Κυριακή του Παραλύτου

Ἡ Κυριακή του Παραλύτου ἀντλεῖ τὸ θέμα της ἀπὸ τὴν εὐαγγελικὴ περικοπῆ, ποὺ ἀναγινώσκεται στὴν θεία λειτουργία. Αὐτὴ περιλαμβάνει τὴν διήγηση τῆς ἰάσεως τοῦ παραλυτικοῦ στὴν Προβατικὴ κολυμβήθρα, τὴν Βηθεσδά, στὰ Ἱεροσόλυμα (Ἰω. 5, 1-15). Τὸ δράμα τοῦ ἐπὶ 38 ἔτη παραλύτου συγκινεῖ τὸν Κύριο καὶ τὸν θεραπεύει. Ὁ Χριστὸς παρουσιάζεται σὰν ἰατρὸς ψυχῶν καὶ σωμάτων. Τὸν παράλυτο δὲν τὸν θεραπεύει ἡ κολυμβήθρα, ἀλλὰ ὁ πανσθενουργὸς λόγος τοῦ Κυρίου.

Ὁ Ἅγιος Σίμων ὁ Ἀπόστολος ὁ Ζηλωτής

 

Ημ. Εορτής: 10 Μαΐου Εορταζόμενο όνομα: Σίμωνας

Ὁ Ἀπόστολος Σίμων, ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα Μαθητὲς τοῦ Κυρίου, ἀδελφὸς τοῦ Ἰούδα τοῦ Λεββαίου, εἶχε τὴν ἐπωνυμία Καναναῖος ἢ Κανανίτης. Ἡ ἐπωνυμία αὐτὴ δὲν φανερώνει τὴν καταγωγὴ τοῦ Ἀποστόλου Σίμωνος ἀπὸ τὴ Χαναὰν ἢ τὴν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας. Ἡ λέξη «Καναναῖος» εἶναι Χαλδαϊκὴ καὶ σημαίνει «Ζηλωτής». Πράγματι ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς τὸν προσονομάζει ὡς «Ζηλωτή». Οἱ ζηλωτὲς ἀποτελοῦσαν μία ξεχωριστὴ κοινωνικὴ τάξη στὴν Ἰουδαϊκὴ κοινωνία κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Χριστοῦ. Ἀποτελοῦνταν ἀπὸ λαϊκοὺς ἀγωνιστές, οἱ ὁποῖοι μάχονταν ἐναντίον τῶν Ρωμαίων κατακτητῶν, συνεχίζοντας τὴν παράδοση τῶν Μακκαβαίων ἐπαναστατῶν. Ὅμως συχνά, πολλοὶ ἀπὸ αὐτούς, ἐκμεταλλεύονταν τὸν ἀπελευθερωτικὸ ἀγῶνα καὶ καταντοῦσαν τύραννοι τοῦ ἰδίου τοῦ λαοῦ τους. Προέβαιναν σὲ παράνομες πράξεις βίας καὶ ληστειῶν γιὰ ἴδιο ὄφελος καὶ γι’ αὐτὸ τὸν 1ο αἰώνα μ.Χ. εἶχε ἀναπτυχθεῖ λαϊκὴ δυσαρέσκεια κατὰ τοῦ κινήματος τῶν ζηλωτῶν. Οἱ συσταυρούμενοι μὲ τὸν Κύριο ληστὲς ἦταν ζηλωτές.

Ὁ Ἅγιος Χριστοφόρος ὁ Μεγαλομάρτυρας

Ημ. Εορτής: 9 Μαΐου Ημ. Γέννησης: Ημ. Κοιμήσεως: 251 μ.Χ. Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων: Πολιούχος: Ἀγρινίου, Πικερμίου Ἀττικῆς, Προστάτης τῶν ὁδηγῶν Λοιπές πληροφορίες: Εορταζόμενο όνομα: Χριστόφορος

Ὁ Ἅγιος Μεγαλομάρτυς Χριστοφόρος καταγόταν ἀπὸ ἡμιβάρβαρη φυλὴ καὶ ὀνομαζόταν Ρεμπρόβος, ποὺ σημαίνει ἀδόκιμος, ἀποδοκιμασμένος, κολασμένος. Πιθανότατα ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Δεκίου (249 – 251 μ.Χ.), ὅταν στὴν Ἀντιόχεια Ἐπίσκοπος ἦταν ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Βαβύλας († 4 Σεπτεμβρίου). Ὁ Ἅγιος ὡς πρὸς τὴν ἐξωτερικὴ ἐμφάνιση ἦταν τόσο πολὺ ἄσχημος, γι’ αὐτὸ καὶ ἀποκαλεῖτο «κυνοπρόσωπος». Ἡ μεταστροφή του στὸν Χριστὸ ἔγινε μὲ τρόπο θαυμαστό. Συνελήφθη αἰχμάλωτος σὲ μάχη, ποὺ διεξήγαγε τὸ ἔθνος του μὲ τὰ Ρωμαϊκὰ αὐτοκρατορικὰ στρατεύματα. Κατατάγηκε στὶς Ρωμαϊκὲς λεγεῶνες καὶ πολέμησε κατὰ τῶν Περσῶν, ἐπὶ Γορδίου καὶ Φιλίππου.

ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΙΕΡΑΣ ΜΝΗΜΗΣ ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝ ΑΥΤῼ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ 10ην ΚΑΙ 11ην ΜΑΪΟΥ 2025

 

ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΣ   ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ

ΙΕΡΑΣ ΜΝΗΜΗΣ

ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΠΛΑΤΩΝΟΣ

 ΚΑΙ ΤΩΝ  ΣΥΝ  ΑΥΤῼ

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ

10ην  ΚΑΙ 11ην  ΜΑΪΟΥ 2025

 

Σάββατον 10 Μαΐου 2025

ΩΡΑ 18.15  Προσκύνημα  στή Σκοτεινή Φυλακή τῆς Χίου, ὅπου ἐκρατήθησαν     οἱ Ἱερομάρτυρες Μητροπολίτης Πλάτων (Φραγκιάδης) καί Ἀρχιδιάκονος Μακάριος  (Γαρρῆς). Δέησις.

ΩΡΑ 19.00  Μέγας Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Γεωργίου - Καθεδρικόν Βροντάδου, ὅπου ἐμαρτύρησε τήν Μεγ. Πέμπτη τοῦ 1822                 ὁ Ἱερομάρτυς Σταμάτιος (Χαρτουλάρης), χοροστατοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μάρκου.

 

Κυριακή 11 Μαΐου 2025

ΩΡΑ 07.00  Ὄρθρος  καί  Ἀρχιερατική  Θεία  Λειτουργία  στόν  Ἱερό Μητροπολιτικό Ναν Ἁγίων Βικτώρων Χίου, ὅπου ἐναπετέθησαν και φυλάσσονται τά ἱερά λείψανα τοῦ Ἱερομάρτυρος Πλάτωνος, ἱερουργοῦντος  τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μάρκου. Θά ψάλει ἡ χορωδία τῶν μαθητῶν τοῦ «Διονυσιείου Μουσικοῦ Σχολείου Χίου» ὑπό τήν διεύθυνση  τοῦ  καθηγητοῦ  κ.  Ἀθανασίου  Ξενούδη.

          Μετά τό πέρας τῶν λατρευτικῶν συνάξεων θά πραγματοποιηθεῖ προσκυνηματική ἐπίσκεψη στήν Ἱερά Μονή Ἁγίου Μηνᾶ, ὅπου        ἐμαρτύρησαν τήν Κυριακήν τοῦ Πάσχα 1822 οἱ Ἱερομάρτυρες Ἰάκωβος (Μαῦρος), Θεοδόσιος (Λουφάκης), καί στό Ἱστορικό Μουσεῖο τῆς Σφαγῆς ΙΣΤΟΡΙΗΣ ΑΠΟΔΕΞΙΣ ΗΔΕ.

 

(ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ)

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος ὁ Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστής

 

Ημ. Εορτής: 8 Μαΐου Ημ. Γέννησης: Ημ. Κοιμήσεως: Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων: Πολιούχος: Λοιπές πληροφορίες: Εορταζόμενο όνομα: Θεολόγος, Θεολογία, Θεοχάρης

Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, ὁ ἀγαπημένος μαθητὴς τοῦ Κυρίου, «ὁ ἐπιπεσὼν ἐπὶ τὸ στῆθος τοῦ Ἰησοῦ», εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἔγραψε τὸ κατὰ Ἰωάννην Εὐαγγέλιον, ἀλλὰ καὶ τὶς τρεῖς Καθολικὲς Ἐπιστολές, ποὺ φέρουν τὸ ὄνομά του. Ἡ μνήμη τοῦ Ἀποστόλου Ἰωάννου ἑορτάζεται στὶς 26 Σεπτεμβρίου. Ἡ σημερινὴ ἑορτὴ συνδέεται μὲ τὴν ἀνάδυση θαυματουργικῆς κόνεως (σκόνης) ἀπὸ τὸν τάφο τοῦ Εὐαγγελιστοῦ, μέσῳ τῆς θαυματουργικῆς ἐπενέργειας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ οἱ ντόπιοι τὴν ἀποκαλοῦσαν «ἐπίγειο μάνα». Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, ἀφοῦ, ὕστερα ἀπὸ θεῖο φωτισμό, προέβλεψε ὅτι ἐπρόκειτο νὰ μεταστεῖ ἀπὸ τὴν παροῦσα ζωὴ στὴν αἰώνια καὶ ἀτελεύτητη, παρέλαβε τοὺς μαθητές του καὶ βγῆκε ἔξω ἀπὸ τὴν Ἔφεσο. Ἐκεῖ σὲ ἕνα σημεῖο ὑπέδειξε νὰ ἀνοιγεῖ τάφος. Μόλις ἔγινε αὐτό, μπῆκε μέσα ζωντανὸς καὶ κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη. Ὁ τάφος αὐτὸς ἐφεξῆς ἔγινε πηγὴ ἰαμάτων.

 

      ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ 

ΑΓΙΟΥ ΙΣΙΔΩΡΟΥ ΠΕΤΡΟΚΟΚΚΙΝΟΥ

               ΚΑΜΠΟΥ ΧΙΟΥ

 

Την Τετάρτη 14 Μαίου 2025, τελείται μετά πάσης Εκκλησιαστικής Μεγαλοπρέπειας και Λαμπρότητας, η Εορτή του ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΣΙΔΩΡΟΥ ΠΕΤΡΟΚΟΚΚΙΝΟΥ, ΚΑΜΠΟΥ, πλησίον εκθεσιακού κέντρου Καλουτά.

Ο Μέγας Εσπερινός θα αρχίσει στις 7:00 μ.μ. την Τρίτη 13 Μαίου, ο δε όρθρος και εν συνεχεία η Θεία Λειτουργία την Τετάρτη 14 Μαΐου 2025.  Τους χορούς των Ιεροψαλτών θα διευθύνει ο πρωτοψάλτης κ. Δημήτριος Ζαννίκος και  ο ιεροψάλτης του Ναού, κ. Δημήτριος Ντούλης. Την 7η μ.μ. της Τετάρτης θα αρχίσει ο μεθεόρτιος εσπερινός.

 

Πρόγραμμα εορτασμού:

Τρίτη 13 Μαΐου 2025: Ώρα 7 μ.μ. Μέγας Εσπερινός.

Τέταρτη 14 Μαΐου 2025: Ώρα 7 π.μ. όρθρος και εν συνεχεία η Θεία Λειτουργία.

Ώρα 7 μ.μ. Μεθεόρτιος Εσπερινός.

 

Παρακαλούνται οι πιστοί και φιλέορτοι χριστιανοί να προσέλθουν και να συμπροσευχηθούν.

 

                          ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ

Ἡ Ἁγία Εἰρήνη ἡ Μεγαλομάρτυς

Ημ. Εορτής: 5 Μαΐου Ημ. Γέννησης: Ημ. Κοιμήσεως: 315 μ.Χ. Εορταζόμενο όνομα: Εἰρήνη

Ἡ Ἁγία Μεγαλομάρτυς Εἰρήνη ἄθλησε κατὰ τὸν 4ο αἰώνα μ.Χ. Ἦταν θυγατέρα τοῦ Λικινίου, ποὺ ἦταν βασιλιὰς κάποιου μικροῦ βασιλείου, καὶ τῆς Λικινίας. Καταγόταν ἀπὸ τὴν πόλη Μαγεδὼν καὶ ἀρχικὰ ὀνομαζόταν Πηνελόπη. Ὅταν ἡ Ἁγία ἔγινε ἕξι ἐτῶν, ὁ πατέρας της Λικίνιος τὴν ἔκλεισε σὲ ἕνα πύργο καὶ ἀνέθεσε τὴν διαπαιδαγώγησή της σὲ κάποιον γέροντα, ὀνόματι Ἀπελλιανό, ὁ ὁποῖος καὶ ἔγραψε τὰ ὑπομνήματα τοῦ μαρτυρίου αὐτῆς. Μία νύχτα ἡ Εἰρήνη εἶδε τὸ ἑξῆς ὅραμα: μπῆκε στὸν πύργο ἕνα περιστέρι κρατώντας μὲ τὸ ράμφος του κλαδὶ ἐλιᾶς, τὸ ὁποῖο καὶ ἄφησε ἐπάνω στὸ τραπέζι. Ἐπίσης, μπῆκε καὶ ἕνας ἀετὸς μεταφέροντας στεφάνι ἀπὸ ἄνθη, τὸ ὁποῖο τοποθέτησε καὶ αὐτὸς ἐπάνω στὸ τραπέζι. Ἔπειτα μπῆκε ἀπὸ ἄλλο παράθυρο ἕνας κόρακας, ὁ ὁποῖος ἔβαλε ἐπάνω στὸ τραπέζι ἕνα φίδι. Τὸ πρωὶ ποὺ ξύπνησε ἀποροῦσε καὶ σκεπτόταν τί ἄραγε νὰ σημαίνουν αὐτὰ ποὺ εἶδε. Τὰ διηγήθηκε λοιπὸν στὸν γέροντα Ἀπελλιανὸ καὶ ἐκεῖνος τὰ ἑρμήνευσε ὡς προάγγελμα τῶν στεφάνων τῆς δόξας καὶ τοῦ μαρτυρικοῦ τέλους αὐτῆς μετὰ τὴ βάπτισή της.

Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων

Μυροφόρες εἶναι οἱ γυναῖκες ποὺ ἀκολουθοῦσαν τὸν Κύριο μαζὶ μὲ τὴ Μητέρα του, ἔμειναν μαζί της κατὰ τὴν ὥρα τοῦ σωτηριώδους πάθους καὶ φρόντισαν νὰ ἀλείψουν μὲ μύρα τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου. Ὅταν δηλαδὴ ὁ Ἰωσὴφ καὶ ὁ Νικόδημος ζήτησαν κι’ ἔλαβαν ἀπὸ τὸν Πιλάτο τὸ δεσποτικὸ σῶμα, τὸ κατέβασαν ἀπὸ τὸ σταυρό, τὸ περιέβαλαν σὲ σινδόνια μαζὶ μὲ ἐκλεκτὰ ἀρώματα, τὸ τοποθέτησαν σὲ λαξευτὸ μνημεῖο καὶ ἔβαλαν μεγάλη πέτρα πάνω στὴ θύρα τοῦ μνημείου. Παρευρίσκονταν, κατὰ τὸν Εὐαγγελιστὴ Μᾶρκο, ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία ποὺ καθόταν ἀπέναντι τοῦ τάφου. Ἄλλη Μαρία ἐννοοῦσε ὁπωσδήποτε τὴ Θεομήτορα. Δὲν παρευρίσκονταν μόνο αὐτές, ἀλλὰ καὶ πολλὲς ἄλλες γυναῖκες ὅπως ἀναφέρει καὶ ὁ Λουκᾶς. Ἡ ἀνάσταση τοῦ Κυρίου εἶναι ἀνανέωση τῆς ἀνθρώπινης φύσεως καὶ ἀνάπλαση καὶ ἐπάνοδος πρὸς τὴν ἀθάνατη ζωὴ τοῦ πρώτου Ἀδὰμ ποὺ καταβροχθίσθηκε ἀπὸ τὸ θάνατο λόγω τῆς ἁμαρτίας καὶ διὰ τοῦ θανάτου ἐπανῆλθε πρὸς τὴ γῆ ἀπὸ τὴν ὁποία πλάσθηκε.

Ἀνακομιδή Τιμίων Λειψάνων Ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου

Ημ. Εορτής: 2 Μαΐου

Ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου, Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας τιμᾶται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία στὶς 18 Ἰανουαρίου, ὅπου καὶ ὁ Βίος του. Δὲν ἔχουμε λεπτομέρειες γιὰ τὸ γεγονὸς τῆς ἀνακομιδῆς τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ Ἁγίου. Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως. Στῦλος γέγονας, Ὀρθοδοξίας, θείοις δόγμασιν, ὑποστηρίζων, τὴν Ἐκκλησίαν, Ἱεράρχα Ἀθανάσιε· τῷ γὰρ Πατρὶ τὸν Υἱὸν ὁμοούσιον, ἀνακηρύξας κατῄσχυνας Ἄρειον. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος. Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου. Ὀρθοδοξίας φυτεύσας τὰ δόγματα, κακοδοξίας ἀκάνθας ἐξέτεμες, πληθύνας τὸν σπόρον τῆς πίστεως, τῇ ἐπομβρίᾳ τοῦ Πνεύματος Ὅσιε· διό σε ὑμνοῦμεν Ἀθανάσιε. Μεγαλυνάριον. Τῆς Ὀρθοδοξίας σάλπιγξ χρυσῆ, ὤφθης Ἱεράρχα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, τὸν Υἱὸν κηρύττων, καὶ Πνεύματι Ἁγίῳ· διό σε Ἀθανάσιε μεγαλύνομεν.