Ὁ Ἅγιος Καλλίνικος ὁ Μάρτυρας
![]() |
|
||||||||||||||
Ὁ Ἅγιος Μάρτυρας Καλλίνικος καταγόταν ἀπό τήν Κιλικία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί μαρτύρησε τόν 3ο αἰῶνα μ.Χ. Μέ τήν εὐσέβεια καί τόν ἐνάρετο βίο του δίδασκε στούς Ἐθνικούς τήν ἀληθινή πίστη τοῦ Χριστοῦ. Γι’ αὐτό, φανατικοί εἰδωλολάτρες τόν διέβαλαν στόν ἡγεμόνα Σαρκεδῶνα, συνελήφθη καί ὑποβλήθηκε σέ ποικίλα καί σκληρά βασανιστήρια. Τοῦ φόρεσαν ὑποδήματα μέ ὄρθια καρφιάκαί τόν ἀνάγκασαν νά τρέχει μπροστά ἀπό ἄλογα μέχρι την πόλη Γάγγρα. Ἐκεῖ τόν ἔρριψαν μέσα σέ καμίνι, ὅπου ὁ Μάρτυς τοῦ Χριστοῦ παρέδωσε τό πνεῦμα καί εἰσῆλθε στήν χαρά τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἡ Σύναξη αὐτοῦ ἐτελεῖτο κοντά στήν γέφυρα τοῦ Ἰουστινιανοῦ καί στό Πέτριο στήν Κωνσταντινούπολη. |
Οἱ Ἅγιοι Πρόχορος, Νικάνωρ, Τίμων καί Παρμενᾶς οἱ Ἀπόστολοι καί Διάκονοι
![]() |
|
||||||||||||||
Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ στίς πρῶτες ἡμέρες της ἐξαπλωνόταν μέ θαυμαστή ἄνθηση. Ἕνα ὅμως ἐσωτερικό πρόβλημα ἦλθε νά ταράξει τήν εἰρήνη καί τήν ἑνότητα τῶν πρώτων πιστῶν. Καθώς ηὔξανε ὁ ἀριθμός τῶν πιστῶν, «ἐγένετο γογγυσμός τῶν Ἑλληνιστῶν πρός τούς Ἑβραίους». Δηλαδή οἱ Ἰουδαῖοι χριστιανοί πού ἦταν ἀπό ξένα μέρη καί γι’ αὐτό μιλοῦσαν Ἑλληνικά, ἄρχισαν νά γογγύζουν ἐναντίων τῶν ντόπιων Ἑβραίων χριστιανῶν, πού μιλοῦσαν τήν ἀραμαϊκή γλῶσσα. Κι ἄρχισαν τά παράπονα, ὅτι οἱ χῆρες τῶν ἑλληνόφωνων Ἰουδαίων χριστιανῶν παραμελοῦνταν στήν καθημερινή περίθαλψη καί στήν διανομή τῶν τροφῶν καί τῶν ἐλεημοσυνῶν. Μετά ἀπό τό πρόβλημα πού δημιουργήθηκε, οἱ Δώδεκα Ἀπόστολοι συγκάλεσαν τό πλῆθος τῶν πιστῶν καί τούς εἶπαν: «Δέν μᾶς φαίνεται σωστό νά ἀφήσουμε ἐμεῖς τό κήρυγμα τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ καί νά ὑπηρετοῦμε στά τραπέζια τοῦ φαγητοῦ. Ἐξετάστε λοιπόν προσεκτικά καί ἐκλέξτε ἀπό σᾶς τούς ἴδιους ἑπτά ἄνδρες πού νά ἔχουν καλή μαρτυρία ἀπό ὅλους καί σύνεση καί νά εἶναι γεμᾶτοι ἀπό Ἅγιον Πνεῦμα, “ἄνδρας ἐξ ὑμῶν μαρτυρούμενους ἑπτά”, γιά νά ἐπιτελοῦν τήν διακονία αὐτή. Κι ἐμεῖς θά ἀφοσιωθοῦμε ἀποκλειστικά στήν προσευχή καί στήν διακονία τοῦ κηρύγματος». |
Ἡ Ἁγία Χριστίνα ἡ Μεγαλομάρτυς
![]() |
|
||||||||||||||
