Ἐγκύκλιον Σημείωμα 2624/1369/9-12-2014 Εὐλογία Ἁγιοβασιλόπιττας, Ἱεροῦ Κλήρου, Ἱεροψαλτῶν, Σχολῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς, Ρ/Σ "ΣΗΜΑΝΤΡΟ"
Ἀριθμ. Πρωτ. 2624
Ἀριθμ. Διεκπ. 1369
Ἐν Χίῳ τῇ 9ῃ Δεκεμβρίου 2014
Σύλληψις Ἁγίας Ἄννης
ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον
τῆς καθ' ἡμᾶς Ἱ. Μητροπόλεως
Διά τοῦ παρόντος, γνωρίζομεν ὑμῖν ὅτι τήν 2αν
Ἰανουαρίου 2015, ἡμέραν Παρασκευήν, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης
Χίου κ. Μᾶρκος θά εὐλογήσῃ εἰς τόν Ἱ. Μητροπολιτικόν Ναόν
Χίου, τήν Πρωτοχρονιάτικην Πίτταν:
Περιτομὴ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ
Περιτομὴ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
|
||||||||||||||
Ἡ
κατὰ σάρκα περιτομὴ καὶ ὀνοματοδοσία τοῦ Ἰησοὺ Χριστοῦ, κατὰ τὴν ὄγδοη
ἡμέρα ἀπὸ τὴν γέννησή Του, ἀποτελεῖ τὴν βεβαίωση τῆς σαρκώσεως καὶ τῆς
προσλήψεως ἀπὸ τὸν Θεὸ Λόγο τῆς τέλειας ἀνθρώπινης φύσεως ἀναλλοιώτως
καὶ τῆς εἰσόδου Του στὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ.
Ὅταν
μιλᾶμε γιὰ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ Λόγου, ὡς μυστήριο πρέπει νὰ τὴν
ἀντιλαμβανόμαστε καὶ ὡς μυστήριο πρέπει νὰ τὴν προσεγγίζουμε, γιατί ὅλα
τὰ γεγονότα τῆς ἐνανθρωπίσεως, τῆς σαρκώσεως τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, ἔγιναν
μὲ θαυμαστὸ τρόπο ποὺ ξεπερνᾶ τὸ νοῦ ἀνθρώπου.
|
Ὁ Ἅγιος Βασίλειος ὁ Μέγας ὁ Καππαδόκης
|
|
||||||||||||||
Ὁ
Μέγας Βασίλειος, μία ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες μορφὲς τῆς Ἐκκλησίας,
γεννήθηκε περὶ τὸ 330 μ.Χ. στὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας. Ὁ πατέρας του
Βασίλειος ἦταν ρήτορας, ἐγκατεστημένος στὴ Νεοκαισάρεια τοῦ Πόντου καὶ
ἦταν υἱὸς τῆς Μακρίνης, ἡ ὁποία ὑπέστει πολλὰ μετὰ τοῦ συζύγου της κατὰ
τὸν διωγμὸ τοῦ Μαξιμίνου γιὰ τὴν πίστη τους στὸν Χριστό.
Ἡ Μακρίνα ἦταν μαθήτρια τοῦ Γρηγορίου τοῦ Θαυματουργοῦ καὶ διετέλεσε ἡ πρώτη στὴν πίστη διδάσκαλος τοῦ ἐγγονοῦ της Βασιλείου.
|
Τὰ Ἅγια Νήπια (περίπου 14.000) ποὺ ἐσφάγισαν μὲ διαταγὴ τοῦ Ἡρώδη
|
|
||||||||||||||
Ὅταν
οἱ Μάγοι δὲν ἐπέστρεψαν στὸν Ἡρώδη νὰ τοῦ ποῦν ποῦ εἶναι ὁ Χριστός, ὁ
πονηρὸς αὐτὸς βασιλιὰς μηχανεύθηκε ἄλλο σχέδιο γιὰ νὰ ἐξοντώσει τὸ Θεῖο
Βρέφος.
Εἶχε
ἀκούσει ὅτι, σύμφωνα μὲ τὶς Γραφές, τόπος γέννησης τοῦ Χριστοῦ θὰ ἦταν ἡ
Βηθλεέμ. Ἐπειδὴ ὅμως δὲ γνώριζε ποιὸς ἦταν ὁ Ἰησοῦς ἂν βρισκόταν μέσα
στὴ Βηθλεὲμ ἢ στὰ περίχωρά της καὶ ἐπειδὴ συμπέρανε ὅτι τὸ παιδὶ θὰ ἦταν
κάτω ἀπὸ δυὸ χρονῶν, ἔδωσε διαταγὴ νὰ σφαγοῦν ὅλα τὰ παιδιὰ τῆς Βηθλεὲμ
καὶ τῶν περιχώρων της, μέχρι τῆς ἡλικίας τῶν δύο ἐτῶν.
|
28 Δεκεμβρίου 2014 - Κυριακὴ μετὰ τὴν Χριστοῦ Γέννησιν
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Ἀριθμός 52
Κυριακὴ μετὰ τὴν Χριστοῦ Γέννησιν
28 Δεκεμβρίου 2014
Ματθαίου β΄ 13 – 23
Τὰ
γεγονότα ποὺ σηματοδοτοῦν τὴ Γέννηση τοῦ Κυρίου, ἀγαπητοί
μου ἀδελφοί, ὅπως αὐτὰ προβάλλουν μέσα ἀπὸ τὴ γραφίδα τοῦ
Εὐαγγελιστῆ Ματθαίου, δίνουν τὸ στίγμα τῆς πορείας ποὺ θὰ
ἀκολουθοῦσε ὁ Μεσσίας μέσα στὸν κόσμο. Τὸ νεογέννητο βρέφος
τῆς Βηθλεὲμ γνωρίζει ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τὸ μέγεθος τῆς κακίας τῶν
ἀνθρώπων καὶ γεύεται μὲ τὸν πιὸ πικρὸ τρόπο τὴν ἐχθρότητα ποὺ
ἐκδηλώνουν οἱ ἄρχοντες ἀπέναντί του.
