Ένας που καμώνονταν τον πολύ σοφό συνάντησε κάποτε στο δρόμο του έναν απλοϊκό χωρικό που πήγαινε στην εκκλησία.
-Για που με το καλό; τον ρώτησε.
-Πάω στην εκκλησία, του απάντησε ο χωρικός.
-Και δε μου λές, του λέει ειρωνικά ο σοφός. Μήπως ξέρεις να μου πείς, ο Θεός σου είναι μεγάλος η μικρός;
-Κι από τα δύο.
-Δε γίνεται να είναι και τα δύο!
-Γίνεται, κύριε. Να, είναι τόσο μεγάλος, που δεν τον χωρούν ούτε οι
ουρανοί, αλλά και τόσο μικρός, που μπορεί να κατοικεί μέσα στην καρδιά
μου.
Κι ο σοφός τα’χασε με τη σοφή απάντηση του απλοϊκού μα πιστού χωρικού.
Πηγή:
isagiastriados.com