματικότητα τοῦ βίου αὐτοῦ Ἐπίσκοπος Κατάνης τῆς Σικαλίας. Ἔγινε προστάτης τῶν ὀρφανῶν καὶ τῶν χηρῶν, δίδασκε καὶ νουθετοῦσε τὸ ποίμνιό του καὶ ἔκτισε τὸ ναὸ τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Λουκίας ( 13 Δεκεμβρίου). Ὁ Ἅγιος διακρίθηκε, ἐπίσης, γιὰ τοὺς ἀγῶνες του κατὰ τῶν αἱρετικῶν, τοὺς ὁποίους νίκησε καὶ ντρόπιασε ὄχι μόνο μὲ λόγια ἀλλὰ καὶ μὲ κείμενα.

Οἱ Ἅγιοι Πάμφιλος, Δανιήλ, Ἠλίας, Ἡσαΐας, Θεόδουλος, Ἱερεμίας, Ἰουλιανός, Οὐάλης, Παῦλος, Πορφύριος, Σαμουὴλ καὶ Σέλευκος οἱ Μάρτυρες


Ημ. Εορτής: 16 Φεβρουαρίου
Ημ. Γέννησης:
Ημ. Κοιμήσεως:
Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων:
Πολιούχος:
Λοιπές πληροφορίες:
Εορταζόμενο όνομα:

Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Δανιήλ, Ἠλίας, Ἡσαΐας, Θεόδουλος, Ἱερεμίας, Ἰουλιανός, Οὐάλης, Παύμφιλος, Παῦλος, Πορφύριος, Σαμουὴλ καὶ Σέλευκος, μαρτύρησαν ἐπὶ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Κατάγονταν ἀπὸ διάφορους τόπους, τοὺς ἕνωνε ὅμως ἡ ἀγάπη καὶ ἡ πίστη τοῦ Χριστοῦ.
Ἐργαζόμενοι στὴν Καισάρεια τῆς Παλαιστίνης ὁμολόγησαν τὸν Χριστὸ ἐνώπιον τοῦ ἔπαρχου Φιρμιλιανοῦ. Ὁ ἄρχοντας κατέβαλε κάθε προσπάθεια νὰ πείσει τοὺς Ἁγίους νὰ ἀρνηθοῦν τὴν πίστη τους στὸν Χριστό. Ἐκεῖνοι ὅμως παρέμειναν σταθερὰ προσηλωμένοι στὴν πατρῴα εὐσέβεια. Τότε ὁ Φιρμιλιανὸς ἔδωσε ἐντολὴ νὰ τοὺς θανατώσουν, ἀφοῦ πρῶτα τοὺς βασανίσουν.

Ὁ Ὅσιος Ἄνθιμος ἀπὸ τὴν Χίο

Ημ. Εορτής: 15 Φεβρουαρίου
Ημ. Γέννησης: 1 / 7 / 1869 μ.Χ.
Ημ. Κοιμήσεως: 1960
Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων:
Πολιούχος:
Λοιπές πληροφορίες:
Εορταζόμενο όνομα:

Ὁ Ὅσιος Ἄνθιμος, κατὰ κόσμο Ἀργύριος Κ. Βαγιάνος, γεννήθηκε τὴν 1η Ἰουλίου 1869 στὴν περιοχὴ τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ Λιβαδίων. Οἱ εὐσεβεῖς καὶ ἐνάρετοι γονεῖς του, Κωνσταντίνος καὶ Ἀργυρῶ, φρόντισαν νὰ δώσουν Χριστιανικὴ ἀγωγὴ στὸ τέκνο τους. Καὶ ὁ νεαρὸς Ἀργύριος δωρεοδέκτης τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μὲ πνεῦμα σοφίας, ἦταν προορισμένος ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ ἀναδειχθεῖ σκεῦος ἐκλογῆς καὶ νὰ γίνει μέγας παιδαγωγὸς εἰς Χριστόν. Ἡ ὅλη παιδιόθεν ἀνάπτυξη καὶ ἀνατροφή του τελοῦσε προφανῶς ὑπὸ τὴν ἰσχυρὴ καὶ βαθιὰ ἐπίδραση τοῦ χριστιανικοῦ οἰκογενειακοῦ του περιβάλλοντος.