Ἡ Ἁγία Χριστίνα καταγόταν ἀπό τήν πόλη Τῦρο τῆς Φοινίκης καί ἦταν θυγατέρα τοῦ στρατηγοῦ Οὐρβανοῦ. Ὁ πατέρας της τήν ἔκλεισε σέ πύργο μέ χρυσᾶ καί ἀργυρᾶ εἴδωλα, γιά νά λατρεύει αὐτά. Ἐκείνη, ὅμως, τά συνέτριψε καί τά διαμοίρασε στούς φτωχούς. Μόλις τό ἔμαθε ὁ πατέρας της τήν ἔκλεισε στήν φυλακή, κατόπιν τήν ἔριξε στήν θάλασσα, ὅπου ἔλαβε τό ἅγιο Βάπτισμα ἀπό τόν ἴδιο τόν Κύριο, Ἄγγελος δέ τήν ἔβγαλε στήν στεριά. Στήν συνέχεια ἄρχισαν τά βασανιστήρια. Μετά τόν θάνατο τοῦ πατέρα της, οἱ ἄρχοντες Δίων καί Ἰουλιανός συνέχισαν τά φρικτά βασανιστήρια στήν φυλακή. Ἐκείνη μέ τήν πίστη της στόν Θεό εἵλκυσε στήν Ἐκκλησία τρεῖς χιλιάδες ἀνθρώπους. Τά μαρτύρια τά ὁποῖα ὑπέστη ἀπό τόν Ἰουλιανό ἦταν φρικωδέστερα. Ἔδωσε ἐντολή καί τῆς περιέκοψαν τούς μαστούς καί τήν γλῶσσα. Μετά τό φρικτό αὐτό μαρτύριο οἱ στρατιῶτες λόγχευσαν τίς πλευρές καί τήν καρδιά τῆς Ἁγίας, ἡ ὁποία παρέδωσε τήν μακαρία ψυχή της στόν Θεό, ἐπί Σεβήρου αὐτοκράτορος (193 – 211 μ.Χ.), καί ἔλαβε τό ἀμαράντινο στέφανο τῆς δόξας. Τό τίμιο λείψανό της, ἀφοῦ παραλήφθηκε ἀπό τούς συγγενεῖς της, μεταφέρθηκε καί ἐνταφιάσθηκε εὐλαβικά στήν Πάνορμο. Ἡ Σύναξη αὐτῆς «ἐτελεῖτο ἐν τῷ ἁγιωτάτῳ αὐτῆς μαρτυρίῳ ἐν τῷ νέῳ παλατίῳ καί ἐν Νύμφαις ταῖς Μεγάλαις καί ἐν τῷ μαρτυρίῳ τοῦ Ἁγίου Τρύφωνος πλησίον τῆς Ἁγίας Εἰρήνης τῆς ἀρχαίας καί νέας». |
Ἡ Ἁγία Μαρκέλλα ἡ Παρθενομάρτυς ἡ Χιλιοπολίτιδα
![]() |
|
||||||||||||||
Σχετικά μέ τόν χρόνο πού ἔζησε ἡ Ἁγία Μαρκέλλα, ὑπάρχει διαφωνία τῶν ἱστορικῶν. Ἄλλοι τόν τοποθετοῦν στά πρῶτα χρόνια μετά τήν διάδοση τοῦ Χριστιανισμοῦ στήν Χίο, ἄλλοι περί τά μέσα τῆς δεύτερης χιλιετηρίδας μ.Χ., ἐνῶ ἄλλοι θεωροῦν ἄγνωστο τόν χρόνο τοῦ μαρτυρίου. Τό Ρωμαϊκό ὄνομα τῆς Ἁγίας, οἱ εἰδωλολατρικές πεποιθήσεις τοῦ πατέρα της ἡ χρήση τοῦ τόξου καί, γενικά, ὅλη ἡ εἰκόνα τοῦ μαρτυρίου εἶναι στοιχεῖα ἐκεῖνα πού μᾶς παραπέμπουν στήν χρονική τοποθέτηση τοῦ μαρτυρίου στήν περίοδο τῶν διωγμῶν, κατά τόν Γ’ μέ Δ’ αἰῶνα μ.Χ. Σ’ αὐτά, ὁ Κωνσταντῖνος Σγουρός προσθέτει τήν ἀντίθεση τῶν γεγονότων τοῦ μαρτυρίου τῆς Ἁγίας, μέ τήν ἡμερότητα τῶν ἠθῶν καί τήν αὐστηρή τάξη τῆς ἐξουσίας τῶν Ἰουστινιανῶν στή Χίο. Γι’ αὐτό ἁγιολόγοι καί ἱστορικο΄θ τοποθετοῦν τό μαρτύριο τῆς Ἁγίας Μαρκέλλας σέ μεταγενέστερα χρόνια, περί το 1500. Ὡς ἐνισχυτικό στοιχεῖο τῆς ἀνωτέρω ἀπόψεως θεωρεῖται τό γεγονός, ὅτι καμμιά ἀπολύτως μαρτυρία ἤ πληροφορία γιά τό πρόσωπο τῆς Ἁγίας Μαρκέλλας δέν ὑπάρχει στίς πηγές, πού διασώζονται πρίς τό 1500. Σύμφωνα μέ τήν ἐπικρατέστερη παράδοση, τά γεγονότα, πού ἔχουν σχέση μέ τήν ζωή καί τό μαρτύριο τῆς Ἁγίας, ἔχουν ὡς ἑξῆς: |
Οἱ Ὅσιοι Συμεών ὁ διά Χριστόν Σαλός καί Ἰωάννης
![]() |
|
||||||||||||||
