Η ΑΓΙΑ ΜΥΡΟΠΗ

γεννήθη καί ἐβαπτίσθη στήν Ἔφεσο. Ἔμεινε ὀρφανή ἀπό πατέρα σέ μικρή ἡλικία καί ἀνατράφηκε μέ τά νάματα τῆς πίστης στόν Χριστό ἀπό τήν μητέρα της, πού καταγόταν ἀπό τήν Χίο. Συνέλεγε καί ἔδινε στούς χριστιανούς τό μῦρο, πού ἀνέβλυζε ἀπό τόν τάφο τῆς Ἁγίας Ἑρμιόνης τετάρτης θυγατρός τοῦ Ἁγίου Φιλίππου τοῦ Ἀποστόλου, καί ἀπό αὐτό ὀνομάσθηκε Μυρόπη. Κατά τόν διωγμόν τοῦ Δεκίου ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν (249 – 251), ἦλθε στή Χίο μέ τήν μητέρα της καί διέμενε στά κτήματά της μελετώντας τήν Ἁγία Γραφή καί προσευχομένη, ἐβοηθοῦσε δέ μέ ἐλεημοσύνες πολλούς πάσχοντες καί ἀσθενεῖς.

Τότε συνέβη καί τό μαρτύριον τοῦ Ἁγίου Ἰσιδώρου. Ὁ εἰδωλολάτρης ἄρχοντας Νουμέριος εἶχε διατάξει νά μείνη ἄταφο τό σεπτό λείψανο τοῦ μάρτυρα, τό ὁποῖον, ἀφοῦ ἔρριξαν σέ λαγκάδι, ἔβαλαν στρατιῶτες να τό φυλάγουν. Ἡ Ἁγία κατώρθωσε νά διαφύγη τῆς προσοχῆς τῶν στρατιωτῶν, πού κοιμώντουσαν, νά πάρη τό ἱερό λείψανο καί νά τό ἐνταφιάση. Ὁ Νουμέριος διέταξε νά τιμωρηθῆ αὐστηρά ὁ φρουρός. Ἡ Ἁγία Μυρόπη δέν ἐδίστασε νά ὁμολογήση τή θεία πρᾶξι της ἐνώπιον τοῦ ἄρχοντος, στόν ὁποῖο παρουσιάσθηκε μόνη της, γιά νά μήν τιμωρηθοῦν οἱ φύλακες, καί νά διακηρύξη, «ὅτι καταφρονεῖ καί καταπτύει τήν ἰδικήν του ταλαιπωρίαν καί ἀθεότητα». Τότε ὁ ἄρχοντας διέταξε νά τήν κτυπήσουν μέ ρόπαλα καί νά τήν σύρουν ἀπό τίς πλεξοῦδες τῆς κεφαλῆς της σέ ὅλη τή πόλι. Ἡ Ἁγία ὑπέστη τίς πληγές καί τά μαρτύρια ἀγογγύστως. Τήν 2αν Δεκεμβρίου τοῦ ἔτους 255 μ. Χ. παρέδωκε τό πνεῦμα της στήν φυλακή καί ἐτάφη δίπλα στόν ἱερό τάφο τοῦ Ἁγίου Ἰσιδώρου. Καί οἱ δύο ἱεροί τάφοι σώζονται μέχρι σήμερον. Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α'
Καλλιμάρτυς Μυρόπη, καί Χριστοῦ Νύμφη ἄφθορε, νῦν αὐτῷ παρεστῶσα ὡς ὡραία καί πάγκαλος, ὡς λίθους φαιδρούς καί διαυγεῖς, τά στίγματα φέρουσα σαρκός, καί αἱμάτων τήν πορφύραν ὡς βασιλίς περικειμένη ἔνδοξε, δυσώπει αὐτόν ὑπέρ ἡμῶν, τῶν ἐκ πόθου εὐφημούντων σου, ὕμνοις ἐπινικίοις και ᾠδαῖς τήν θείαν ἄθλησιν.
Κοντάκιον
Ἦχος γ΄
Φερωνύμως ἄφθονα, ὦ Ἀθληφόρε Μυρόπη, μῦρα βρύεις χάριτας, τάς τῶν θαυμάτων καί νέμεις, ἅπασι τοῖς δεομένοις καί ἐκζητοῦσι, πίστει τε καί εὐλαβείᾳ προσερχομένοις, τῇ σορῷ σου τῇ πανσέπτῳ, ἥτις κατέχει Μάρτυς τήν κόνιν τήν σήν.
Μεγαλυνάριον
Ἦχος γ΄
Χίου Πρωτομάρτυς ἐν γυναιξί ἐδείχθης, Μυρόπη, προσενέγκασα τῷ Χριστῷ τό αἷμά σου ὡς μῦρον ἐκχέον εὐωδίαν, δι’ ὅ οἱ Χῖοι πάντες ὕμνοις τιμῶμν σε.