Ὁ Ἅγιος Ὀνήσιμος ὁ Ἀπόστολος μαθητὴς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου


Ημ. Εορτής: 15 Φεβρουαρίου
Ημ. Γέννησης:
Ημ. Κοιμήσεως:
Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων:
Πολιούχος:
Λοιπές πληροφορίες:
Εορταζόμενο όνομα:

Ὁ Ἅγιος Ὀνήσιμος, ἕνας ἀπὸ τοὺς ἑβδομήκοντα Ἀποστόλους, ἦταν δοῦλος στὸ σπίτι τοῦ Ρωμαίου ἄρχοντα Φιλήμονος, ὁ ὁποῖος καταγόταν ἀπὸ τὴν Φρυγία καὶ ἔγινε Χριστιανὸς ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο. Ὁ Ὀνήσιμος ἔφυγε κρυφὰ ἀπὸ τὸν κύριό του καὶ μετέβη στὴ Ρώμη σὲ ἐπίσκεψη τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Ἔτσι ἀφιερώθηκε στὴ Διακονία τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν Χριστιανῶν. Ὁ Παῦλος τὸν ἀπέστειλε πίσω στὸν Φιλήμονα μὲ ἐπιστολή του, στὴν ὁποία ἀνέφερε γιὰ τὸν Ἅγιο Ὀνήσιμο τὰ ἀκόλουθα:

Οἱ Ἅγιοι Ἀκύλας καὶ Πρίσκιλλα οἱ Ἀπόστολοι



Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι Ἀκύλας καὶ Πρίσκιλλα ἦσαν Ἰουδαῖοι οἱ ὁποῖοι ἐκδιώχθηκαν  ἐπὶ αὐτοκράτορος Κλαυδίου (41 – 54 μ.Χ.) καὶ κατέφυγαν στὴν Κόρινθο. Κατάγονταν ἀπὸ τὸν Πόντο, ὁ δὲ Ἀκύλας ἐξασκοῦσε τὸ ἐπάγγελμα τοῦ σκηνοποιοῦ. Ἦσαν δὲ ἄνθρωποι ἐνάρετοι καὶ εὐσεβεῖς. Ὅταν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐπισκέφθηκε τὴν Κόρινθο γιὰ νὰ διδάξει τὴν ὀρθόδοξη πίστη, τὸ ζεῦγος τοῦ προσέφερε θερμὴ φιλοξενία καθὼς εἶχε ἐντυπωσιαστεῖ μὲ τὸ κήρυγμά του. Τόσο τοὺς ἄγγιξε ὁ φλογερὸς καὶ σωτήριος λόγος τοῦ Ἀποστόλου, ὥστε ἀφοῦ κατηχήθηκαν καὶ ἐβαπτίσθηκαν ἀπὸ αὐτόν, ἀποφάσισαν νὰ τὸν ἀκολουθήσουν στὶς περιοδεῖες του ὡς βοηθοί του. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τοὺς ἀγάπησε τόσο πολὺ γιὰ τὴν ἀρετή τους καὶ γιὰ τὴ θερμουργὸ πίστη τους στὸ Χριστό, ὥστε τοὺς μνημονεύει καὶ στὶς ἐπιστολές του.

Ὁ Ἅγιος Μελέτιος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀντιοχείας τῆς μεγάλης

Ημ. Εορτής: 12 Φεβρουαρίου
Ημ. Γέννησης: 310 μ.Χ.
Ημ. Κοιμήσεως: 381
Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων:
Πολιούχος:
Λοιπές πληροφορίες:
Εορταζόμενο όνομα: Μελέτιος

