ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΕΣ
ΕΥΧΕΣ
Τοῦ
Σεβ. Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μάρκου.
Τό Πάσχα τοῦ
Κυρίου μας συνιστᾶ «λύτρον λύπης» γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους καί πηγή χαρᾶς «ἐν ὅλῳ
τῷ κόσμω». Εἶναι «ἡ κλητή καί ἁγία ἡμέρα, ἑορτῶν ἑορτή καί πανήγυρις πανηγύρεων».
Ἡ ἐμπειρία τῆς Ἀναστάσεως μέσα στήν Ἐκκλησία ἀποτελεῖ διαρκές βίωμα χαρᾶς. «Χαρᾶς
τά πάντα πεπλήρωται, τῆς Ἀναστάσεως τήν πεῖραν εἰληφότα». Καί ἡ χαρά αὐτή ἐκπορεύεται
ἀπό τήν βεβαιότητα τῆς νίκης ἐπί τοῦ θανάτου. Τήν πληρότητα τῆς χαρᾶς αὐτῆς οἱ
χριστιανοί τή βιώνουμε ὡς ἀγάπη. «Ἐν χαρᾷ» ἀσπάζεται ὁ ἕνας τόν ἄλλον καί τά
πάντα συγχωροῦνται. Ἐμεῖς, γράφει ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης, γνωρίζουμε ὅτι
πραγματοποιήσαμε τήν μετάβαση «ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τήν ζωήν», ἐπειδή ἀγαπᾶμε
τούς ἀδελφούς μας· ὅποιος δέν ἀγαπᾶ τόν ἀδελφό του, «μένει ἐν τῷ θανάτω»
(Α΄ Ἰω. 3, 14).
«Λοιπόν, ἀδελφοί,
χαίρετε, καταρτίζεσθε, παρακαλεῖσθε, τό αὐτό φρονεῖτε, εἰρηνεύετε, καί ὁ Θεός τῆς
ἀγάπης καί εἰρήνης ἔσται μεθ' ὑμῶν» (Β΄ Κορ. 13, 11). Προσερχόμαστε στίς ἐκκλησίες
γιά νά ἑορτάσουμε τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας, «ἵνα καί τό Χαῖρε ἀκουσώμεθα»,
τό ὁποῖο θά ἀναγγέλλει τή νίκη πάνω στόν θάνατο καί τήν φθορά, τήν πηγή τῆς αἰώνιας
καί ἀληθινῆς ζωῆς, τήν ἐγγύηση τῆς δικῆς μας ἀνάστασης, τό πλήρωμα τῆς χαρᾶς
γιά κάθε ἄνθρωπο, τήν ἀκατάβλητη δύναμη τῆς θυσιαστικῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.
Πανηγυρίζοντας
τό Πάσχα τοῦ Χριστοῦ μας, Τόν παρακαλοῦμε νά στερεώσει τήν πίστη μας. Νά αὐξήσει
τήν ἀγάπη μας. Νά μᾶς ἐνισχύει, ὥστε μέ προθυμία καί χαρά νά ὑπακοῦμε στό αἰώνιο
θέλημά Του. Εὔχομαι νά ἀξιωθοῦμε ὅλοι νά ζήσουμε μέσα στήν ἐλευθερία καί τήν
χαρά τοῦ ἀναστημένου Χριστοῦ. Νά ἐπιτυγχάνουμε καθημερινά τή διάβαση ἀπό τήν ἁμαρτία
στήν Χάρη, ἀπό τήν ἀπελπισία στήν ἐλπίδα, ἀπό τόν θάνατο στήν Ζωή. Ὅσοι
βιώνουμε ἐντός της Ἐκκλησίας τήν ἀναστάσιμη χαρά, ἀναστημένοι κι ἐμεῖς στό
φρόνημα καί τήν ψυχή, δίνουμε καθημερινά, παντοῦ καί πάντοτε, τήν μαρτυρία τῆς Ἀναστάσεως.