Τὰ
γεγονότα τὰ ὁποία διαδραματίστηκαν μὲ πρωταγωνιστή τὸ
βασιλιὰ Ἡρώδη, ὁ ὁποῖος μὲ τὸν πιὸ ἀδίστακτο καὶ αἱμοσταγῆ
τρόπο ἐκδήλωσε τὶς θηριωδίες του, ἐπιβεβαιώνουν τοῦ λόγου
τὸ ἀληθὲς ποὺ μαρτυρεῖται ἄλλωστε καὶ ἀπὸ τοὺς ἱστορικούς τῆς
ἐποχῆς ἐκείνης.
Οἱ Ἅγιοι Δισμύριοι (20.000) Μάρτυρες οἱ ἐν Νικομηδείᾳ καέντες
|
|
||||||||||||||
Τὸν 4ο
αἰώνα μ.Χ., ἐπὶ Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ, οἱ χριστιανοὶ τῆς
Νικομήδειας ἦταν ἀρκετὰ πολυπληθείς. Ὁ ἐπίσκοπος Ἄνθιμος, ἄνδρας ἄξιος
καὶ μὲ αὐταπάρνηση, κοπίαζε νύχτα – μέρα γιὰ τὶς ψυχὲς τῶν πιστῶν. Ἡ
πρόοδος αὐτὴ τῶν χριστιανῶν κέντρισε τὸ φθόνο τῶν εἰδωλολατρῶν ἀρχόντων
καὶ θέλησαν νὰ ἐξοντώσουν τὴν χριστιανικὴ Ἐκκλησία, προπάντων στὰ
μεγαλύτερα καὶ πολυπληθέστερα κέντρα της.
Σχεδίασαν
λοιπόν, ἀνήμερα Χριστούγεννα νὰ κάνουν γενικὴ σφαγὴ τῶν χριστιανῶν τῆς
Νικομήδειας. Οἱ χριστιανοὶ εἶχαν μαζευτεῖ καὶ πανηγύριζαν τὸ
κοσμοσωτήριο γεγονὸς τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ. Ὁ ἐπίσκοπος, μόλις
πληροφορήθηκε ὅτι τοὺς εἶχαν περικυκλώσει στρατὸς καὶ ὄχλος εἰδωλολατρῶν
μὲ ὄπλα καὶ ρόπαλα, διέταξε νὰ γίνει γρήγορα ἡ κοινωνία τῶν Ἀχράντων
Μυστηρίων. Ἔπειτα, βάπτισε τοὺς κατηχουμένους, γιὰ νὰ ἔχουν ἀσφαλὴ
ἐφόδια στὴν αἰώνια σωτηρία.
|
Ὁ Ἅγιος Στέφανος ὁ Πρωτομάρτυρας καὶ Ἀρχιδιάκονος
|
|
||||||||||||||
Ἦταν
ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ διακεκριμένους μεταξὺ τῶν ἑπτὰ διακόνων, ποὺ ἐξέλεξαν
οἱ πρῶτοι χριστιανοὶ γιὰ νὰ ἐπιστατοῦν στὶς κοινὲς τράπεζες τῶν
ἀδελφῶν, ὥστε νὰ μὴ γίνονται λάθη. Ἂν καὶ κουραστικὴ ἡ εὐθύνη τοῦ
ἐπιστάτη γιὰ τόσους ἀδελφούς, παρ’ ὅλα αὐτὰ ὁ Στέφανος ἔβρισκε καιρὸ καὶ
δύναμη γιὰ νὰ κηρύττει τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ὅπως ἀναφέρει ἡ
Ἁγία Γραφή, «Στέφανος πλήρης πίστεως καὶ δυνάμεως ἐποίει τέρατα καὶ
σημεῖα μεγάλα ἐν τῷ λαῷ» (Πράξεις τῶν Ἀποστόλων στ’ 8 – 15, ζ’ 1 – 60).
Δηλαδὴ ὁ Στέφανος, ποὺ ἦταν γεμάτος πίστη καὶ χάρισμα εὐγλωττίας, ἔκανε
μεταξὺ τοῦ λαοῦ μεγάλα θαύματα, ποὺ προκαλοῦσαν κατάπληξη καὶ
ἀποδείκνυαν τὴν ἀλήθεια τοῦ χριστιανικοῦ κηρύγματος.
|
Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
|
|
||||||||||||||
Αὐτὴ
τὴν ἡμέρα ἡ ἁγία Ἐκκλησία μας γιορτάζει τὸ μεγάλο καὶ ἀνερμήνευτο
γεγονὸς τῆς κατὰ σάρκα γεννήσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν
Ὑπεραγία Θεοτόκο.
Μετὰ
τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Παρθένου Μαρίας ἀπὸ τὸν ἀρχάγγελο Γαβριὴλ καὶ ἐνῶ
πλησίαζε ὁ καιρὸς νὰ τελειώσουν οἱ ἐννέα μῆνες ἀπὸ τὴν ὑπερφυσικὴ
σύλληψη τοῦ Χριστοῦ στὴν παρθενική της μήτρα, ὁ Καίσαρ Αὔγουστος διέταξε
ἀπογραφὴ τοῦ πληθυσμοῦ τοῦ ρωμαϊκοῦ κράτους.
|
ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΑΡ. 18
Πρός
τόν Ἱερόν Κλῆρον
καί τόν εὐσεβῆ λαόν
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
«Χρίων ὡς Θεός ἑαυτόν ὡς ἄνθρωπον»
(Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός)
Ἀγαπητὰ ἐν Χριστῷ παιδιὰ μου!