Ὁ Ἅγιος Μελέτιος γεννήθηκε περὶ τὸ 310 μ.Χ. στὴ Μελιτηνὴ τῆς Μικρᾶς Ἀρμενίας. Ἡ μαρτυρία περὶ τῆς πρώτης ἐμφανίσεώς του στὸ προσκήνιο τῆς ἱστορίας, λίγο μετὰ τὸ ἔτος 357 μ.Χ., τὸν καταδεικνύει ὡς ἀντίπαλο τῶν αἱρετικῶν Ὁμοιουσιανῶν καὶ ὀπαδὸ τοῦ Ἐπισκόπου Καισαρείας τῆς Παλαιστίνης Ἀκακίου, ὁ ὁποῖος διὰ Συνόδου, τὸ ἔτος 358 μ.Χ., ἐκλέγει τὸν Ἅγιο Μελέτιο ὡς Ἐπίσκοπο Σεβαστείας. Λόγω ὅμως τῆς σφοδρῆς ἀντιδράσεως τῶν ὀπαδῶν τοῦ προηγούμενου Ἐπισκόπου Σεβαστείας Εὐσταθίου, παραιτεῖται καὶ μεταβαίνει στὴ Βέροια τῆς Συρίας. Τὸ ἔτος 360 μ.Χ. ἐκλέγεται Πατριάρχης Ἀντιοχείας, μετατεθέντος τοῦ Πατριάρχου Εὐδοξίου στὸν πατριαρχικὸ θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως.

Ὁ Ὅσιος Παρθένιος Ἐπίσκοπος Λαμψάκου

Ημ. Εορτής: 7 Φεβρουαρίου
Ημ. Γέννησης:
Ημ. Κοιμήσεως:
Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων:
Πολιούχος:
Λοιπές πληροφορίες:
Εορταζόμενο όνομα: Παρθένιος, Παρθενία, Παρθένα

Ὁ Ὅσιος Παρθένιος καταγόταν ἀπὸ κάποια κωμόπολη τῆς Βιθυνίας καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου (324 – 337 μ.Χ.). Ἦταν υἱὸς τοῦ διακόνου τῆς Ἐκκλησίας Μελιτοπόλεως Χριστοφόρου, ἀπὸ τὸν ὁποῖο διδάχθηκε τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη.
Ὁ Ἅγιος ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία προέκοπτε στὴν ἀρετὴ καὶ τὴν εὐσέβεια. Ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο ὁ Κύριος ἁλίευσε τοὺς Ἀποστόλους, ποὺ ἦταν ψαράδες, τὸν ἔκανε νὰ ἀγαπήσει τὴν ἁλιεία. Καὶ ὅταν ἔριχνε τὰ δίχτυα στὴν Ἀπολλωνιάδα λίμνη ἢ τὰ ἀνέσυρε γεμάτα ψάρια, αἰσθανόταν ὅτι ἐργαζόταν σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ πλοιάρια τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου ἢ τοῦ Ἰωάννου.

Ἡ Ἁγία Ἀγάθη ἡ Μάρτυς

Ημ. Εορτής: 5 Φεβρουαρίου
Ημ. Γέννησης:
Ημ. Κοιμήσεως: 251
Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων:
Πολιούχος:
Λοιπές πληροφορίες:
Εορταζόμενο όνομα: Ἀγάθη

Ἡ Ἁγία Μάρτυς Ἀγάθη καταγόταν ἀπὸ τὴν Κατάνη τῆς Σικελίας. Τὸ λατινικὸ Μαρτύριον, ποὺ εἶναι ἀρχαιότερο, ὅπως καὶ τὸ Ἐγκώμιον, ποὺ συνέταξε ὁ Πατριάρχης Μεθόδιος, δὲν ἀναφέρουν τὴν ἰδιαίτερη πατρίδα της. Ἀντίθετα ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Μεταφραστὴς σημειώνει ὅτι τόπος καταγωγῆς τῆς Ἁγίας ἦταν τὸ Παλέρμο. Τὴν πληροφορία αὐτὴ υἱοθέτησαν ἀβασάνιστα καὶ οἱ ὑπόλοιποι Συναξαριστές, ἐπώνυμοι καὶ ἀνώνυμοι. Τὴν καταγωγὴ τῆς Ἁγίας Ἀγάθης ἀπὸ τὴν πόλη τῆς Κατάνης ἐνισχύει καὶ ὁ Ἅγιος Πέτρος, Ἐπίσκοπος Ἄργους, στὸ Ἐγκώμιον ποὺ ἔγραψε γιὰ τὸν σικελικῆς καταγωγῆς, ἀπὸ τὴν πόλη τῆς Κατάνης, Ἐπίσκοπο Μεθώνης Ἀθανάσιο. Ὁ Ἅγιος Πέτρος ἀναφέρει μάλιστα ὅτι στὴν πόλη αὐτὴ ἡ Ἁγία γεννήθηκε, ἀνατράφηκε καὶ μαρτύρησε.

ΜΗΝΥΜΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΙΟΥ, ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ κ. Μ Α Ρ Κ Ο Υ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΟΥΝΑΚΙΟΥ ΧΙΟΥ Κυριακή 4 Φεβρουαρίου, 11.30 π.μ.

Ἀγαπητοί μου,
Σᾶς ἀπευθύνομαι σήμερα εὑρισκόμενος στὴν Πρωτεύουσα τῆς πατρίδος μας τὴν Ἀθήνα, ἐκπροσωπώντας τὴν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὅπου, ὅλοι οἱ Ἕλληνες θὰ διατρανώσουμε τὴν ἀγάπη μας στὴν πατρίδα καὶ τὴν ἀνάγκη μας γιὰ ἐθνική ἀξιοπρέπεια καὶ ὑπερηφάνεια.
Ἡ Ἱστορία μας ἀποδεικνύει περίτρανα τὴν ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας. Ὁ ὅρος Μακεδονία εἶναι ἕνας καθαρά ἑλληνικός ἱστορικός ὅρος. Ἡ ἐτυμολογία τοῦ ὄρου αὐτοῦ βρίσκεται στήν ἑλληνική γλώσσα καί μάλιστα ἀπό τίς πρῶτες κιόλας πηγές της. Ἡ λέξη Μακεδονία προέρχεται ἀπό τό ἐπίθετο μακεδνός, πού σημαίνει τόν ὑψηλό, τόν ὑψίκορμο μέ δύο ἑρμηνεῖες, εἴτε γιατί οἱ Μακεδνοί, οἱ Μακεδόνες ἦταν ὑψίκορμοι, εἴτε γιατί κατοικοῦσαν σέ ὀρεινές, ἄρα σέ ὑψηλές περιοχές. Ἡ πρώτη φορά πού συναντᾶται στήν Ἑλληνική Γραμματεία τό ἐπίθετο αὐτό εἶναι ἡ Ραψωδία η΄ τῆς Ὀδύσσειας τοῦ Ὁμήρου, τοῦ πρώτου ναυτικοῦ, ταξιδιωτικοῦ κειμένου τῆς Ἑλληνικῆς Γραμματείας. Ἄρα ἕνα ναυτιλιακό κείμενο πού μιλάει γιά ταξίδι κρύβει μέσα στούς στίχους του, στίς ραψωδίες του τή ρίζα τοῦ ὀνόματος πού ἀποτελεῖ σήμερα τήν καρδιά τῆς πατρίδας καί τοῦ ἔθνους μας. Ἡ περιοχή αὐτή εὑρίσκεται μέσα στήν πατρίδα μας γιά περισσότερα ἀπό 3.000 χρόνια. Οἱ κάτοικοί της, ὡς γνήσιοι Ἕλληνες, εἶχαν τό δικαίωμα, καί μαρτυρεῖται αὐτό στίς πηγές, καὶ μετεῖχαν στούς Ὀλυμπιακούς Ἀγῶνες στήν ἀρχαιότητα, στούς ὁποίους ἐπιτρεπόταν νά μετέχουν μόνον Ἕλληνες. Οἱ κάτοικοί της ἦταν ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι μέ τό πέρασμα τοῦ χρόνου ἀναγκάστηκαν νά ἔρθουν σέ πολεμικές συγκρούσεις μέ τούς βόρειους γείτονές τους. Καί ὁ Φίλιππος καί ὁ Ἀλέξανδρος ὁ Μέγας δὲν θὰ εἶχαν ἔρθει σέ πολεμική σύγκρουση μαζί τους ἐάν ἦταν μέτοχοι τοῦ ἴδιου Κράτους.
