Η εκκλησία μας πενθεί και αρχίζει από πρωίας με πολύωρες κατανυκτικές ακολουθίες και προσευχές. Οι περισσότεροι όμως από εμάς ακολουθούμε λαϊκές παραδόσεις και όχι θρησκευτικές .
Θα στρώθουμε στο γλέντι, στο χορό . Βέβαια, το να πετάξουν τα παιδιά μαςτο χαρταετό τους δεν είναι κακό, ούτε που θα γιορτάσουμε τα κούλουμα και άλλα έθιμα…θα πρέπει όμως να μην μείνουμε μακριά ,(και αυτό είναι το σημαντικό νόημα της Καθαράς Δευτέρας),από αυτό που ζητά αυτή την ημέρα η Ορθόδοξος Εκκλησία μας!
Αρκετοί θα νηστέψουμε με αλάδωτες τροφές, και άλλοι θα κάνουμε μονοήμερη νηστεία,κι αυτή είναι η πρώτη καλή αρχή της Μεγάλης Σαρακοστής. Η Καθαρά Δευτέρα είναι ημέρα πένθους για την εκκλησία μας και έτσι για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς.
Μετά από την βραδινή συγνώμη στους ιερούς ναούς και στις οικογένειες όπου υπάρχει η ευλαβής αυτή συνήθεια, όλοι οι σωστοί ορθόδοξοι χριστιανοί, θα πρέπει καλλιεργήσουμε τη μετάνοια στην σκέψη ,στο πνεύμα και στο σώμα.
Ένα στάδιο 49 ημερών πνευματικών αγώνων (ακούσατε το στάδιο των αρετών «ηνέοκται» που έψαλλαν οι ψάλτες μας) δια μέσου των οποίων καλούμαστε οι χριστιανοί να συμμετάσχουμε στο Πάθος του Χριστού πορευόμενοι στη Μεγάλη Εβδομάδα.
Πως θα υποδεχτούμε τον Νυμφίον Χριστόν ψυχικά απροετοίμαστοι; Σωματικά δεν μπορούμε καθώς ο καθένας μας ξεχωριστά, και οι περισσότεροι από μας είμεθα άρρωστοι και ανήμποροι... Οφείλουμε όμως να προετοιμαστούμε πνευματικά με πνευματική νηστεία!
Με εγκράτεια στην χρήση της γλώσσας μας ,όταν ομιλούμε:όχι κρίσεις και όχι κατα-κρίσεις.
Με νηστεία των σωματικών μας επιθυμιών και με νηστεία των λογισμών μας, των ακαθάρτων σκέψεων μας.
Η τριπλή αυτή νηστεία είναι νηστεία των παθών μας. Δηλαδή, καλούμαστε σε πνευματική νηστεία εναντίον των παθών μας. Πρέπει να σκοτώσουμε τα πάθη μέσα μας. Γι’αυτό και λέμε ότι η νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής, αλλά όπως και κάθε άλλη νηστεία, Τετάρτης, Παρασκευής, Χριστουγέννων, Δεκαπενταυγούστου και λοιπά, είναι κυρίως η τριπλή πνευματική νηστεία που αναφέραμε, και αυτή η νηστεία είναι παθοκτόνος και όχι σωματοκτόνος.
Δε σκοτώνουμε δηλαδή, το σώμα μας που είναι ναός του Παναγίου Πνεύματος, αλλά τα πάθη μας. Η εκκλησία μας, μας συνιστά και μας προτρέπει όπως από σήμερα καθαρίσουμε εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος. Τις δε λαμπάδες των ψυχών μας, να τις στολίσουμε, με έργα αγάπης, ελεημοσύνης, φιλοξενίας.
Να μείνουμε έξω από κρίσεις και κατα-κρίσεις: «Μη κατεσθίοντες τον πλησίον τη συκοφαντία και τη κατακρίση». Δηλαδή, να μη καταξεσχίζουμε και να μη κατατρώγουμε τις σάρκες του πλησίον, του αδελφού μας, του συνανθρώπου μας.
Σκοπός μας να σκοτώσουμε κάθε πάθος, κάθε κακία από μέσα μας. Να αποβάλλουμε δηλαδή τα έργα του σκότους – όπως μας προτρέπει το αποστολικό ανάγνωσμα – και να ενδυθούμε και να θωρακιστούμε με τα όπλα του φωτός. Και όπλα του φωτός είναι κατά πρώτον τα σωστικά μυστήρια της Εκκλησίας μας (βάπτισμα, χρίσμα, Θεία Κοινωνία και Ιερά Εξομολόγησης), είναι η υπακοή μας στο θέλημα του Θεού με την πιστή τήρηση των Ευαγγελικών Του εντολών και με την αντίστοιχη καλλιέργεια των θειοτάτων αρετών, με πρώτη τη μετάνοια η οποία θα βοηθήσει αποτελεσματικά, ώστε να περάσουμε μέσα από το πέλαγος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και να φθάσουμε με ασφάλεια στο λιμάνι της τριημέρου Αναστάσεως του Κυρίου μας.