Οἱ Ὅσιοι Συμεών καί Ἰωάννης κατάγονταν ἀπό τήν Ἔδεσσα τῆς Συρίας καί ἤκμασαν στά χρόνια τοῦ αὐτοκράτορος Ἰουστινιανοῦ Β’ (565 – 578 μ.Χ.). Νεαροί πλούσιοι καί εὐσεβεῖς, συνδεδεμένοι μέ ἀδελφική φιλία, μετέβησαν στά Ἱεροσόλυμα, γιά νά προσκυνήσουν στούς Ἁγίους Τόπους, κατά τήν ἡμέρα τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τόσο ὅμως τούς ἔθελξε τό προσκύνημα αὐτό, ὥστε γεμᾶτοι ἀπό ἱερές συγκινήσεις, ἀντί νά ἐπιστρέψουν στήν πατρίδα τους, κατέφυγαν στήν μονή τοῦ Ἁγίου Γερασίμου, ὅπου μετά ἀπό σύντομη δοκιμασία ἐκάρησαν μοναχοί ἀπό τόν ἡγούμενο τῆς μονῆς Νίκωνα. Ποθώντας ὅμως ἡσυχαστικό ἀσκητικό βίο, πρίν τήν παρέλευση ἑπτά ἡμερῶν, κατά τίς ὁποῖες ὡς νεόκουροι, ἀπαγορευόταν νά βγοῦν ἀπό τήν μονή, αὐτοί ἐγκατέλειψαν κρυφά αὐτήν καί κατέφυγαν στήν ἔρημο, ὅπου γιά σαράντα ἔτη ἔζησαν μέ αὐστηρότατη ἄσκηση καί προσευχή. |
Ὁ Προφήτης Ἠλίας
![]() |
|
||||||||||||||
Ὁ Προφήτης Ἠλίας, υἱός τοῦ Σαβώκ ἀπό τήν φυλή τοῦ Ἀαρών, ἦταν Ἰσραηλίτης καί ἔδρασε στό βόρειο βασίλειο τοῦ Ἰσραήλ κατά τήν διάρκεια τῆς βασιλείας τοῦ Ἀχαάβ (875 – 854 π.Χ.) καί τοῦ Ὀχοζία (854 – 853 π.Χ.). Ἡ πρώτη του ἐμφάνιση καλύπτεται ἀπό μυστήριο, τό ὁποῖο διατηρεῖται καθ’ ὅλη τήν διάρκεια τῆς ζωῆς του. Ὑπάρχει μόνο μία σύντομη ἀναφορά στήν καταγωγή του: «Καί εἶπεν Ἠλιού ὁ προφήτης ὁ θεσβίτης ἐκ Θέσβης τῆς Γαλαάδ…», πού ὅμως καί αὐτή ἀμφισβητεῖται. Κάποιοι ὑποστηρίζουν, στηριζόμενοι στό Γ’ Βασιλειῶν 17, 1, ὅτι ἡ ἀναφορά ἐνισχύει τήν ὑπόθεση ὅτι ὁ Προφήτης Ἠλίας δέν ζοῦσε σέ ἕνα συγκεκριμένο μέρος στήν Γαλαάδ, πού κεῖται ἀνατολικά τοῦ Ἰορδάνου, ἀλλά ἦταν μέλος εἴτε τῶν Κενιτῶν, εἴτε τῶν Ρεχαβιτῶν, σχισματικῶν ὁμάδων, πού ἡγοῦνταν τῆς νομαδικῆς ζωῆς. Ἡ ἔρευνα, ἐπίσης, κλίνει πρός τήν ἄποψη, ὅτι τό μέρος πού ὀνομαζόταν Τισμπέ ἤ Τσιμπί τῆς Γαλαάδ εἶναι ὁ τόπος τῆς γεννήσεως τοῦ Προφήτου. Μερικοί προσπαθοῦν νά τήν ταυτίσουν μέ τήν Τισμπέ τῆς περιοχῆς τῆς φυλῆς τοῦ Νεφταλί, ἀλλά οἱ Ἑβδομήκοντα ἐκλαμβάνουν τήν ἀμφισβητούμενη λέξη ὡς κύριο ὄνομα καί μεταφράζουν «Ἠλίας ὁ θεσβίτης ἀπό τή Θεσβών τῆς Γιλεάδ». |
Ἡ Ὁσία Μακρίνα Ἀδελφή τοῦ Μεγάλου Βασιλείου
![]() |
|
||||||||||||||
Ἡ Ὁσία Μακρίνα ἔζησε τόν 4ο αἰῶνα μ.Χ. καί ἦταν ἀδελφή τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καί τῶν Ἁγίων Γρηγορίου Νύσσης καί Πέτρου Σεβαστείας. Ἀναδείχθηκε στήν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μεγάλη καί ἔκλαμπρη μορφή παρθένου προικισμένης μέ τά πιό ἐξαίσια χαρίσματα σώματος καί πνεύματος. Ἀνατράφηκε θεοφιλῶς ἀπό τήν εὐσεβέστατη μητέρα της Ἐμμέλεια, καί ἀπό πολύ νεαρή ἡλικία εἶχε μάθει νά κατανοεῖ τό πνεῦμα τῶν Ἁγίων Γραφῶν, στήν μελέτη τῶν ὁποίων ἐπιδιδόταν μέ ἐξαίρετο ζῆλο. Μετά τόν θάνατο τοῦ μνηστήρα της, καί λίγο ἀργότερα μετά τόν θάνατο τοῦ πατέρα της, ἡ Μακρίνα ἀφοσιώθηκε στήν σωματική καί πνευματική ἀνατροφή τῶν ἀδελφῶν της, τῶν ὁποίων ὑπῆρξε ἀπαράμιλλη παιδαγωγός καί διδάσκαλος. Σέ αὐτήν ὀφείλεται τό ὅτι ὁ Βασίλειος ἀναδείχθηκε ὁ μέγιστος διδάσκαλος τῆς Ὀρθοδοξίας. |