Ἡ ἐτυμολογία τῶν ὀνομάτων ἐκτός ἀπό τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας τόσο τῶν προσωπικοτήτων τῆς χώρας αὐτῆς ὅσο καί τῶν περιοχῶν εἶναι καθαρά ἑλληνική. Τό ὄνομα Φίλιππος εἶναι σύνθετη λέξη. Προέρχεται ἀπό τό ἀρχαῖο ἑλληνικό ρῆμα φιλῶ πού σημαίνει ἀγαπῶ καί τή λέξη ἵππος πού ὑπάρχει μέσα στά ὅμηρικά ἔπη στό χαρακτηρισμό τοῦ Ἄργους ὡς ἱπποβότοιον Ἄργος, δηλαδή Ἄργος πού θρέφει ἵππους, ἄλογα. Τό ὄνομα Ἀλέξανδρος εἶναι ἐπίσης σύνθετη λέξη ἀπό τό ἀπό τό ἀλέξω πού σημαίνει ἀπομακρύνω καί τή λέξη ἄνδρας. Τό ὄνομα Ὄλυμπος τοῦ ψηλότερου βουνοῦ τῆς Μακεδονίας εἶναι ἐπίσης ἑλληνική λέξη ἀπό τό λάμπω μέ τό αἰολικό ὕψιλον καί τό εὐφωνικό ὄμικρον μπροστά, κατά τήν ἑρμηνεία τοῦ ἐτυμολογικοῦ λεξικοῦ Hoffmann-Παπανικολάου. Τό ὄνομα Ἀριστοτέλης τοῦ Ἕλληνα φιλοσόφου Διδασκάλου εἶναι ἐπίσης ἑλληνική λέξη ἀπό τό ἄριστος, πού εἶναι ἄλλωστε καί ὁ κατεξοχήν σκοπός τῆς πορείας τοῦ κάθε Ἕλληνα, καί τὴ λέξη τέλος πού σημαίνει σκοπός, δηλαδή προορισμό. Γιά νά καταλάβουμε τήν ἀξία πού ἔχει ἡ λέξη τέλος μέσα στή ζωή μας θά σᾶς θυμίσω τήν τελευταία λέξη τοῦ Χριστοῦ ἐπάνω στό Σταυρό∙ ἦταν ἡ λέξη τετέλεσται ὄχι μέ τήν ἔννοια ὅτι τελείωσαν τά πάντα, ἀλλά μέ τήν ἔννοια ὅτι ἐξεπληρώθη ὁ σκοπός γιά τόν ὁποῖο ὁ Χριστός ἦρθε στόν κόσμο. Ἀργότερα μετά ἀπό τούς χρόνους τοῦ Ἀλεξάνδρου καί τῶν διαδόχων του, οἱ ὁποῖοι κατά τόν Ἀλεξανδρινό ποιητή «τήν ἑλληνική λαλιά ὡς πέρα τήν Βακτριανή τήν πῆγαν» καὶ συγκεκριμένα στούς βυζαντινούς χρόνους ἔχουμε νά ἀναρριχῶνται στό θρόνο τῆς Βασιλεύουσας οἱ αὐτοκράτορες τῆς Μακεδονικῆς Δυναστείας, οἱ ὁποῖοι οὐδέποτε συμπεριέλαβαν στό Θέμα τῆς Μακεδονίας, διοικητική μονάδα μέσα στή Βυζαντινή Αὐτοκρατορία, κάτι θά λέγαμε στά νεότερα μὲ μία ἐπαρχία, μία Νομαρχία τοῦ Βυζαντίου, μία περιφέρεια, οὐδέποτε συμπεριέλαβαν μέσα στό Θέμα τῆς Μακεδονίας τήν ἀρχαία πόλη τῶν Σκούπων, δηλαδή τά σημερινά Σκόπια. Τό Θέμα τῆς Μακεδονίας ἐπεξετείνετο ἤ περιορίζετο πρός ἀνατολάς καὶ οὐδέποτε