Τα κεραμικά
υλικά είναι ανόργανα μη μεταλλικά υλικά που αποτελούνται από μεταλλικά
και μη μεταλλικά στοιχεία που συνδέονται μεταξύ τους με ετεροπολικούς
δεσμούς. Η χημική σύνθεση των κεραμικών ποικίλλει πολύ από απλές ενώσεις
μέχρι μίγματα διαφόρων πολύπλοκων φάσεων.
Ο όρος κεραμικό είναι ένας γενικός όρος
που αφορά ενώσεις μεταξύ μετάλλων και αμετάλλων και μερικές φορές
περισσότερο περιοριστικά πυριτικές ενώσεις , ειδικότερα αργίλους, που
σκληραίνουν με τη θερμοκρασία. Συνήθως πολλά από τα κεραμικά είναι
πολύπλοκης χημικής σύστασης, όπως προαναφέραμε, και μπορούν να θεωρηθούν
σαν απλά οξείδια του αργιλίου ( Al2 O3), του πυριτίου ( SiO2), του
μαγνησίου (MgO) και άλατα του βαρίου (BaTiO3).
Στους τομείς της τέχνης και της
αρχαιολογίας ο όρος κεραμικό αναφέρεται στις πλαστικές τέχνες και στην
επεξεργασία του πηλού . Δηλαδή μελετά αντικείμενα και σκεύη από πηλό που
παράγονται με την θερμοκρασία και ξεχωρίζει τα κεραμικά υψηλής
θερμοκρασίας ψησίματος με υάλωμα, όπου κατατάσσονται τα stonewares και
οι πορσελάνες, από την κεραμική που αποτελείται από μη υαλoμένα κεραμικά
χαμηλής θερμοκρασίας ψησίματος, όπου κατατάσσονται οι τερακότες και τα
earthenwares. Ο ευρύτερος διαχωρισμός γίνεται ανάμεσα σε υαλοποιημένα
και μη υαλοποιημένα σκεύη, μια διαφορά που βασίζεται στη σύσταση και το
ψήσιμο, όπου οι πηλοί λιώνουν.
Η κεραμική τέχνη και η αγγειοπλαστική
αναδείχθηκαν μέσα από τα κεραμικά αριστουργήματα των Ελλήνων κεραμιστών
και αγγειογράφων. Επίσης η παραγωγή πορσελάνης, από εξαιρετικής
ποιότητας λευκό πηλό που ψήνεται στους 1300 ο C –1500 o C, από τους
κινέζους έφτασε την συγκεκριμένη τέχνη στο απόγειό της.
(απόσπασμα από Πτυχιακή εργασία με
τίτλο: «Μελέτη ανασκαφικών κεραμικών από την περιοχή της Κασσάνδρας
Χαλκιδικής», που εκπονήθηκε στις εργαστηριακές μονάδες της ΑΕΑΘ.)
http://www.pemptousia.gr