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΧΙΟΥ, ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΙΣΙΔΩΡΟΥ ΒΡΟΝΤΑΔΟΥ
ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΝ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ
Τό Σάββατον 19 Ἰουλίου θά τελεσθῇ εἰς τόν Ἱ.Ν. Ἁγ. Ἰσιδώρου Βροντάδου Θ. Λειτουργία καί Ἀρχιερατικόν Μνημόσυνον ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ μακαριστοῦ
Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν
κυροῦ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ
καί ἐν συνεχείᾳ ἐπίσκεψις εἰς τό παρακείμενον ΚΕΙΜΗΛΙΑΡΧΙΟΝ τοῦ ἀοιδίμου Ἱεράρχου.
Παρακαλούνται οἱ εὐλαβεῖς πιστοί εἰς συμπροσευχήν.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΟ ΕΚΚΛ. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ
Ἡ Ἁγία Μαρίνα ἡ Μεγαλομάρτυς
![]() |
|
||||||||||||||
Ἡ Ἁγία Μεγαλομάρτυς Μαρίνα καταγόταν ἀπό τήν Ἀντιόχεια τῆς Πισιδίας, ἦταν θυγατέρα τοῦ ἱερέως τῶν εἰδώλων Αἰδεσίου καί ἄθλησε κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Κλαυδίου Β’ (268 – 270 μ.Χ.). Μετά τόν θάνατο τῆς μητέρας της, σέ ἡλικία δώδεκα ἐτῶν, παραδόθηκε ἀπό τόν πατέρα της σέ γυναίκα, ἡ ὁποία κατοικοῦσε στήν ἀγροτική περιοχή τῆς Πισιδίας. Μετά ἀπό λίγο, ἡ γυναίκα αὐτή προσῆλθε στόν Χριστιανισμό καί ἀπό τή νεοφώτιστη πίστεψε στόν Χριστό καί ἡ Μαρίνα, ἡ ὁποία καί ἔλαβε τό θεῖο Βάπτισμα. Δέν πέρασαν παρά μόνο τρία ἔτη ἀπό τό βάπτισμά της, κατά τά ὁποῖα διδάχθηκε διά τοῦ κηρύγματος στήν Ἐκκλησία καί μέσα ἀπό τίς κατ’ οἶκον κατηχήσεις, κατά τό ἀποστολικό σύστημα, κατέστη τέλεια γνώστης τῶν χριστιανικῶν δογμάτων καί τῶν ἐντολῶν τοῦ Εὐαγγελίου. |
ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΝ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ
Τό Σάββατον 19 Ἰουλίου θά τελεσθῇ εἰς τόν Ἱ.Ν. Ἁγ. Ἰσιδώρου Βροντάδου Θ. Λειτουργία καί Ἀρχιερατικόν Μνημόσυνον ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κυροῦ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ καί ἐν συνεχείᾳ ἐπίσκεψις εἰς τό παρακείμενον ΚΕΙΜΗΛΙΑΡΧΙΟΝ τοῦ ἀοιδίμου Ἱεράρχου.
Παρακαλούνται οἱ εὐλαβεῖς πιστοί εἰς συμπροσευχήν.