πρός Βορρᾶ. Οὐδέποτε, εἴτε στήν ἐποχή τοῦ Φιλίππου καί τοῦ Ἀλέξανδρου, εἴτε στήν ἐποχή τοῦ Βυζαντίου ἡ πόλη τῶν ἀρχαίων Σκούπων συμπεριελήφθη μέσα στά μακεδονικά ἐδάφη. Νὰ μνημονεύσομε ἐπίσης τὸν ἅγιο Νικόλαο τὸν Καβάσιλα, ὁ ὁποῖος μιλώντας σὲ Μακεδόνες ἀναφέρεται καὶ στὴν «ὑπόλοιπη Ἑλλάδα», προφανῶς διότι καὶ ἡ Μακεδονία εἶναι Ἑλλάδα. Ἐνῶ ὁ Μανουήλ ὁ Παλαιολόγος τονίζει ὅτι οἱ ἄνθρωποι τῶν ὁποίων ἡγεῖται, εἶναι Ρωμαῖοι ὡς πολίτες τῆς αὐτοκρατορίας καὶ Ἕλληνες διότι κατοικοῦν στὴν πατρίδα τοῦ Φιλίππου καὶ τοῦ Ἀλεξάνδρου.
Τέλος, ἀπό τήν Ἐκκλησιαστική Γραμματεία ὁ ἄνδρας ὁ ὁποῖος καλεῖ τόν Ἀπόστολο Παῦλο νά μεταφέρει τό κήρυγμα τοῦ Χριστοῦ στήν εὑρισκόμενη ἐν χώρᾳ καί σκιᾷ θανάτου Εὐρώπη ὁμιλώντας στήν Ἑλληνική γλώσσα κατά τό βιβλίο τῶν Πράξεων, συγγραφή τοῦ κατεξοχήν Ἕλληνα στήν περιγραφή Ἀποστόλου, τοῦ Ἀπόστολου καὶ Εὐαγγελιστῆ Λουκᾶ, λέει στόν Παῦλο «διαβάς εἰς Μακεδονίαν βοήθησον ἡμῖν». Καί ὁ Παῦλος ἀπευθύνει τρεῖς ἀπό τίς Ἐπιστολές του στή γλώσσα τῶν παραληπτῶν, στήν Ἑλληνική γλώσσα, ἄρα σέ Ἕλληνες: στούς Φιλιππησίους, τούς κατοίκους τῆς Καβάλας, τῶν Φιλίππων, στούς Θεσσαλονικεῖς δύο Ἐπιστολές καί στήν ἴδια ἀκριβῶς γλώσσα θά μιλήσει στούς Βερροιεῖς, ὅπου «πολλοὶ μὲν οὖν ἐξ αὐτῶν ἐπίστευσαν, καὶ τῶν Ἑλληνίδων γυναικῶν τῶν εὐσχημόνων καὶ ἀνδρῶν οὐκ ὀλίγοι».
Ἡ Ἐκκλησία ἐμμένει εἰς τήν θέση της στοιχοῦσα στό παράδειγμα πού ἔχει αἰῶνες τώρα νά μήν ἀφίσταται τῆς εὐθύνης τῶν ἐθνικῶν θεμάτων, ὅτι δέν θά μπορούσαμε νά δεχθοῦμε τό καθαρά αὐτό ἱστορικό ἑλληνικό ὄνομα γιά ὁποιαδήποτε ἄλλη ξένη κρατική ὀντότητα αὐτούσιο ἤ μέ τά παράγωγά του. Γιατί τό ὄνομα αὐτό, σύμφωνα μέ ὁμόφωνη ἀπόφαση τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, εἶναι ὁ φορέας τοῦ ἀλυτρωτισμοῦ. Ἐπειδή κάποιοι θέλουν νά ἰδιοποιηθοῦν ἤ καλύτερα νὰ καπηλευτοῦν τό ὄνομα τούς ἀνοίγει ἡ ἀλυτρωτική ὄρεξη. Μόνο ὅταν παραιτηθοῦν τοῦ ὀνόματος ἤ τῶν παραγώγων του, τότε θά ἀποτελεῖ ἐξασφάλιση γιά μᾶς ὅτι δέν θά ὑπάρχουν ἀλυτρωτικές βλέψεις.

Ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Δίκαιος ὁ Θεοδόχος

Ημ. Εορτής: 3 Φεβρουαρίου
Ημ. Γέννησης:
Ημ. Κοιμήσεως:
Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων:
Πολιούχος:
Λοιπές πληροφορίες:
Εορταζόμενο όνομα:

Ὁ Συμεὼν ἦταν ἄνθρωπος δίκαιος καὶ εὐλαβής, «προσδεχόμενος παράκλησιν τοῦ Ἰσραήλ». Ἦταν ἄνθρωπος κατὰ τὴν φύση, ἀλλὰ στὴν ἀρετὴ ἄγγελος, ἄνθρωπος συναναστρεφόμενος μὲ ἀνθρώπους, ἀλλὰ συμπολιτευόμενος μὲ ἀγγέλους. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τοῦ εἶχε ἀποκαλύψει ὅτι δὲν θὰ πεθάνει προτοῦ ἀξιωθεῖ νὰ δεῖ τὸν Χριστὸ καὶ νὰ Τὸν κρατήσει στὴν ἀγκαλιά του.
Ἡ Θεοτόκος κατὰ τὸν Ἅγιο Ἀθανάσιο, τοῦ εἶπε: «Δέξαι γεραρώτατε ἄνθρωπε, τὸν πρὸς σὲ μᾶλλον ἢ πρὸς ἐμὲ τὴν τεκοῦσαν νῦν ἐπειγόμενον· δέξαι τὸν σὲ ποθοῦντα μᾶλλον ἢ Ἰωσήφ· δέξαι τὸν δευτέραν τῆς σῆς φιλίας τὴν πρὸς ἐμὲ τὴν μητέραν στοργήν, ὡς ἔοικε λογιζόμενον· δέξαι, καί, ὡς βούλει, τοῦ ποθουμένου καταπόλαυε». Καὶ ἀμέσως μετὰ ἀπέθεσε στὰ χέρια τοῦ Πρεσβύτου Συμεὼν τὸν Κύριο.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Βασιλεωνοίκου σας προσκαλεί στην Θεατρική παράσταση του έργου ‘Ο Σουλουμάς και η Κρεμεντίνα’ του Μπάμπη Κοιλιάρη.
 Πρόκειται για μια Χιώτικη Κωμωδία εποχής που θα παιχτεί στο Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Χίου, το Σάββατο 3 και την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου, στις 8:00 μ.μ.
                                             Το Δ. Σ.

Ιερός Ναός Παναγίας Μουτσαίνης. Αρχιερατική Θεία Λειτουργία εορτή των Τριών Ιεραρχών.30-1-2018.


Προεόρτια τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ

Ημ. Εορτής: 1 Φεβρουαρίου
Ημ. Γέννησης:
Ημ. Κοιμήσεως:
Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων:
Πολιούχος:
Λοιπές πληροφορίες:
Εορταζόμενο όνομα:

Παραμονὴ τῆς μεγάλης ἑορτῆς.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Χορὸς Ἀγγελικός.
Οὐράνιος χορός, οὐρανίων ἁψίδων, προκύψας ἐπὶ γῆς καὶ φερόμενον βλέπων, ὡς βρέφος ὑπομάζιον, πρὸς ναὸν τὸν πρωτότοκον, πάσης κτίσεως, ὑπὸ Μητρὸς ἀπειράνδρου, προεόρτιον, νῦν σὺν ἡμῖν μελῳδοῦσι, φρικτῶς ἐξιστάμενοι.