Ἀπὸ
τοὺς ἀρχαίους χρόνους ὁ κόσμος ἔθετε στὸ κέντρο τοῦ
ἐνδιαφέροντός του τὸν ἄνθρωπο. Τὸν ἡρωϊσμὸ του ὕμνησε ἡ
ἐπικὴ ποίηση, τὴν σοφία του μελέτησε ὁ φιλοσοφικὸς
στοχασμός, τὰ γεγονότα τῆς ζωῆς του περιέγραψε ἡ ἱστορικὴ
ἀφήγηση, τὸ κάλλος του ἐξέφρασε ἡ αἰσθητικὴ τέχνη. Ἔτσι
διαμορφώθηκε ἕνας ὑψηλὸς ἀνθρωπισμὸς, ὁ ὁποῖος ὅμως δὲν
ἐπέτυχε νὰ γεφυρώσει τὴν χαοτικὴ ἀπόσταση μεταξύ τοῦ Θεοῦ
καὶ τοῦ ἀνθρώπου.
Τὸ
διάστημα αὐτὸ γιὰ πρώτη καὶ μοναδικὴ φορὰ στὴν ἱστορία
ἐκάλυψε, ἐγεφύρωσε ὁ ἴδιος ὁ Θεός, μὲ τὸ δικό του θέλημα, μὲ
τὴν δική του πρωτοβουλία, μὲ τὴν ἐνανθρώπιση τοῦ Υἱοῦ καὶ
Λόγου Θεοῦ.
Ἡ Ἁγία Εὐγενία ἡ Ὁσιομάρτυς
|
|
||||||||||||||
Ἔζησε στὸ δεύτερο μισὸ τοῦ 3ου
αἰώνα μ.Χ. Καταγόταν ἀπὸ τὴν Ρώμη καὶ οἱ γονεῖς της ὀνομάζονταν
Φίλιππος καὶ Κλαυδία. Ἐπίσης, εἶχε καὶ δυὸ ἄλλα ἀδέλφια, τὸν Ἀβίτα καὶ
τὸν Σέργιο. Ὁ πατέρας της διορίστηκε ἔπαρχος στὴν Ἀλεξάνδρεια καὶ πῆγε
ἐκεῖ μὲ ὅλη του τὴν οἰκογένεια.
Ἐκεῖ
ἡ Εὐγενία σπούδασε κατὰ τὸν καλύτερο δυνατὸ τρόπο καὶ ἔμαθε ἄριστα τὴν
ἑλληνικὴ καὶ ρωμαϊκὴ φιλολογία. Ὅταν τελείωσε τὶς σπουδές της, ψάχνοντας
γιὰ περισσότερη γνώση πῆρε στὰ χέρια της ἀπὸ μία χριστιανὴ κόρη τὶς
ἐπιστολὲς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Ὅταν τὶς διάβασε, ἐντυπωσιάσθηκε πολύ.
Ἐκεῖ μέσα δὲν ὑπῆρχαν θεωρίες καὶ φιλοσοφικὲς δοξασίες. Οἱ γραμμές τους
ἐνέπνεαν ζωὴ καὶ ἐλπίδα.
|
Παραμονὴ τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως
|
|
||||||||||||||
Παραμονή τῆς μεγάλης ἑορτῆς.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Κατεπλάγη Ἰωσήφ.
Ἀπεγράφετο ποτέ, σὺν τῷ πρεσβευτῇ Ἰωσήφ, ὡς ἐκ σπέρματος Δαβίδ, ἐν Βηθλεὲμ ἡ Μαριάμ, κυοφοροῦσα τὴν ἄσπορον κυοφορίαν· ἐπέστη δὲ καιρός, ὁ τῆς Γεννήσεως, καὶ τόπος ἦν οὐδείς, τῷ καταλύματι, ἀλλ’ ὡς τερπνὸν παλάτιον τὸ Σπήλαιον, τῇ Βασιλίδι ἐδείκνυτο. Χριστὸς γεννᾶται, τὴν πρὶν πεσοῦσαν ἀναστήσων εἰκόνα. |
Ερμηνεία των Δέκα Εντολών. Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς
1. Εγώ ειμί Κύριος ο Θεός σου, ουκ έσονται σοι θεοί έτεροι πλην εμού.
Ένας Κύριος είναι ο Κύριος ο Θεός σου, Αυτός που φανερώνεται (με τρία
πρόσωπα, δηλ.) σαν Πατέρας και σαν Υιός και σαν Άγιο Πνεύμα. Σαν Πατέρας
μεν αγέννητος, σαν Υιός δε γεννητός (μεν, αλλά και αυτό πάλι) χωρίς
αρχή, και πέρα από τον χρόνο, και χωρίς να πάθει καμμία αλλοίωση, σαν Λόγος (του Θεού Πατρός).
Αυτός δε ονομάζεται Χριστός, γιατί έχρισε (δηλ. αγίασε) με το να
αναλάβει ο ίδιος το δικό μας (ανθρώπινο) είδος. Και σαν Άγιο Πνεύμα, που
και Αυτό προέρχεται από τον Πατέρα, όχι γιατί γεννήθηκε απ΄ Αυτόν, αλλά
γιατί Αυτός Το στέλνει. Αυτός μόνο είναι Θεός.
Οἱ Ἅγιοι 10 Μάρτυρες οἱ ἐν Κρήτῃ
|
|
||||||||||||||
Ἀπὸ
αὐτούς, οἱ μὲν Θεόδουλος, Σατορνῖνος, Εὔπορος, Γελάσιος καὶ Εὐνικιανός,
ἦταν ἀπὸ τὴ Γορτυνία τῆς Κρήτης. Ὁ Ζωτικός, ἀπὸ τὴν Κνωσό. Ὁ Ἀγαθόπους
ἀπὸ τὸ λιμένα Πανούρμου. Ὁ Βασιλειάδης (ἢ Βασιλείδης) ἀπὸ τὴν Κυδωνία. Ὁ
Εὐάρεστος καὶ ὁ Μόβιος (ἢ Πόμπιος, ἢ Πόντιος) ἀπὸ τὸ Ἡράκλειο.