Η Εκκλησία μας απευθύνεται στην ψυχή του καθενός ξεχωριστά…και μας φωνάζει: «Νίψον ψυχή μου.. », «πλύσου ψυχή μου… », «Νίψου…. » και ψυχή σου και ψυχή όλων… «Νίψον, γρηγόρησον, στέναξον, δάκρυσον, βόησον δια προσευχής (και δια της διπλής νηστείας πνευματικής και της κατά δύναμιν σωματικής) όλων των της αμαρτίας και των παθών σου φόρτον απόρριψον».
Όλο το βάρος που φέρνεις πάνω στους ώμους σου και πάνω στην καρδιά σου και στην ψυχή σου…το βάρος αυτό το τεράστιο, το μεγάλο, το ασήκωτο από την αμαρτία και τα πάθη…να το απορρίψεις.
Πώς όμως; Και απαντάει η Εκκλησία, στο ίδιο τροπάριο… «Τη θερμή μετανοία». Με την ολόθερμη, με την ολοζώντανη, με την αληθινή μετάνοια μας. Με αυτόν τον τρόπον απορρίπτεται το βάρος της αμαρτίας και των παθών. Να λοιπόν, τι μας διδάσκει και σε τι μας προτρέπει η αρχή της πρώτης ημέρας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής..
Αλλά και στο πρώτο μεγάλο απόδειπνο της Καθαράς Δευτέρας, θα ακούσουμε ψαλτά την προειδοποίηση της Εκκλησίας μας: «Ψυχή μου, ψυχή μου, ανάστα, τι καθεύδεις;… » Ψυχή μου, λέει, ψυχή μου, σήκω αμέσως επάνω, σήκω όρθια, στάσου όρθια και μάλιστα γρήγορα, τώρα αμέσως.
Γιατί κοιμάσαι τόσο βαριά τον ύπνο της αμαρτίας; Γιατί αμελείς τον πνευματικό σου αγώνα που αφορά τη σωτηρία σου; Γιατί καθυστερείς στο να πολεμάς εναντίον των παθών σου; Γιατί κοιμάσαι; Δε βλέπεις ότι σήμερα, αύριο, μεθαύριο φεύγεις απ’αυτή τη ζωή, πεθαίνεις; Ψυχή μου, ψυχή μου, θα βρεθείς είτε το θέλεις είτε δεν το θέλεις, είτε σ’αρέσει είτε δε σ’αρέσει μπροστά στο φοβερό κριτήριο του Αγίου Θεού. Και τότε;…μέλλεις θορυβείσθαι. Και τότε θα θορυβηθείς, θα φοβηθείς, θα τρομάξεις.
Γι’αυτό πριν είναι αργά «Νίψον, ψυχή μου, γρηγόρησον, στέναξον, δάκρυσον, μετανόησον» και τότε φώναξε δυνατά και με όλη σου την καρδιά «Ο Θεός μου ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ», «’Ημαρτον στον ουρανόν και ενώπιόν Σου», «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με ότι η ψυχή μου κακώς δαιμονίζεται μέσα της, από τα δικά μου τα πάθη και τις δικές μου κακίες». «Μνήσθητί μου Κύριε όταν έρθεις εν τη βασιλεία Σου». «Κύριε, Κύριε, δώρισέ μου..του οράν τα εμά πταίσματα και μη κατακρίνειν ουδέποτε τον αδελφόν μου». Έτσι κλείνει κάθε Μεγάλη Σαρακοστή .
Υπάρχουν λοιπόν, πάθη που κάθε μέρα μας βασανίζουν, αδυναμίες που καθημερινά μας ταλαιπωρούν, και σκοτίζουν το μυαλό μας.Η ψυχή μας είναι τότε που χρειάζεται τη φωτιά του Αγίου Πνεύματος για να καούν και να εξαφανιστούν τελείως.
Και η φωτιά αυτή είναι η αληθινή μετάνοια μας, είναι τα δάκρυα της μετανοίας που με προσευχή θα μας οδηγήσουν στο πετραχήλι του πνευματικού μας πατέρα για την Άγια και Ιερή Εξομολόγηση μας.Έτσι κορυφώνεται και η σημασία της Μεγάλης Σαρακοστής που Ξεκινά από την Καθαρά Δευτέρα ,για να λουστούμε όλοι μας ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί ,με το Θείο Φως της Αναστάσεως του Κυρίου μας !
Καλή Σαρακοστή !
Γιώτα Παμπάλου,Orthodoxianpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου