24 Αὐγούστου 2014 - Κυριακὴ ΙΑ΄ Ματθαίου

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ἀριθμὸς 34

Κυριακὴ ΙΑ΄ Ματθαίου

24 Αὐγούστου 2014

Ματθαίου ιη΄ 23 - 35

Ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ἐπιείκεια, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι ἐκδηλώσεις ποὺ καταξιώνουν τὸν ἄνθρωπο καὶ ἀποκαλύπτουν τὴν αὐθεντικότητά του. Δὲν εἶναι ὡστόσο λίγες οἱ φορὲς ποὺ ὁ ἄνθρωπος καὶ ἰδιαίτερα στὶς μέρες μας ἐμφανίζεται μὲ φοβερὰ ἐλλείμματα μπροστὰ στὸ μεγαλεῖο τους. Ἡ παραβολὴ τοῦ χρεώστη δούλου ξεδιπλώνεται ὡς καθρέφτης γιὰ νὰ ἐλέγξουμε τὸν ἑαυτό μας καὶ νὰ προβοῦμε σὲ μία εἰλικρινῆ αὐτοκριτική.

Μέσα ἀπὸ τὸ σκηνικό τῆς παραβολῆς, βλέπουμε ὅτι ὁ δοῦλος ἦταν διαχειριστὴς τῶν ὑπαρχόντων τοῦ κυρίου του. Οἱ καταστάσεις τὸν ὁδήγησαν νὰ ὀφείλει μεγάλα ποσά. Ἔφθασε, λοιπόν, ὁ καιρὸς ποὺ ὁ κύριος ζήτησε νὰ τοῦ ἀποδοθοῦν λογαριασμοὶ καὶ ὁ δοῦλος βρέθηκε μπροστὰ σὲ μεγάλο ἀδιέξοδο. Βρέθηκε νὰ εἶναι χρεώστης ἑνὸς δυσβάστακτου ποσοῦ καὶ ἡ κατάστασή του ἦταν τραγικὴ γιατί μὲ κανένα τρόπο δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἀνταποκριθεῖ στὴν ὀφειλή του. Ἡ θέση του γίνεται ἀκόμα πιὸ τραγικὴ ὅταν ἀπαίτεῖται ὅλα τὰ χρέη νὰ τακτοποιηθοῦν αὐθημερόν.

Ὁ δοῦλος μὴν ἔχοντας ἄλλη ἐπιλογὴ κατέφυγε στὰ φιλάνθρωπα αἰσθήματα τοῦ κυρίου του. Ἔπεσε λοιπὸν στὰ πόδια του, ζήτησε συγγνώμη καὶ μὲ δάκρυα στὰ μάτια τὸν παρακάλεσε νὰ τοῦ δώσει πίστωση χρόνου γιὰ νὰ ἐξοφλήσει τὸ χρέος του. «Μακροθύμησον ἐπ’ ἐμοὶ καὶ πάντα σοὶ ἀποδώσω».

Οἱ παρακλήσεις τοῦ δούλου δὲν ἔπεσαν στὸ κενό. Δονήθηκαν ἀμέσως οἱ εὐαίσθητες χορδὲς τῆς καρδιᾶς τοῦ ἄρχοντα καὶ ἀπέδωσαν μία θαυμάσια «μελωδία» ἔμπρακτης ἀγάπης. Ἡ εὐσπλαχνία τὸν παρακίνησε νὰ ἐλευθερώσει τὸ δοῦλο «καὶ τὸ δάνειον ἀφῆκεν αὐτῶ»!

Ὁ χρεώστης δοῦλος ἔτυχε τέτοιας μεγάλης εὐεργεσίας ,ὥστε τὸ λιγότερο ποὺ θὰ ἀνέμενε κάποιος, ἦταν νὰ ἐκδηλώνει καὶ ὁ ἴδιος παρόμοια συμπεριφορὰ ἀπέναντι στοὺς συνανθρώπους του. Ὅμως ἡ πραγματικότητα πόσο διαψεύδει πολλὲς φορὲς τὰ ἀναμενόμενα! Ὁ εὐεργετημένος δοῦλος καθ’ ὁδὸν πρὸς τὸ σπίτι του συνάντησε ἕναν ἄλλο δοῦλο ὁ ὁποῖος τοῦ χρωστοῦσε ἕνα μικρὸ χρηματικὸ ποσό. Ἀσήμαντο μπροστὰ σ’ ἐκεῖνο ποὺ ὄφειλε ὁ ἴδιος στὸν κύριό του. Τὸν σταμάτησε, λοιπόν, καὶ μὲ τὸν πιὸ ἀπάνθρωπο τρόπο ἀπαιτοῦσε νὰ τοῦ ἐπιστρέψει ἀμέσως τὰ χρήματα ποὺ τοῦ χρωστοῦσε. Ὁ συνδοῦλος δὲν εἶχε χρήματα καὶ τὸν παρακάλεσε νὰ τοῦ δώσει μία μικρὴ προθεσμία. Ὀργισμένος τότε τὸν πέταξε στὴν φυλακή, μὲ μία συμπεριφορὰ ἀχαρακτήριστη. Ἑπόμενο ἦταν νὰ προκαλέσει τὸν ἄρχοντα κύριό του γιὰ νὰ ἐνεργήσει πλέον μὲ δικαιοσύνη. Τὸν κάλεσε, τὸν ἔλεγξε μὲ αὐστηρότητα, ἀκύρωσε τὴν συγχωρητικὴ καὶ εὔσπλαχνη ἀπόφασή του καὶ ἔδωσε ἐντολὴ νὰ τὸν τιμωρήσουν παραδειγματικά.

Τὸ περιστατικὸ ὅμως εἶναι παραβολικό. Τὸ χρησιμοποίησε ὁ Κύριος γιὰ νὰ δώσει κάποια βαθύτερα μηνύματα, τὰ ὁποῖα συνοψίζονται στὴν τελευταία φράση τῆς περικοπῆς: «Οὕτω καὶ ὁ πατήρ μου ὁ ἐπουράνιος ποιήσει ὑμῖν, ἐὰν μὴ ἀφῆτε ἕκαστος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ ἀπὸ τῶν καρδιῶν ὑμῶν τὰ παραπτώματα αὐτῶν».

Ἀγαπητοὶ μου ἀδελφοί, ἡ παραβολὴ αὐτὴ μᾶς ἀποκαλύπτει ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπο βρίσκει ἔμπρακτη ἐφαρμογὴ στὴν καθημερινὴ ζωή, ἂν συγχωροῦμε καὶ δείχνουμε καὶ ἐμεῖς ἐπιείκεια πρὸς τὸ συνάνθρωπό μας. Σὲ ἀντίθετη περίπτωση, ὅπως ὁ δοῦλος, θὰ εἴμαστε ὑπόλογοι ἀπέναντι στὴ συγχωροῦσα ἀγάπη Του. Εἶναι ἐδῶ ποὺ ἀποκαλύπτεται καὶ τὸ μεγαλεῖο τῆς χριστιανικῆς ἀρετῆς στὴ βάση τῆς συγχωρούσας ἀγάπης, ἡ ὁποία ἀνυψώνει τὸν ἄνθρωπο σὲ κορυφογραμμὲς οὐράνιες καὶ τὸν ἀναδεικνύει στὸ χῶρο τῆς θεϊκῆς θαυματουργίας. Ἀμήν.