Ὅλοι μαρτύρησαν τὸν 3ο
αἰώνα μ.Χ., ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Δέκιος. Καὶ οἱ δέκα μὲ πολὺ ζῆλο
ἐργάζονταν γιὰ τὴ διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου στὸ νησί. Καταγγέλθηκαν στὸν
ἔπαρχο Κρήτης, ποὺ ἦταν συνώνυμος τοῦ αὐτοκράτορα, ὀνομαζόταν δηλαδὴ καὶ
αὐτὸς Δέκιος. Ὁ ἔπαρχος, ὅταν εἶδε τὴν ἀνθηρὴ νεότητά τους καὶ τὸ
ἀρρενωπό τους παράστημα, προσπάθησε νὰ τοὺς παρασύρει μὲ πολλὲς
ὑποσχέσεις ἐγκόσμιων ἀπολαύσεων καὶ ἡδονῶν. Ἀλλὰ ὅταν εἶδε ὅτι τίποτα
δὲν πετύχαινε, διέταξε νὰ τοὺς μαστιγώσουν, καὶ κατόπιν τοὺς
λιθοβόλησαν.
|
21 Δεκεμβρίου 2014 - Κυριακὴ πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως
Κυριακὴ πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως
21 Δεκεμβρίου 2014
Ματθαίου α΄ 1 – 25
Λίγες
μόλις ὧρες πρὶν ἀπὸ τὴ μεγάλη ἑορτὴ τῆς Χριστιανοσύνης,
ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, καὶ ὁ κόσμος ἀναμένει νὰ ἀντλήσει ἀπὸ
αὐτὴν μηνύματα ἐλπίδας καὶ ζωῆς. Τὰ ἀδιέξοδα ποὺ βιώνει
τόσο ἐφιαλτικὰ στρέφουν τὴν προσοχὴ στὴ Γέννηση τοῦ
Θεανθρώπου ὡς τὸ κατ’ ἐξοχὴν γεγονὸς ποὺ τὸν ἀνεβάζει ἀπὸ τὰ
ἔσχατα σημεῖα κατάπτωσης στὰ ὁποῖα ἔχει βρεθεῖ σήμερα.
Χριστούγεννα! Μιὰ μοναδικὴ εὐκαιρία νὰ ἀναβαπτίσουμε τὴν
ὕπαρξή μας στὸ μυστήριο τοῦ Θεοῦ, μέσα ἀπὸ τὸ ὁποῖο
ἀποκαλύπτεται καὶ φωτίζεται τὸ μυστήριο τοῦ ἀνθρώπου.
Τὸ
πλησίασμα στὴν ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων προϋποθέτει ἀλλαγὴ
στάσης, ἀλλαγὴ νοῦ, ξερίζωμα τοῦ ἐγωισμοῦ καὶ κυρίως
ἄνοιγμα τῆς προοπτικῆς γιὰ νέα θέαση τῶν πραγμάτων στὴν
ἄπειρη προοπτική τοῦ Θεοῦ.
Έτσι θα νιώσει το παιδί σου την αγάπη!
Kαι όμως υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να νιώσουν τα παιδιά σας ότι τα αγαπάτε. Δείτε τι λέει το mother.gr:
- Ακούστε με προσοχή όταν θέλει να σας πει κάτι που το απασχολεί.
- Να είστε πάντα ανοιχτοί στην επικοινωνία μαζί τους.
Ερημίτης εν μέσω της πολυθορύβου πόλεως
ΜΑΡΘΑ μοναχή
Ο πατέρας του πέθανε νέος, τον άφηκε 14 ετών. Τον πήρε η μητέρα του μαζί
με μια αδελφή και ήλθανε στας Αθήνας, αι οποίαι Αθήναι, μας έλεγε,
άρχιζαν από την Ακρόπολη και έφθαναν ως την Παναγία τη Βλασσαρού.
Τον πάντρεψε η μητέρα του ετών 17. Μετά πέντε έτη εχειροτονήθη ιερεύς
εις την εκκλησίαν του Προφήτου Ελισαίου το 1884. Δεν πέρασε πολύς
καιρός, όταν ένας πατριώτης του τον παρεκάλεσε να τον λυπηθή γιατί
κινδύνευε η περιουσία του από χρέος. Αμέσως προσεφέρθη ο πονόψυχος να
βάλη την περιουσίαν του ενέχυρον, για να σωθή ο πλησίον του, ώσπου τού
την επήρανε και ησύχασε.
Οἱ Ἅγιοι Βονιφάτιος καὶ Ἀγλαΐα ἡ Ρωμαία
|
|
||||||||||||||
Ἔζησαν τὸν 3ο
μ.Χ. αἰώνα. Ἡ Ἀγλαΐα ἀνῆκε στὴν τάξη τῶν εὐγενῶν καὶ πλούσιων Ρωμαίων
γυναικὼν καὶ ἦταν πάντα πρόθυμη στὶς ἐλεημοσύνες καὶ στὶς διάφορες
ἀγαθοεργίες.
Ὁ
δὲ Βονιφάτιος ἦταν γραμματέας τῆς περιουσίας τῆς Ἀγλαΐας καὶ ἐπόπτης
τῶν κτημάτων της. Ὅπως ἡ κυρία του, ἦταν καὶ αὐτὸς εὔσπλαχνος καὶ
φιλάνθρωπος. Διαχειριζόταν τὴν περιουσία τῆς Ἀγλαΐας μὲ πολλὴ τιμιότητα,
καὶ ἀπέναντι στοὺς ὑπηρέτες ἦταν εὐγενέστατος.
|
Ὁ Ἅγιος Σεβαστιανὸς ὁ Μάρτυρας
|
|
||||||||||||||
Γεννήθηκε
στὰ Μεδιόλανα τῆς Ἰταλίας, τὸ 250 μὲ 256 μ.Χ. Οἱ γονεῖς του τὸν
ἀνέθρεψαν μὲ μεγάλη χριστιανικὴ ἐπιμέλεια. Καθὼς ἦταν καὶ ἀπὸ γένος
διακεκριμένο, εἵλκυσε τὴν εὔνοια τοῦ αὐτοκράτορος Καρίνου, ποὺ γρήγορα
τὸν ἀνέδειξε σὰν στρατιωτικό. Ἔπειτα, ὁ Διοκλητιανὸς τὸν ἔκανε ἀρχηγὸ
τοῦ πρώτου συντάγματος τῶν Πραιτοριανῶν.
