3 Αὐγούστου 2014 - Κυριακὴ Η΄ Ματθαίου

   
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Ἀριθμὸς 31
Κυριακὴ Η΄ Ματθαίου
3 Αὐγούστου 2014
Ματθαίου  ιδ΄ 14 - 22

Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, μᾶς φέρνει Μπροστὰ σὲ ἄλλο ἕνα θαῦμα τοῦ Κυρίου μας. Πρόκειται γιὰ τὸν πολλαπλασιασμὸ τῶν ἄρτων, μὲ τοὺς ὁποίους μπόρεσαν νὰ χορτάσουν πέντε χιλιάδες ἄνθρωποι.

Πλησίαζε τὸ ἡλιοβασίλεμα. Ὅταν οἱ μαθητὲς ἀντιλήφθηκαν ὅτι ἡ ὥρα ἦταν περασμένη, καὶ τὸν κόσμο ἤδη ἄρχισε νὰ τὸν καταλαμβάνει ἡ πεῖνα, θεώρησαν φρόνιμο νὰ ἀπευθυνθοῦν στὸ Διδάσκαλό τους. Ἦταν σίγουροι ὅτι ὅπως πάντα θὰ ἔδινε καὶ ἐδῶ λύση. Γνώριζαν πολὺ καλὰ ὅτι ἐκεῖ ποὺ σταματᾶ ἡ ἀνθρώπινη δύναμη, ἐπενεργεῖ ἡ παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ, ἐφόσον ὑπάρχει ἡ ἀπαιτούμενη πίστη. Καὶ δὲν ὑπολόγισαν λάθος. Μὲ τὴ θαυματουργικὴ ἐνέργεια τοῦ Κυρίου, ἀποδείχθηκαν ἀρκετὰ πέντε ψωμιὰ καὶ δύο ψάρια γιὰ νὰ χορτάσουν πέντε χιλιάδες ἄντρες, χωρὶς νὰ ὑπολογίζονται οἱ γυναῖκες καὶ τὰ παιδιά. «Ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν, καὶ ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις».

Κατὰ τὴν ἐπίγεια παρουσία του, ὁ Κύριος ἔδειξε ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον καὶ γιὰ τὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου. Ἄλλωστε, ἀργότερα ὁ ἀπόστολος Παῦλος θὰ χαρακτηρίσει τὸ ἀνθρώπινο σῶμα ναὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἄλλωστε βλέπουμε ὅτι ὁ Χριστὸς θεραπεύει ἀσθενεῖς, ἀνασταίνει νεκροὺς καὶ σὲ πολλὲς περιπτώσεις ἀποκαθιστᾶ τὴν ὑγεία ταλαιπωρημένων ἀνθρώπων. Δὲν ἦταν λοιπὸν δυνατὸ νὰ μὴν ἐνδιαφερθεῖ γιὰ νὰ χορτάσουν πεινασμένοι ἄνθρωποι. Μὲ τὸν πολλαπλασιασμὸ τῶν πέντε ἄρτων καὶ τῶν δύο ἰχθύων σὲ ἔρημο τόπο χόρτασαν πέντε χιλιάδες ἄνδρες ποὺ ἦλθαν γιὰ νὰ Τὸν ἀκούσουν καὶ ἕνα πλῆθος ἀπὸ γυναικόπαιδα. Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος σχολιάζει σχετικὰ: «Ὁ τόπος μπορεῖ νὰ εἶναι ἔρημος, ὅμως ἀναμεσὰ σας βρίσκεται Ἐκεῖνος ποὺ τρέφει τὴν οἰκουμένη. Ἡ ὥρα ἔχει περάσει, ἀλλὰ μαζί σας συνομιλεῖ Ἐκεῖνος, ποὺ δὲν ὑπόκειται στὸ χρόνο».

Πρὶν ὁ Χριστὸς προβεῖ στὴ θαυματουργία Του, γιὰ νὰ ἱκανοποιήσει τὸ ἔνστικτο τῆς πείνας στοὺς ἀκροατές Του, εἶχε προηγουμένως ἱκανοποιήσει ἕνα ἄλλο πνευματικὸ ἔνστικτό τους. Μὲ τὴ διδασκαλία του προσέφερε στὸ πλῆθος ἀληθινὴ πνευματικὴ τροφή. Δὲν εἶναι μόνο ἡ σωματικὴ πεῖνα ποὺ κυριεύει τὸν ἄνθρωπο. Ἀλλὰ πεινᾶ πρωτίστως γιὰ χαρά, γιὰ εὐτυχία, γιὰ ζωή. Πεινᾶ ἀκόμα γιὰ τὴ δικαιοσύνη, γιὰ τὴν ἀλήθεια, γιὰ τὴν ἁγιότητα. Ἕνα πλῆθος πόθων καὶ ἐφέσεων, τὸν φέρει νὰ βρίσκεται σὲ μία διαρκῆ ἀναζήτηση. Μὲ τὰ χέρια ἁπλωμένα καὶ μὲ λαχτάρα στὴν ψυχή, ζητεῖ νὰ ἀγκαλιάσει καὶ νὰ κρατήσει σφιχτὰ τὴ χαρὰ καὶ τὸ φῶς. Ἀπὸ ἄπειρη ἀγάπη πρὸς τὸν ἄνθρωπο, ὁ Θεὸς θέλησε νὰ τὸν καταστήσει μέτοχο τῆς μακαριότητάς Του. Γι’ αὐτὸ τοῦ προσφέρει καὶ τὸν ἴδιο τὸν Ἑαυτό Του, ποὺ εἶναι ἡ πληρότητα ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἐπιθυμήσει ἡ ἀνθρώπινη ψυχή.

Πίσω ἀπὸ τὸ συγκεκριμένο θαῦμα, ἡ Ἐκκλησία μᾶς ἀποκρυπτογραφεῖ βαθύτερα μηνύματα ποὺ τρέφουν πνευματικὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν καταξιώνουν σὲ ἀνώτερες πνευματικὲς τροχιές. Διέκρινε ἀκριβῶς τὴν προτύπωση τοῦ «Ἄρτου τῆς Ζωῆς», τῆς τροφῆς ἐκείνης ποὺ καταξιώνει τὸν ἄνθρωπο νὰ ἀτενίζει τοὺς ὁρίζοντες τῆς αἰωνιότητας. Πολὺ σοφὰ οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας παρομοίωσαν τὸ Εὐχαριστιακὸ Δεῖπνο μὲ «φάρμακο ἀθανασίας». Ἀψευδὴς μάρτυρας εἶναι καὶ ἡ εἰκονογραφικὴ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἡ παρουσία τῶν ἰχθύων στὶς συμβολικὲς παραστάσεις τῆς Θείας Εὐχαριστίας στὶς τοιχογραφίες τῶν κατακομβῶν, μαρτυρεῖ ὅτι στὸ θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν ἄρτων, εἶδε ἡ Ἐκκλησία τὸν χορτασμὸ τῶν ἀνθρώπων μὲ τὸν «Ἄρτο τῆς Ζωῆς».

Ἀγαπητοὶ μου ἀδελφοί, μόνον ὁ Κύριος μπορεῖ νὰ ρίξει στὴν ἔρημο τῆς ψυχῆς μας τὸ πολύτιμο ἐκεῖνο μάννα ποὺ θὰ τὴν στηρίξει καὶ θὰ τὴν ἀνυψώσει. Ἀρκεῖ καὶ ἐμεῖς νὰ προσέλθουμε κοντά Του, ὅπως ἔπραξαν τὰ πεινασμένα τότε πλήθη. Νὰ Τοῦ ζητήσουμε νὰ τραβήξει τὴν καρδιά μας ἀπὸ τὰ πρόσκαιρα ἀγαθὰ καὶ νὰ ἐμφυτεύσει μέσα μας τὴν εὐλογημένη πεῖνα καὶ δίψα γι’ Αὐτόν. Νὰ γίνουμε ἀκόμα δέκτες τοῦ λόγου Του: «Μακάριοι οἱ πεινῶντες, ὅτι αὐτοὶ χορτασθήσονται». Ἀμήν.