Φιλάνθρωπη
ψυχὴ ὁ Σεβαστιανός, ἀπὸ τὴν θέση αὐτὴ πολλὲς φορὲς ὑπῆρξε προστάτης τῶν
φτωχῶν καὶ τῶν πασχόντων χριστιανῶν. Πρόθυμα ἐπίσης, βοηθοῦσε στὶς
ἀνάγκες τῆς Ρωμαϊκῆς Ἐκκλησίας. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ πάπας Γάϊος τοῦ ἀπένειμε
τὸν τίτλο τοῦ ὑπερασπιστὴ τῆς Ἐκκλησίας.
|
Μια υπέροχη Χριστιανική ιστορία
Το ακόλουθο κείμενο δημοσιεύτηκε την 21 Σεπτεμβρίου του 1957 στην εφημερίδα της Άρτας “Ελεύθερος Λόγος” από τον Αρτινό Ιατρό Κωνσταντίνο Κοντογιάννη(1912-1979), χειρούργο και γενικό διευθυντή του Νοσοκομείου του Μονάχου την περίοδο 1954-1961.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Άρτα, δίπλα σ’ ανθρώπους φτωχούς αλλά
έντιμους, που στερήθηκαν πολλά για να μου δώσουν μια καλύτερη ζωή.
Μεγαλώνοντας με ψωμί κι αλάτι, κόπιασαν για να έχει το μοναχοπαίδι τους
μόρφωση και αξία στην κοινωνία. Ο πατέρας μου δούλευε για το μεροκάματο
απ’ τα χαράματα ως το σούρουπο στον κάμπο της Άρτας, και τον θυμάμαι να
γυρίζει στα σκοτάδια, τσακισμένος από την κούραση αλλά πάντα με το
χαμόγελο, σαν να ήξερε ότι ο μόχθος ο δικός του ήταν η δικιά μου η
λευτεριά.
Ὁ Προφήτης Δανιὴλ καὶ τὰ τρία παιδιὰ Ἀνανίας, Ἀζαρίας καὶ Μισαὴλ
|
|
||||||||||||||
Ὁ Προφήτης Δανιὴλ εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς τέσσερις μεγάλους προφῆτες καὶ ἔζησε στὰ τέλη τοῦ 7ου μὲ τὶς ἀρχὲς 6ου π.Χ. αἰώνα. Ἀνῆκε στὴ φυλὴ τοῦ Ἰούδα, ἦταν ἀπὸ βασιλικὸ γένος καὶ γεννήθηκε στὴν Ἄνω Βηθαρά.
Νήπιο
ἀκόμα, ὁδηγήθηκε μαζὶ μὲ τοὺς γονεῖς του αἰχμάλωτος στὴν Βαβυλώνα. Μὲ
τὴν πρόνοια τοῦ Ναβουχοδονόσορα, ὁ Δανιὴλ (ποὺ ὁ αὐτοκράτορας μετονόμασε
Βαλτάσαρ) μὲ τοὺς τρεῖς Ἑβραίους νεαρούς, Ἀνανία, Ἀζαρία καὶ Μισαήλ,
σπούδασαν στὴν αὐτοκρατορικὴ αὐλή. Ἐπειδὴ ἡ ἀπόδοσή τους στὶς σπουδὲς
ἦταν ἄριστη, ὅταν ἐνηλικιώθηκαν ὁ βασιλιὰς τοὺς ἔδωσε μεγάλη θέση στὸ
κράτος. Μάλιστα ὁ Δανιὴλ εἶχε τὸ χάρισα νὰ ἑρμηνεύει ὄνειρα καὶ ἀργότερα
προφήτευσε καὶ τὸν ἐρχομὸ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Ἀνθρώπου. Κάποτε ὅμως ὁ
Ναβουχοδονόσωρ, ἔκανε δική του χρυσὴ εἰκόνα καὶ ἀπαίτησε ἀπ’ ὅλους τοὺς
ἀξιωματούχους καὶ τὸν λαὸ νὰ τὴν προσκυνήσουν.
|
Ὁ Ἅγιος Ἐλευθέριος
|
|
||||||||||||||
Ἔδρασε στὴν Ρώμη κατὰ τὸν 2ο
αἰώνα μ.Χ. ὅταν αὐτοκράτορες ἦταν ὁ Κόμμοδος καὶ ὁ Σεπτίμιος Σεβῆρος. Ἡ
μητέρα του Ἀνθία, ποὺ ἔμεινε χήρα ὅταν ὁ Ἐλευθέριος ἦταν μικρός,
κατηχήθηκε στὴν χριστιανικὴ πίστη ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο. Ἡ Ἀνθία
ἀνέθρεψε τὸν γιό της σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου καὶ
μάλιστα ἀνέθεσε τὴν ἠθική του τελείωση καὶ τὴν θεολογική του κατάρτιση
στὸν ἐπίσκοπο Ρώμης Ἀνίκητο.
|
Οἱ Ἅγιοι Θύρσος, Λεύκιος καὶ Καλλίνικος
|
|
||||||||||||||
Οἱ Ἅγιοι Θύρσος, Λεύκιος καὶ Καλλίνικος ἔζησαν τὸν 3ου
αἰώνα μ.Χ. Κατάγονταν ἀπὸ τὴν Βιθυνία καὶ κατοικοῦσαν στὴν Καισάρεια.
Ἦταν γόνοι ἐπιφανῶν οἰκογενειῶν καὶ διῆγαν εὐσεβὴ καὶ ταπεινὸ βίο.
Μαρτύρησαν,
ὅταν ὁ αὐτοκράτορας Δέκιος κήρυξε σκληρὸ διωγμὸ κατὰ τῶν χριστιανῶν.
Χωρὶς νὰ φοβηθεῖ τὶς ἀπειλὲς τῶν εἰδωλολατρῶν, ὁ Λεύκιος παρουσιάστηκε
οἰκειοθελῶς στὸν ἔπαρχο Κουμβρίκιο, στὸν ὁποῖο καὶ ὁμολόγησε τὴν πίστη
του. Δὲν δίστασε νὰ ἐλέγξει τὸν ἔπαρχο, ποὺ προσπαθοῦσε μὲ κάθε μέσο, νὰ
περιορίσει τὴν διάδοση τοῦ χριστιανισμοῦ. Ἐξοργισθεῖς ὁ Κουμβρίκιος
διέταξε τὸν βασανισμὸ τοῦ Ἁγίου. Ἀφοῦ ὑπέστη φρικτὰ βασανιστήρια, ὁ
Λεύκιος πέθανε μὲ ἀποκεφαλισμό.
|
To σχολικό άγχος παιδιών και εφήβων: Πώς να το αντιμετωπίσετε
Σχολικό άγχος και τι πρέπει να γνωρίζει ο γονιός
Το άγχος είναι ένα δυσάρεστο συναίσθημα
που εκδηλώνεται μέσα από έντονη ανησυχία και φόβο. Ο κ. Στέλιος
Μαντούδης, Αναπτυξιακός Εργοθε ραπευτής, επισημαίνει ότι μία από τις
πηγές που προκαλεί άγχος στα παιδιά είναι το σχολείο. Οι απαιτήσεις των
δασκάλων, η προσαρμογή στο σχολικό περιβάλλον και οι προσδοκίες που
έχει μία οικογένεια από το παιδί δημιουργεί συχνά έντονο άγχος και
έλλειψη αυτοπεποίθησης. Πιο συγκεκριμένα, αυτό που προκαλεί το σχολικό
άγχος σε ένα παιδί είναι ο φόβος της αξιολόγησης. Όταν ένα παιδί
εντάσσεται σε ένα κοινωνικό σύνολο του δημιουργείτε το συναίσθημα του
ανταγωνισμού. Στην ανάγκη του να ξεχωρίσει και να αποδείξει τις
ικανότητες του, γίνεται πιο ευάλωτος στην εκδήλωση σχολικού άγχους.
14 Δεκεμβρίου 2014 - Κυριακὴ ΙΑ΄ Λουκᾶ
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Ἀριθμὸς 50
Κυριακὴ ΙΑ΄ Λουκᾶ
14 Δεκεμβρίου 2014
Λουκᾶ ιδ΄ 16 – 24, Ματθαίου κβ΄ 14
Σ’ ἕνα
δεῖπνο ἀλλιώτικο, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, σ’ ἕνα δεῖπνο τὸ
ὁποῖο παρομοιάζεται μὲ τὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, προσκαλεῖ
τὸν ἄνθρωπο ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Στὴν τιμητικὴ πρόσκληση ποὺ τοὺς
ἀπευθύνει γιὰ συμμετοχὴ στὸ ξεχωριστὸ αὐτὸ δεῖπνο, οἱ
προσκεκλημένοι μὲ εὔσχημο τρόπο προφασίζονται καὶ
ἐπικαλοῦνται τὶς μέριμνες τῆς καθημερινῆς ζωῆς γιὰ ν’
ἀρνηθοῦν νὰ παραστοῦν. Τὸ χωράφι, ἡ ἀγορὰ βοδιῶν καὶ ὁ γάμος,
ἀπὸ εὐλογία τοῦ Θεοῦ μετατράπηκαν σὲ προφάσεις γιὰ ν’
ἀπορρίψει ὁ ἄνθρωπος τὸ μεγαλεῖο ποὺ τοῦ πρόσφερε ἡ θεϊκὴ
ἀγάπη.
Οἱ Ἅγιοι Εὐστράτιος, Αὐξέντιος, Εὐγένιος, Μαρδάριος καὶ Ὀρέστης
|
|
||||||||||||||
Μαρτύρησαν
κατὰ τὸ σκληρὸ διωγμὸ τῶν χριστιανῶν ἐπὶ Διοκλητιανού. Ὁ Εὐστράτιος,
ποὺ ἦταν ἀνώτερος ἀξιωματικός, συνελήφθη ἀπὸ τὸ Δούκα Λυσία. Αὐτός, ἀφοῦ
τὸν βασάνισε μὲ τὸν πιὸ φρικτὸ τρόπο, ἔπειτα τὸν ἔστειλε στὸν ἔπαρχο
Ἀγρικόλα. Φημισμένος αὐτὸς γιὰ τὴν ὠμότητά του ἀπέναντι στοὺς
χριστιανούς, ἔβαλε τὸν Εὐστράτιο νὰ βαδίσει μὲ σιδερένια παπούτσια, ποὺ
εἶχαν μέσα μυτερὰ καρφιά. Κατόπιν τὸν ἀποτελείωσε, ἀφοῦ τὸν ἔριξε μέσα
στὴ φωτιά.
|
Ο Βίος του Αγίου Σπυρίδωνος
Βίος Αγίου Σπυρίδωνος του Θαυματουργού Επισκόπου Τριμυθούντος
Ο Άγιος Σπυρίδων ο Θαυματουργός, Επίσκοπος Τριμυθούντος Κύπρου εορτάζεις τις 12 Δεκεμβρίου.
Ανήκει στην ιερή φάλαγγα των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας των πρώτων αιώνων.
Γεννήθηκε το 270 μ.Χ. και έζησε στα χρόνια του Μ. Κωνσταντίνου (306 - 337) και του γιου του Κωνστάντιου (337 - 361).
Γενέθλια πατρίδα του ο Άγιος Σπυρίδων
είχε όχι την Τριμυθούντα της Κύπρου, όπως γράφουν πολλοί και που σήμερα
είναι ένα μικρό χωριό με το όνομα Τρεμετουσία, αλλά την γειτονική της
κωμόπολη Άσσια.
Αυτό μας λέγει ο Άγιος Τριφύλλιος,
πρώτος Επίσκοπος της Λευκωσίας και μαθητής του Αγίου Σπυρίδωνος. «Ούτος
ουν ο Άγιος Σπυρίδων αγροίκος μεν ην ειπείν κατά την ανατροφήν, εν χωρίω
Ασκία καλουμένω γεννηθείς εις την Κυπρίων επαρχίαν». Το χωριό Ασκία
(πιο σωστά Άσκια) είναι η γνωστή κωμόπολη της Άσσιας, που είναι κοντά
στην Τριμυθούντα. «Αγροίκος» σημαίνει άνθρωπος απλοϊκός, άνθρωπος που
δεν σπούδασε, δεν έμαθε να γράφει και να διαβάζει καλά.
|
Το πάθημα του καλού οικογενειάρχη που δεν συγχωρούσε
Ένας ευσεβής οικογενειάρχης από την Ανατολή, ο Γεώργιος, επισκέφθηκε
τον Αββά Σιλουανό, για να τον συμβουλευτεί σχετικά με κάτι που τον
απασχολούσε.
Τον τελευταίο καιρό είχε προβλήματα με έναν γείτονά του, που του
έκανε ζημιές στο κτήμα του. Για όλες τις ταλαιπωρίες ο Γεώργιος έκανε
υπομονή και τις ξεπερνούσε με την προσευχή του στο Θεό.
Όσο περνούσαν όμως οι μέρες ο γείτονας γινόταν όλο και χειρότερος. Η
υπομονή του Γεωργίου στο τέλος εξαντλήθηκε και πήρε την απόφαση να πάει
το γείτονά του στα δικαστήρια.
Ὁ Ὅσιος Δανιὴλ ὁ Στυλίτης
|
|
||||||||||||||
Γεννήθηκε τὸ 410 μ.Χ., στὸ χωριὸ Μαρουθὰ τῆς περιφερείας Σαμοσάτων.
Οἱ
εὐσεβεῖς γονεῖς του ὀνομάζονταν Ἠλίας καὶ Μάρθα. Ὁ Δανιὴλ γεννήθηκε ἐνῶ
ἡ μητέρα του ἦταν στείρα. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ γονεῖς του ὑποσχέθηκαν νὰ τὸν
ἀφιερώσουν στὴν ὑπηρεσία τοῦ Θεοῦ. Τὸν ἀνέθρεψαν μὲ πολλὴ ἐπιμέλεια,
καὶ οἱ κόποι τους δὲν πῆγαν χαμένοι. Ὁ Δανιὴλ ἀπέδωσε καρπούς.
Νεαρὸς
ἀκόμα, πήγαινε στὶς γειτονικὲς πόλεις καὶ ἐξηγοῦσε τὸ Εὐαγγέλιο. Ἔπειτα
πῆγε σὲ κοινόβια Μονή, ὅπου ἐπιδόθηκε σὲ εὐσεβεῖς ἀσκήσεις, θεολογικὲς
μελέτες καὶ καλλιέργεια τῆς ταπεινοφροσύνης.
|
Οἱ Ἅγιοι Μηνᾶς, Ἑρμογένης καὶ Εὔγραφος
|
|
||||||||||||||
Ὁ
Μηνᾶς ἦταν Ἀθηναῖος καὶ ἀπὸ τὴν οἰκογένειά του εἰδωλολάτρης. Ὅταν ὅμως
ἐκπαιδεύτηκε καὶ μορφώθηκε ἀρκετά, διαπίστωσε ὅτι ἡ πολυθεΐα ἦταν μᾶλλον
ψέμα καὶ πλάνη. Στὴν μελέτη τῶν φιλοσόφων ἐπίσης, δὲν μπόρεσε νὰ βρεῖ
κάτι τὸ ἀληθινό. Τότε προχώρησε στὴν μελέτη χριστιανικῶν συγγραμμάτων.
Ἔπειτα τοῦ Εὐαγγελίου, ὅπου καὶ βρῆκε αὐτὸ ποὺ τὸν γέμιζε ψυχικά, δηλαδὴ
τὸ φῶς καὶ τὴν ἀλήθεια. Ἔτσι, ὁ Μηνᾶς ἔγινε χριστιανός.
Ἀργότερα,
ὁ βασιλιὰς Μαξιμίνος (311 – 313), μὴ γνωρίζοντας ὅτι εἶναι χριστιανός,
τὸν ἔκανε ἔπαρχο Ἀλεξανδρείας. Ἀλλὰ ὅταν ὁ βασιλιὰς αὐτὸς διέταξε
διωγμοὺς στὴν πόλη αὐτή, ὁ Μηνᾶς ὄχι μόνο δὲν ἐξετέλεσε τὴν διαταγή,
ἀλλὰ καὶ συνετέλεσε νὰ πληθυνθοῦν οἱ χριστιανικὲς τάξεις.
|
Το πανέρι με τα σταφύλια....
Μια φτωχιά γυναίκα περνούσε κάποτε δίπλα από ένα αμπέλι γεμάτο σταφύλια.
«Πως θα 'θελα να είχα ένα τσαμπί απ' αυτά!»
Εκείνη τη στιγμή, περνά ο νοικοκύρης του αμπελιού. Τη χαιρετά και της λέει:
-Κυρούλα, θα 'θελες κανένα σταφύλι;
Και στην καταφατική απάντηση της, χώθηκε μέσα στ' αμπέλι για να κόψει.
Η γυναίκα περίμενε. Πέντε, δέκα λεπτά, ένα τέταρτο πέρασαν, χωρίς ο αμπελουργός να φανεί.
«Πως θα 'θελα να είχα ένα τσαμπί απ' αυτά!»
Εκείνη τη στιγμή, περνά ο νοικοκύρης του αμπελιού. Τη χαιρετά και της λέει:
-Κυρούλα, θα 'θελες κανένα σταφύλι;
Και στην καταφατική απάντηση της, χώθηκε μέσα στ' αμπέλι για να κόψει.
Η γυναίκα περίμενε. Πέντε, δέκα λεπτά, ένα τέταρτο πέρασαν, χωρίς ο αμπελουργός να φανεί.
Σύλληψις Ἁγίας Ἄννης
|
|
||||||||||||||
Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴν σύλληψη τῆς Ἁγίας Ἄννης, μητέρας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ὁ Κύριος μας, προετοιμάζοντας τὴν ἐπίγεια κατοικία Του, ἔστειλε ἄγγελο στὸ ταπεινὸ ζεῦγος Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα γιὰ νὰ προμηνύσει τὴν γέννηση τῆς Ἁγίας Παρθένου. Ἡ Παρθένος Μαρία γεννήθηκε μὲ θαυματουργὸ τρόπο, σύμφωνα μὲ τὶς χριστιανικὲς παραδόσεις. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ὁ Θεὸς χάρισε στὸν Ἰωακεὶμ καὶ στὴν Ἄννα τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, μέσω τῆς ὁποίας ἔμελλε νὰ ἀποκτήσει σάρκα ὁ Ἰησοῦς Χριστός. |
Γέρων Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης: Δώσε στον άλλον πρώτα ένα χαμόγελο
”Εσύ που είσαι στο Μοναστήρι, όταν πλησιάσεις τον αδελφό σου, εσύ
που είσαι σύζυγος, όταν πλησιάσεις τον ή την σύζυγό σου, εσύ που είσαι
πατέρας, μητέρα, όταν πλησιάσεις το παιδί σου… ό,τι θα του πεις, ό,τι
σκέφτεσαι να του πεις, πες το, α…φού πρώτα του πεις δυο κουβέντες που θα
του δώσουν χαρά, παρηγοριά, μια ανάσα. Να τον κάνεις να πεί,
ανακουφίσθηκα, χάρηκα! Να κάνετε τους άλλους να σας καμαρώνουν, να σας
αγαπούν, να χοροπηδούν από τη χαρά τους, όταν σας συναντούν. Διότι όλοι
οι άνθρωποι στην ζωή τους, στο σπίτι τους, στο σώμα τους και στην ψυχή
τους έχουν πόνο, αρρώστιες, δυσκολίες, βάσανα, και ο καθένας κρύβει τον
πόνο μέσα στο πουγγί του το κρυφό, μέσα στην καρδιά του, στο σπίτι του,
για να μην το ξέρουν οι άλλοι. Έτσι εγώ δεν ξέρω τι πόνο έχεις εσύ και
εσύ δεν ξέρεις τι πόνο έχω εγώ. Μπορεί να γελώ και να φωνάζω, να παίζω,
αλλά κατά βάθος πονώ, και γελώ και φωνάζω, για να σκεπάσω την λύπη μου.
Γι’ αυτό δώσε στον άλλον πρώτα ένα χαμόγελο. ”
Γέρων Αιμιλιανός ΣιμωνοπετρίτηςΥποθυρεοειδισμός: Πώς να προστατέψετε τα παιδιά
Τα παιδιά που πάσχουν από υποθυρεοειδισμό πρέπει να ακολουθούν
θεραπεία και να παρακολουθούνται σε όλη τους την ανάπτυξη. «Ο θυρεοειδής
ρυθμίζει το μεταβολισμό του συνόλου του μεταβολισμού: ο ρόλος του είναι
καθοριστικός κατά την ανάπτυξη του παιδιού, ακόμα από τα πρώτα στάδια
της κύησης», δηλώνει η καθηγήτρια Juliane Léger, ενδοκρινολόγος στο
νοσοκομείο Robert-Debré του Παρισιού.
Ο υποθυρεοειδισμός (ανεπαρκής παραγωγή των θυρεοειδών ορμονών) είναι
σπάνια εκ γενετής -1 περίπτωση στις 3.500 γεννήσεις τον χρόνο- αλλά
δημιουργεί αναπτυξιακά προβλήματα και καθυστερημένη ψυχοκινητική
ανάπτυξη.
Ὁ Ὅσιος Πατάπιος
|
|
||||||||||||||
Γεννήθηκε
στὴν Αἴγυπτο καὶ ἀπὸ μικρὸ παιδὶ εἶχε «πνεῦμα ἀγάπης καὶ σωφρονισμοῦ».
Δηλαδή, πνεῦμα ἀγάπης καὶ πνεῦμα ποὺ σωφρονίζει, ὥστε φρόνιμα καὶ συνετὰ
νὰ κυβερνᾶ τὸν ἑαυτό του, ἀποφεύγοντας κάθε ἠθικὴ παρεκτροπή,
διατηρώντας τὴν ἁγνότητα, ἀλλὰ συγχρόνως παραδειγμάτιζε καὶ τοὺς
συνανθρώπους του.
Καὶ
αὐτὸ τὸ ἀπέδειξε ἀκόμα περισσότερο, ὅταν μεγάλωσε. Ἀφοῦ διαμοίρασε τὴν
κληρονομιά του στοὺς φτωχούς, ἀποσύρθηκε στὴν ἔρημο.
|
Ὁ Ἅγιος Ἀμβρόσιος Ἐπίσκοπος Μεδιολάνων
|
|
||||||||||||||
Ὁ Ἀμβρόσιος, διακεκριμένος Ρωμαῖος πολίτης, γεννήθηκε περίπου τὸ 340 μ.Χ.
Σπούδασε
ρητορική, φιλοσοφία καὶ νομικά. Στὰ Μεδιόλανα ἀσχολήθηκε μὲ τὸ
ἐπάγγελμα τοῦ δικαστή. Φύλασσε μὲ λόγια καὶ ἔργα τὴν ἀλήθεια καὶ ἀπέδιδε
ἀντικειμενικὰ τὴν δικαιοσύνη , ἂν καὶ δὲν εἶχε βαπτισθεῖ ἀκόμα
χριστιανός. Ὅσον ἀφορὰ σ’ αὐτὸ ὅμως, ἀπαντᾶ ὁ θεόπνευστος λόγος τῆς
Ἁγίας Γραφῆς:
«Ἀλλ’ ἐν παντὶ ἔθνει ὁ φοβούμενος αὐτὸν καὶ ἐργαζόμενος δικαιοσύνην δεκτὸς αὐτῷ ἐστι».
Δηλαδή, σὲ κάθε ἔθνος, ὅποιος σέβεται τὸν Θεὸ καὶ πολιτεύεται στὴν ζωή
του μὲ δικαιοσύνη, εἶναι δεκτὸς ἀπ’ Αὐτὸν καὶ εἶναι δυνατὸν νὰ ἀρέσει σ’
Αὐτόν.
|
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)